Sun İzle Tartış’ta Good Boss – İyi Patron Filmi İzlenecek

Sun İzle Tartış etkinliklerimize bu ay, 2021 yılı İspanyol yapımı El Buen Patron – Good Boss filmiyle devam ediyoruz. Filmin yönetmen koltuğunda Güneşli Pazartesiler, Mükemmel Bir Gün, Pablo Escobar’ı Sevmek...

Τα διαφορετικά πρόσωπα της Τουρκίας εντός της Συρίας

Οι συμβολισμοί παίζουν ρόλο στην πολιτική διαδικασία εάν και εφόσον μπορούν σε μια δεδομένη στιγμή να αντικατοπτρίσουν την πραγματικότητα και την ουσία. Έστω και αν το επίπεδο των συμβολισμών τις πλείστες των περιπτώσεων συμπεριλαμβάνει υπερβολές, εντούτοις μπορεί να αφήσει τουλάχιστον υπόποιες για κάποιες στοχεύσεις. Στην περίπτωση της επίσκεψης του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, … Συνεχίστε την ανάγνωση του "Τα διαφορετικά πρόσωπα της Τουρκίας εντός της Συρίας"

ΤΕΡΜΑΤΙΚΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ: ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

2: Η «ΜΑΛΑΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ» ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του Αλμπέρτο Φλωρεντίν Αυτό είναι το δεύτερο άρθρο μιας σειράς. Το πρώτο άρθρο, «ΤΟ ΤΕΡΜΑΤΙΚΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ: ΣΚΑΝΔΑΛΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ», ανάφερε γιατί το  τερματικό Βασιλικού, το «τεράστιο σκάνδαλο» του καλοκαιριού του 2024, αφορά την μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για τον «μετριασμό» της… Continue reading ΤΕΡΜΑΤΙΚΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ: ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Barakacılar Yeni Yılı Kutladı

Mücadele dolu geçen 2024 yılının ardından, dernek lokalinde bir araya gelen Baraka Kültür Merkezi üyeleri, şarkılarla ve şiirlerle yeni yılın gelişini kutladılar. Yıl içerisinde etkinliklerde, eylemlerde ve derneğin çeşitli üretim...

Kıbrıslılar Birliği, Avrupa Parlamentosu’nda Türk yerleşimci sömürgeciliğini ele aldı

Ελληνικά / Türkçe / English 11.12.2024 – Kıbrıslılar Birliği Başkanı ve Halkların Uluslararası Mücadelesi Birliği‘nin Avrupa’dan Sorumlu Başkan Yardımcısı Oz Karahan, Kıbrıs’ın Türk işgali altındaki bölgelerinde devam eden yerleşimci kolonizasyonu ve toprak gaspı hakkında Avrupa Parlamentosu’nda bir konuşma yaptı. Etkinlik, Avrupa Parlamentosu’ndaki en büyük sol grup olan Sosyalistler ve Demokratların İlerici İttifakı ve Avrupa Parlamentosu’nun Kıbrıslı Üyesi Costas Mavrides’in ev sahipliğinde…

Continue reading →

Union of Cypriots addressed Turkish settler colonialism at the European Parliament

Ελληνικά / Türkçe / English 11.12.2024 – Oz Karahan, President of the Union of Cypriots and Vice Chair for Europe of the International League of Peoples’ Struggle, addressed the European Parliament to expose the ongoing settler colonization and land usurpation in the Turkish-occupied areas of Cyprus. The event was hosted by the Progressive Alliance of Socialists…

Continue reading →

BKP Dayanışma Piyangosu çekildi

PİYANGO ÇEKİLİŞ ONAYI
BİRLEŞİK KIBRIS PARTİSİ’nin düzenlemiş olduğu DAYANIŞMA PİYANGO çekilişleri 31.12.2021 Salı günü saat 10:30’da çekiliş heyetinde bulunan İZZET İZCAN ve FATOŞ DEDE huzurunda BKP Genel Merkez binasında yapılmış olup ikramiye kazanan numaralar aşağıda belirtilmiştir.
1-Çeyrek Altın 02104
2-Saç Kurutma Makinesi 07179
3-Kablosuz Kulaklık 02539
4-Ütü 07632
5-Samsung Tablet 05886
6-Hesap Makinesi 06764
7-Kahve Makinesi 02432
8-Gazlı Soba 07547
9-Su Sebili 05177
10-Vantilatör 08500
TASDİKNAME
Yukarıdaki tüm çekilişler, çekiliş heyetinde bulunan İZZET İZCAN ve FATOŞ DEDE huzurunda, BKP Merkez Binasında 31.12.2024 Salı günü saat 10:30’da huzurumda yapıldığını tasdik ve beyan eder resmi mühürüm ile onaylarım.
ENVER SEDAT SİMAVİ
LEFKOŞA TASDİK MEMURU

Το Ισραήλ κατασκεύασε ένα «εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης» για πόλεμο. Το εξαπέλυσε στη Γάζα.

Χρόνια πριν από τον πόλεμο της Γάζας, το Ισραήλ μετέτρεψε τη μονάδα πληροφοριών του σε πεδίο δοκιμών τεχνητής νοημοσύνης, προκαλώντας μια συζήτηση μεταξύ των κορυφαίων διοικητών σχετικά με το αν οι άνθρωποι ήταν επαρκώς ενημερωμένοι. 29 Δεκεμβρίου 2024 (Rob Dobi για την Washington Post) Από την Elizabeth Dwoskin Μετά τη βίαιη επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας κατέκλυσαν τη Γάζα με βόμβες, βασιζόμενες σε μια βάση δεδομένων που καταρτίστηκε με επιμέλεια μέσα στα χρόνια και περιγράφει λεπτομερώς διευθύνσεις κατοικιών, σήραγγες και άλλες υποδομές κρίσιμες για τη μαχητική ομάδα. Αλλά τότε η τράπεζα των στόχων εξαντλήθηκε. Για να διατηρήσουν τον ιλιγγιώδη ρυθμό του πολέμου, οι IDF στράφηκαν σε ένα περίτεχνο εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης που ονομάζεται Habsora - ή «το Ευαγγέλιο» - το οποίο μπορούσε να δημιουργήσει γρήγορα εκατοντάδες επιπλέον στόχους. Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για την ταχεία αναπλήρωση της τράπεζας στόχων των IDF επέτρεψε στον στρατό να συνεχίσει αδιάκοπα την εκστρατεία του, σύμφωνα με δύο άτομα που γνωρίζουν την επιχείρηση. Είναι ένα παράδειγμα του πώς το δεκαετές πρόγραμμα για την τοποθέτηση προηγμένων εργαλείων ΤΝ στο κέντρο των επιχειρήσεων πληροφοριών των IDF συνέβαλε στη βία του 14μηνου πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα. Οι IDF έχουν μεταδώσει την ύπαρξη αυτών των προγραμμάτων, τα οποία αποτελούν αυτό που ορισμένοι ειδικοί θεωρούν την πιο προηγμένη στρατιωτική πρωτοβουλία τεχνητής νοημοσύνης που έχει αναπτυχθεί ποτέ. Αλλά μια έρευνα της Washington Post αποκαλύπτει λεπτομέρειες που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως για τις εσωτερικές λειτουργίες του προγράμματος μηχανικής μάθησης, μαζί με το μυστικοπαθές, δεκαετές ιστορικό της ανάπτυξής του. Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης μια έντονη συζήτηση στα ανώτατα κλιμάκια του στρατού, που ξεκίνησε χρόνια πριν από την 7η Οκτωβρίου, σχετικά με την ποιότητα των πληροφοριών που συλλέγονται από την ΤΝ, κατά πόσο οι συστάσεις των τεχνολογιών συγκέντρωναν επαρκή έλεγχο και αν η εστίαση στην ΤΝ αποδυνάμωσε τις ικανότητες πληροφοριών του IDF. Ορισμένοι εσωτερικοί επικριτές υποστηρίζουν ότι το πρόγραμμα AI ήταν μια παρασκηνιακή δύναμη που επιτάχυνε τον απολογισμό των νεκρών στη Γάζα, ο οποίος έχει πλέον στοιχίσει 45.000 ζωές, εκ των οποίων περισσότερες από τις μισές ήταν γυναίκες και παιδιά, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Γάζας. Το Υπουργείο Υγείας της Γάζας δεν κάνει διάκριση μεταξύ αμάχων και μαχητών. Σε ανακοίνωσή του, ο IDF δήλωσε ότι το Υπουργείο ελέγχεται από τη Χαμάς και τα στοιχεία του «είναι γεμάτα ασυνέπειες και λανθασμένους προσδιορισμούς». Άνθρωποι που γνωρίζουν τις πρακτικές των IDF, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτών που υπηρέτησαν στον πόλεμο, λένε ότι ο στρατός του Ισραήλ έχει επεκτείνει σημαντικά τον αριθμό των αποδεκτών απωλειών μεταξύ των αμάχων σε σχέση με τα ιστορικά πρότυπα. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αυτή η μετατόπιση είναι δυνατή χάρη στην αυτοματοποίηση, η οποία έχει διευκολύνει την ταχεία δημιουργία μεγάλων ποσοτήτων στόχων, συμπεριλαμβανομένων των χαμηλόβαθμων μαχητών που συμμετείχαν στις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου. Η παρούσα έκθεση βασίζεται σε συνεντεύξεις με περισσότερους από δώδεκα ανθρώπους που γνωρίζουν τα συστήματα, πολλοί από τους οποίους μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας για να συζητήσουν τις λεπτομέρειες άκρως απόρρητων θεμάτων εθνικής ασφάλειας, καθώς και σε έγγραφα που απέκτησε η The Post. «Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα είναι προάγγελος μιας ευρύτερης αλλαγής στον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται ο πόλεμος», δήλωσε ο Steven Feldstein, Senior Fellow στο Carnegie Endowment, ο οποίος ερευνά τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στον πόλεμο. Σημείωσε ότι οι IDF φάνηκε να έχουν μειώσει το αποδεκτό ποσοστό απωλειών μεταξύ των αμάχων κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα. «Συνδυάστε το αυτό με την επιτάχυνση που προσφέρουν αυτά τα συστήματα - καθώς και τα ζητήματα ακρίβειας - και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας υψηλότερος αριθμός νεκρών από ό,τι είχε φανταστεί κανείς προηγουμένως στον πόλεμο». Οι IDF δήλωσαν ότι οι ισχυρισμοί ότι η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης θέτει σε κίνδυνο ζωές είναι «εκτός πραγματικότητας». «Όσο μεγαλύτερη ικανότητα έχεις να συγκεντρώνεις κομμάτια πληροφοριών αποτελεσματικά, τόσο πιο ακριβής είναι η διαδικασία», ανέφερε ο IDF σε δήλωσή του στην The Post. «Αν μη τι άλλο, αυτά τα εργαλεία έχουν ελαχιστοποιήσει τις παράπλευρες απώλειες και έχουν αυξήσει την ακρίβεια της διαδικασίας που καθοδηγείται από τον άνθρωπο». Οι IDF απαιτούν ένας αξιωματικός να υπογράφει οποιεσδήποτε συστάσεις από τα συστήματα «επεξεργασίας μεγάλων δεδομένων», σύμφωνα με έναν αξιωματικό των υπηρεσιών πληροφοριών που μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας επειδή το Ισραήλ δεν δημοσιοποιεί τα ονόματα των επικεφαλής των τμημάτων. Το Ευαγγέλιο και άλλα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης δεν λαμβάνουν αποφάσεις αυτόνομα, πρόσθεσε το άτομο. Η αναμόρφωση του φημισμένου τμήματος πληροφοριών σημάτων των IDF, γνωστού ως Μονάδα 8200, έχει ενταθεί από το 2020 υπό τον σημερινό ηγέτη Γιόσι Σαριέλ μετασχηματίζοντας τις εργασίες του τμήματος και τις πρακτικές συλλογής πληροφοριών. Ο Sariel υπερασπίστηκε την ανάπτυξη του Ευαγγελίου, ένα λογισμικό μηχανικής μάθησης που είναι χτισμένο πάνω σε εκατοντάδες αλγορίθμους πρόβλεψης, το οποίο επιτρέπει στους στρατιώτες να αναζητούν ζωηρά έναν τεράστιο θησαυρό δεδομένων που είναι γνωστός στον στρατό ως «η δεξαμενή». Εξετάζοντας όγκους δεδομένων από υποκλαπείσες επικοινωνίες, δορυφορικό υλικό και κοινωνικά δίκτυα, οι αλγόριθμοι δίνουν τις συντεταγμένες σηράγγων, πυραύλων και άλλων στρατιωτικών στόχων. Οι συστάσεις που επιβιώνουν από τον έλεγχο ενός αναλυτή πληροφοριών τοποθετούνται στην τράπεζα στόχων από έναν ανώτερο αξιωματικό. Χρησιμοποιώντας την αναγνώριση εικόνας του λογισμικού, οι στρατιώτες μπορούσαν να ανακαλύψουν λεπτά μοτίβα, συμπεριλαμβανομένων μικροσκοπικών αλλαγών σε δορυφορικές λήψεις ετών από τη Γάζα που υποδηλώνουν ότι η Χαμάς είχε θάψει έναν εκτοξευτή ρουκετών ή είχε σκάψει μια νέα σήραγγα σε γεωργική γη, συμπιέζοντας την εργασία μιας εβδομάδας σε 30 λεπτά, δήλωσε ένας πρώην στρατιωτικός που εργάστηκε στα συστήματα. Παλαιστίνιοι από την οικογένεια Abu Anza ψάχνουν κάτω από τα ερείπια του σπιτιού τους μετά από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή που το στόχευσε, σκοτώνοντας 14 άτομα στον προσφυγικό καταυλισμό της Ράφα στη Λωρίδα της Γάζας στις 3 Μαρτίου 2024. (Loay Ayyoub για την Washington Post) Ένα άλλο εργαλείο μηχανικής μάθησης , που ονομάζεται Lavender, χρησιμοποιεί μια ποσοστιαία βαθμολογία για να προβλέψει πόσο πιθανό είναι ένας Παλαιστίνιος να είναι μέλος μιας μαχητικής ομάδας, επιτρέποντας στις IDF να δημιουργήσουν γρήγορα έναν μεγάλο όγκο πιθανών ανθρώπινων στόχων. Άλλα αλγοριθμικά προγράμματα έχουν ονόματα όπως Alchemist, Depth of Wisdom, Hunter και Flow, το τελευταίο από τα οποία επιτρέπει στους στρατιώτες να κάνουν ερωτήματα σε διάφορα σύνολα δεδομένων και δεν έχει αναφερθεί προηγουμένως. Αρκετοί από τους αξιωματικούς της μεραρχίας είχαν επί μακρόν ανησυχίες ότι η τεχνολογία μηχανικής μάθησης, η οποία επιτάχυνε τη λήψη αποφάσεων, έκρυβε υποβόσκουσες αδυναμίες. Οι εκθέσεις που παραδίδονταν στην ανώτερη ηγεσία δεν ανέφεραν πώς προέκυπτε η νοημοσύνη -είτε από ανθρώπινους αναλυτές είτε από συστήματα τεχνητής νοημοσύνης- καθιστώντας δύσκολο για τους αξιωματούχους να αξιολογήσουν ένα εύρημα, σύμφωνα με έναν πρώην ανώτερο στρατιωτικό αξιωματούχο. Ένας εσωτερικός έλεγχος διαπίστωσε ότι ορισμένα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης για την επεξεργασία της αραβικής γλώσσας είχαν ανακρίβειες, αποτυγχάνοντας να κατανοήσουν βασικές λέξεις και φράσεις αργκό, σύμφωνα με το οι δύο πρώην ανώτεροι στρατιωτικοί ηγέτες. Η τεχνολογία μηχανικής μάθησης των IDF προβλέπει επίσης πόσοι πολίτες μπορεί να επηρεαστούν από τις επιθέσεις, βοηθώντας το Ισραήλ να συμμορφωθεί με ένα βασικό δόγμα του διεθνούς δικαίου. Στο ο πόλεμος στη Γάζα, οι εκτιμήσεις για το πόσοι άμαχοι θα μπορούσαν να πληγούν σε μια βομβιστική επιδρομή προκύπτουν μέσω λογισμικού εξόρυξης δεδομένων, χρησιμοποιώντας εργαλεία αναγνώρισης εικόνας για την ανάλυση υλικού από drone μαζί με smartphones που εντοπίζουν πύργους κινητής τηλεφωνίας για να υπολογίσουν τον αριθμό των αμάχων σε μια περιοχή, είπαν δύο από τα άτομα. Το 2014, η αποδεκτή αναλογία απωλειών αμάχων από τις IDF ήταν ένας πολίτης για έναν υψηλόβαθμο τρομοκράτη, δήλωσε ο Tal Mimran, πρώην νομικός σύμβουλος των IDF. Στον πόλεμο της Γάζας, ο αριθμός αυξήθηκε σε περίπου 15 πολίτες για ένα χαμηλόβαθμο μέλος της Χαμάς και «εκθετικά υψηλότερος» για μεσαίου και υψηλού επιπέδου μέλη», σύμφωνα με την ισραηλινή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Breaking the Silence, επικαλούμενη πολυάριθμες μαρτυρίες στρατιωτών των IDF. Οι New York Times ανέφεραν ότι ο αριθμός ήταν 20 στις αρχές της εβδομάδας. Οι IDF λένε ότι οι εκτιμήσεις τους για τις παράπλευρες απώλειες τηρούν το Δίκαιο των Ένοπλων Συγκρούσεων, το οποίο επιβάλλει στα έθνη να κάνουν διάκριση μεταξύ αμάχων και μαχητών και να λαμβάνουν προφυλάξεις για την προστασία των ζωών. Ορισμένοι υποστηρικτές της χρήσης της τεχνολογίας από το Ισραήλ υποστηρίζουν ότι η επιθετική ανάπτυξη καινοτομιών όπως η τεχνητή νοημοσύνη είναι απαραίτητη για την επιβίωση μιας μικρής χώρας που αντιμετωπίζει αποφασισμένους και ισχυρούς εχθρούς. «Η τεχνολογική υπεροχή είναι αυτό που κρατάει το Ισραήλ ασφαλές», δήλωσε ο Blaise Misztal, αντιπρόεδρος πολιτικής στο Εβραϊκό Ινστιτούτο Εθνικής Ασφάλειας της Αμερικής, ο οποίος ενημερώθηκε από το τμήμα πληροφοριών των IDF για τις δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης το 2021. «Όσο πιο γρήγορα το Ισραήλ είναι σε θέση να εντοπίσει τις εχθρικές δυνατότητες και να τις απομακρύνει από το πεδίο της μάχης, τόσο πιο σύντομος θα είναι ένας πόλεμος και θα έχει λιγότερες απώλειες». Εκτός από τις ανησυχίες σχετικά με την ποιότητα των πληροφοριών που προέρχονται από την τεχνητή νοημοσύνη, η χρήση της τεχνολογίας έχει προκαλέσει μια διχαστική αλλαγή παραδείγματος στο εσωτερικό των IDF, σφετεριζόμενη μια κουλτούρα πληροφοριών που ιστορικά αποτιμούσε την ατομική λογική για μια κουλτούρα που έδινε προτεραιότητα στην τεχνολογική υπεροχή, σύμφωνα με τρεις από τους ανθρώπους. Το 8200 έδινε επί μακρόν τη δυνατότητα στους χαμηλόβαθμους αναλυτές να παρακάμπτουν τα άμεσα αφεντικά τους και να απευθύνουν άμεσες προειδοποιήσεις στους ανώτερους διοικητές. Υπό τις εντολές του Sariel και άλλων ηγετών των μυστικών υπηρεσιών, η 8200 έχει αναδιαρθρωθεί ώστε να δώσει έμφαση στους μηχανικούς, μειώνοντας τους ειδικούς της αραβικής γλώσσας, απομακρύνοντας αρκετούς ηγέτες που θεωρούνται ανθεκτικοί στην ΤΝ και διαλύοντας ορισμένες ομάδες που δεν επικεντρώνονται στην τεχνολογία εξόρυξης δεδομένων, σύμφωνα με τρεις από τους ανθρώπους. Μέχρι τις 7 Οκτωβρίου, το 60% των υπαλλήλων της μονάδας εργάζονταν σε ρόλους μηχανικού και τεχνολογίας, διπλάσιοι από όσους εργάζονταν μια δεκαετία νωρίτερα, σύμφωνα με έναν από τους ανθρώπους. Οι πρακτικές πληροφοριών των IDF βρίσκονται υπό έλεγχο. Οι κατηγορίες για γενοκτονία κατά του Ισραήλ που ασκήθηκαν στη Χάγη από τη Νότια Αφρική θέτουν το ερώτημα κατά πόσον οι κρίσιμες αποφάσεις σχετικά με τους βομβαρδισμούς στόχων στη Γάζα ελήφθησαν από λογισμικό, μια έρευνα που θα μπορούσε να επιταχύνει μια παγκόσμια συζήτηση σχετικά με το ρόλο της τεχνολογίας AI στον πόλεμο. Και στο Ισραήλ, ο Σαριέλ δήλωσε τον Σεπτέμβριο ότι σχεδιάζει να παραιτηθεί από τις IDF υπό την αυξανόμενη αμφισβήτηση των αποτυχιών των υπηρεσιών πληροφοριών που οδήγησαν στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Δύο πρώην ανώτεροι διοικητές δήλωσαν ότι πιστεύουν ότι η έντονη εστίαση στην ΤΝ ήταν ένας σημαντικός λόγος που το Ισραήλ αιφνιδιάστηκε εκείνη την ημέρα. Η υπηρεσία έδωσε υπερβολική έμφαση στα τεχνολογικά ευρήματα και δυσκόλεψε τους αναλυτές να διατυπώσουν προειδοποιήσεις προς τους ανώτερους διοικητές. «Αυτό ήταν ένα εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης», δήλωσε ένας πρώην στρατιωτικός ηγέτης, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας για να περιγράψει θέματα εθνικής ασφάλειας. «Ο άνθρωπος αντικαταστάθηκε από τη μηχανή». Παλαιστίνιοι επιθεωρούν τα σπίτια τους μετά τα ισραηλινά πλήγματα που έπληξαν τον πύργο Al-Masry στις 9 Μαρτίου 2024 στη Ράφα της Γάζας. (Loay Ayyoub για την Washington Post) Η «ανθρώπινη συμφόρηση» Ο Σαριέλ, μέσω των IDF, αρνήθηκε αιτήματα για σχόλια. Δεν απάντησε σε αιτήματα για σχόλια που στάλθηκαν στο προσωπικό του email. Το 2019, δύο χρόνια πριν αναλάβει τη θέση του διοικητή των υπηρεσιών πληροφοριών, ο Sariel πέρασε ένα σαββατικό έτος στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας, ένα ίδρυμα που χρηματοδοτείται από το Πεντάγωνο στην Ουάσινγκτον και εκπαιδεύει ηγέτες εθνικής ασφάλειας από όλο τον κόσμο. Ένας καθηγητής στο NDU, ο οποίος μίλησε στην The Post υπό τον όρο της ανωνυμίας για να περιγράψει μια προσωπική σχέση, δήλωσε ότι αυτός και ο Sariel μοιράζονταν ένα ριζοσπαστικό όραμα για την τεχνητή νοημοσύνη στο πεδίο της μάχης, υποστηρίζοντας ότι το Ισραήλ θα πρέπει να φουντώσει μπροστά από τους πιο προσεκτικούς συμμάχους των ΗΠΑ. «Ο Yossi ήταν σε αυτόν τον κόσμο του, 'Αυτό το πράγμα κινείται γρήγορα, πιο γρήγορα από ό,τι αντιλαμβάνεται ο καθένας. Και καλύτερα να τους βάλουμε όλους στο κόλπο», δήλωσε ο καθηγητής. Ένα βιβλίο που έγραψε ο Sariel κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής του άδειας και δημοσίευσε με ψευδώνυμο περιγράφει ένα όραμα για την ενσωμάτωση της αυτοματοποίησης στα ιδρύματα εθνικής ασφάλειας. Στο βιβλίο «Η ομάδα ανθρώπου-μηχανής: How to Create Synergy Between Human and Artificial Intelligence», ο Sariel περιγράφει πώς οι ενέργειες των μοναχικών τρομοκρατών θα μπορούσαν να προβλεφθούν εκ των προτέρων με την απελευθέρωση αλγορίθμων για την ανάλυση των τοποθεσιών των τηλεφώνων, των αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, του υλικού από μη επανδρωμένα αεροσκάφη και των υποκλαπέντων ιδιωτικών επικοινωνιών. Στο εκτεταμένο όραμα του Sariel, η τεχνητή νοημοσύνη θα αγγίξει όλες τις πτυχές της άμυνας, τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου. Με τη χρήση τεχνολογιών επιτήρησης με τεχνητή νοημοσύνη, τα σύνορα του Ισραήλ θα γίνονταν «έξυπνα σύνορα». Συλλέγοντας ψηφιακά ίχνη, οι στρατοί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προηγμένες «τράπεζες στόχων» με ονόματα, τοποθεσίες και πρότυπα συμπεριφοράς χιλιάδων υπόπτων. Αυτές οι τεχνολογίες θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν το 80% των αναλυτών των μυστικών υπηρεσιών που ειδικεύονται στις ξένες γλώσσες σε μόλις πέντε χρόνια, κατέληξε. Ο Sariel επέστρεψε στο Ισραήλ γεμάτος σχέδια για την υλοποίηση των ιδεών του. Το καλοκαίρι του 2020, διορίστηκε από τον Aviv Kohavi, τον τότε αρχηγό του επιτελείου του στρατού και μεγάλο υποστηρικτή των εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης, για να αναλάβει τη μονάδα 8200, τη μεγαλύτερη και πιο διάσημη μεραρχία των IDF. Πρώην διοικητές συγκεντρώθηκαν για να μοιραστούν τις ανησυχίες τους σχετικά με τη «θρησκευτική στάση απέναντι στην ΤΝ» που αναπτύχθηκε στη μονάδα υπό τη θητεία του Sariel, είπαν δύο άτομα. Ο Kohavi αρνήθηκε να σχολιάσει. Όταν ο Sariel έγινε επίσημα διοικητής, τον Φεβρουάριο του 2021, η 8200 πειραματιζόταν με την επιστήμη των δεδομένων για περισσότερα από επτά χρόνια, είπαν πέντε πρώην στρατιωτικοί ηγέτες, αντιμετωπίζοντας μια έκρηξη ψηφιακών επικοινωνιών που παρείχε ένα χρυσωρυχείο για τις υπηρεσίες εθνικής ασφάλειας. Η επίλεκτη μονάδα είχε αποκτήσει φήμη για τη συλλογή μιας σειράς από DMs, ιδιωτικά μηνύματα, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αρχεία καταγραφής κλήσεων και άλλα διαδικτυακά ψίχουλα, χρησιμοποιώντας εσωτερικές τεχνολογίες στον κυβερνοχώρο που θεωρούνταν οι καλύτερες στον κόσμο. Αλλά οι ειδικοί του 8200 στον κυβερνοχώρο χρειάζονταν τρόπους για να βγάλουν νόημα από τα δεδομένα που είχαν συλλέξει. Μετά από αποτυχίες επικοινωνίας κατά τη διάρκεια του πολέμου του 2006 κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, ο ισραηλινός στρατός επαναπροσδιόρισε τη στρατηγική του για την ανταλλαγή πληροφοριών και δεδομένων. Εκείνη την εποχή, οι μονάδες πληροφοριών συνήθως δεν μοιράζονταν πληροφορίες με τους στρατιώτες στο πεδίο της μάχης, δήλωσε ο Ben Caspit, ισραηλινός αρθρογράφος του Al Monitor, ο οποίος γράφει ένα βιβλίο για τη μονάδα 8200. Για να αποφευχθούν τέτοια σιλό, η Μοσάντ, η υπηρεσία κατασκοπείας του Ισραήλ, και η 8200 ανέπτυξαν μια βάση δεδομένων - «η δεξαμενή» - για να στεγάσουν όλες τις στρατιωτικές πληροφορίες σε ένα αποθετήριο. Καθώς η έκρηξη των «μεγάλων δεδομένων» είχε ξεκινήσει στη Silicon Valley, οι ισραηλινοί μηχανικοί είχαν αρχίσει να πειραματίζονται με εργαλεία εξόρυξης δεδομένων από το ράφι που μπορούσαν να μεταφράζουν και να αναλύουν τα αραβικά και τα φαρσί. Οι επικεφαλής της μονάδας συζητούσαν αν θα έπρεπε να συνάψουν συμβόλαιο με ειδικούς, όπως η εταιρεία εξόρυξης δεδομένων Palantir της Σίλικον Βάλεϊ, ή να κατασκευάσουν το δικό τους λογισμικό. Η τελευταία προσέγγιση επικράτησε. Αλλά οι τεχνολογίες, αν και αναγνωρίστηκαν ευρέως ως πολλά υποσχόμενες, είχαν περιορισμούς. Ορισμένες φορές ο όγκος των υποκλοπών ξεπερνούσε τους αναλυτές του 8200. Για παράδειγμα, οι πράκτορες της Χαμάς χρησιμοποιούσαν συχνά τη λέξη «batikh», ή καρπούζι, ως κωδικό για βόμβα, δήλωσε ένας από τους ανθρώπους που γνώριζαν τις προσπάθειες. Αλλά το σύστημα δεν ήταν αρκετά έξυπνο ώστε να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ μιας συνομιλίας για ένα πραγματικό καρπούζι και μιας κωδικοποιημένης συνομιλίας μεταξύ τρομοκρατών. «Αν λαμβάνετε χίλιες συνομιλίες την ημέρα, θέλω πραγματικά να ακούσω για κάθε καρπούζι στη Γάζα;», είπε το άτομο. Καθώς ανέβηκε στην ανώτερη ηγεσία, ο Sariel επιτάχυνε τις προσπάθειες εξόρυξης δεδομένων. Υπερασπίστηκε μια ευρεία αναδιοργάνωση που χώρισε τις προσπάθειες πληροφοριών σε αυτό που οι διοικητές αποκαλούσαν «εργοστάσια τεχνητής νοημοσύνης» και το οποίο βρισκόταν σε ένα νεοσύστατο «κέντρο στόχων» στην αεροπορική βάση Νεβατίμ στο νότιο Ισραήλ. Κάθε τμήμα σχεδίασε εκατοντάδες ειδικά κατασκευασμένους αλγορίθμους και τεχνολογίες μηχανικής μάθησης, μοιράζοντας τις προβλέψεις λογισμικού σε όλη την αλυσίδα διοίκησης των υπηρεσιών πληροφοριών. Ο στρατός επένδυσε σε νέες τεχνολογίες νέφους που επεξεργάζονταν τους αλγορίθμους γρήγορα, ως προετοιμασία για μια αναμενόμενη σύγκρουση με τη Χεζμπολάχ στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ. Μια εφαρμογή με την ονομασία Hunter επέτρεψε στους στρατιώτες στο πεδίο της μάχης να έχουν άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες. Κατασκεύασε μια άλλη εφαρμογή για κινητά με την ονομασία Z-Tube, όπου οι στρατιώτες των IDF που βρίσκονταν στη μάχη μπορούσαν να εξετάζουν ζωντανά βίντεο από περιοχές στις οποίες επρόκειτο να εισέλθουν, και μια άλλη με την ονομασία Map It, η οποία παρείχε σε πραγματικό χρόνο εκτιμήσεις για πιθανές απώλειες αμάχων σε μια συγκεκριμένη περιοχή που είχαν εκκενωθεί. Το 8200 διατηρούσε επί μακρόν μια τράπεζα στόχων: μια λίστα με ακριβείς συντεταγμένες GPS των υποδομών της Χαμάς και της Χεζμπολάχ και των ανθρώπινων στόχων , με γεωγραφικό εντοπισμό σε συγκεκριμένο τούνελ ή όροφο πολυκατοικίας. Η διατήρηση της τράπεζας στόχων ήταν εντάσεως εργασίας. Οι αναλυτές έπρεπε να επιβεβαιώνουν τα ευρήματά τους με τουλάχιστον δύο ανεξάρτητες πηγές και να ανανεώνουν συνεχώς τις πληροφορίες, σύμφωνα με τρία άτομα που γνωρίζουν το πρόγραμμα. Πριν από την επίσημη είσοδο στην τράπεζα, ένας προτεινόμενος στόχος έπρεπε να «επικυρωθεί» από έναν ανώτερο αξιωματικό και έναν στρατιωτικό δικηγόρο για να διασφαλιστεί ότι θα συμμορφωνόταν με το διεθνές δίκαιο, είπαν πέντε άτομα. Οι ηγέτες των μυστικών υπηρεσιών, με επικεφαλής τον Sariel, πίστευαν ότι η μηχανική μάθηση θα μπορούσε να επιταχύνει δραματικά αυτή την επίπονη διαδικασία, είπαν δύο από τα άτομα. «Χρειάστηκαν χρόνια στην IDI [Διεύθυνση Πληροφοριών] για να επιτευχθεί μια τράπεζα τέτοιου είδους στόχων, αλλά τι θα συμβεί αν εκπαιδεύσετε την τεχνητή νοημοσύνη να μιμηθεί τη δουλειά του αξιωματικού στόχευσης;», δήλωσε ένας άλλος πρώην στρατιωτικός αξιωματούχος που γνωρίζει τη νέα διαδικασία σχηματισμού στόχων. Η προσπάθεια περιελάμβανε τη συλλογή δισεκατομμυρίων σημάτων από αισθητήρες που είχαν τοποθετηθεί σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αεροσκάφη F-35 και υπόγειους σεισμικούς μετρητές, καθώς και από υποκλαπείσες επικοινωνίες. Αυτά συνδυάστηκαν με βάσεις δεδομένων που φιλοξενούσαν αριθμούς τηλεφώνων, προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γνωστές επαφές, ομάδες συνομιλιών και εσωτερικά έγγραφα. Οι πληροφορίες τροφοδοτήθηκαν σε λογισμικό που μπορούσε να διαβάσει μοτίβα και να κάνει προβλέψεις σχετικά με το ποιος και τι θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο. Ένας αλγόριθμος αναγνώρισης εικόνας εκπαιδεύτηκε για να αναζητήσει χιλιάδες δορυφορικές φωτογραφίες για να εντοπίσει έναν συγκεκριμένο τύπο υφάσματος που χρησιμοποιούσαν οι μαχητές της Χαμάς για να κρύψουν το σκάψιμο για έναν θαμμένο πύραυλο. Τα εργαλεία συμπίεσαν μια εβδομάδα εργασίας σε 30 λεπτά, δήλωσε ο πρώην αξιωματικός του στρατού. «Πραγματικά πίστευαν ότι με όλους τους αισθητήρες που είχαν γύρω και πάνω από τη Γάζα, δεν θα έλεγα ότι είχαν πλήρη πληροφοριακή επίγνωση, αλλά ότι είχαν μια πολύ καλή εικόνα για το τι συνέβαινε στο εσωτερικό της», δήλωσε ο Misztal, ο οποίος ηγείται μιας οργάνωσης που επικεντρώνεται στη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ. Σημείωσε ότι ο στρατός έδωσε έμφαση στα αυστηρά συστήματά του για τον έλεγχο των συστάσεων στόχευσης κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης του 2021. Ισραηλινά τανκς περιπολούν στο νότιο Ισραήλ κοντά στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας στις 8 Μαΐου 2024. (Heidi Levine για την Washington Post) Το Lavender, ένα αλγοριθμικό πρόγραμμα που αναπτύχθηκε το 2020, μελετούσε δεδομένα για να παράγει λίστες πιθανών μαχητών της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ, δίνοντας σε κάθε άτομο μια βαθμολογία που εκτιμούσε την πιθανότητα να είναι μέλος, δήλωσαν στην Post τρία άτομα που γνωρίζουν τα συστήματα. Οι παράγοντες που θα μπορούσαν να αυξήσουν τη βαθμολογία ενός ατόμου περιλάμβαναν το να είναι σε μια ομάδα WhatsApp με έναν γνωστό μαχητή, να αλλάζει συχνά διευθύνσεις και αριθμούς τηλεφώνου ή να κατονομάζεται σε αρχεία της Χαμάς, είπαν οι άνθρωποι. Η ύπαρξη του Lavender και οι λεπτομέρειες σχετικά με το σύστημα βαθμολόγησης αναφέρθηκαν για πρώτη φορά από το +972, έναν ισραηλινο-παλαιστινιακό ειδησεογραφικό ιστότοπο. Οι εκτιμήσεις από τους διάφορους αλγορίθμους τροφοδοτούνταν στο σύστημα ομπρέλα, Gospel, το οποίο θα μπορούσε να ερωτηθεί από αναλυτές των μυστικών υπηρεσιών. Ορισμένοι από τους επικεφαλής της υπηρεσίας ανησυχούσαν για την ακρίβεια αυτών των αλγορίθμων. Ένας έλεγχος μιας τεχνολογίας γλωσσικής επεξεργασίας αποκάλυψε ότι η πρόβλεψη του λογισμικού δεν ήταν τόσο ακριβής όσο θα ήταν ένας ανθρώπινος αξιωματικός, σύμφωνα με δύο από τους ανθρώπους. Άλλοι ανησυχούσαν ότι οι προβλέψεις του λογισμικού έπαιρναν υπερβολικά μεγάλη βαρύτητα. Συνήθως, το τμήμα έρευνας παρήγαγε καθημερινά εκθέσεις πληροφοριών για τους ανώτερους διοικητές για να εξετάσουν τους πιθανούς στόχους. Αλλά παρόλο που ένας μεμονωμένος αναλυτής μπορούσε να κάνει διπλό κλικ για να δει τις πληροφορίες που οδήγησαν στην πρόβλεψη, οι ανώτεροι διοικητές δεν ενημερώνονταν αν μια σύσταση προέκυπτε από αλγόριθμο ή από ανθρώπινη πηγή. «Όλα αντιμετωπίζονταν ως το ίδιο», δήλωσε ένας άλλος πρώην ανώτερος αξιωματούχος. «Δεν είμαι καν σίγουρος ότι το άτομο που ετοίμαζε την έκθεση γνώριζε τη διαφορά μεταξύ των πληροφοριών». Δύο πρώην ανώτεροι στρατιωτικοί ηγέτες δήλωσαν στην The Post ότι η έμφαση στην τεχνολογία διέβρωσε την «κουλτούρα προειδοποίησης» της 8200, όπου ακόμη και χαμηλόβαθμοι αναλυτές μπορούσαν εύκολα να ενημερώσουν τους ανώτατους διοικητές για τις ανησυχίες τους. Αυτή η αλλαγή, πρόσθεσαν, είναι ένας σημαντικός λόγος που το Ισραήλ αιφνιδιάστηκε από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου: Μια έμπειρη γυναίκααναλύτρια που είχε αποκαλύψει τα σχέδια της Χαμάς στο πεδίο της μάχης για την παραβίαση των συνόρων του Ισραήλ δεν μπόρεσε να συναντηθεί εγκαίρως με τους ανώτατους διοικητές της μονάδας. «Η ουσία είναι ότι δεν μπορείς να αντικαταστήσεις τον τύπο που φωνάζει «Ακούστε, αυτό είναι επικίνδυνο» με όλες τις προηγμένες τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης στον κόσμο», δήλωσε ο Caspit, ο Ισραηλινός δημοσιογράφος που πήρε συνεντεύξεις από κάθε εν ζωή διοικητή της 8200 για το βιβλίο του. «Αυτή ήταν η ύβρις που μόλυνε ολόκληρη τη μονάδα». Το 2023, ο μόλις αποχωρήσας αρχηγός του επιτελείου του στρατού, ο Kohavi, καυχιόταν σε μέσο ενημέρωσης ότι τα νέα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης έδιναν στις IDF έναν εξελιγμένο μηχανισμό νοημοσύνης σε πραγματικό χρόνο «παρόμοιο με την ταινία “The Matrix”». Πριν από το Ευαγγέλιο, οι αναλυτές μπορούσαν να παράγουν 50 νέους στόχους στη Γάζα ετησίως για να τους βάλουν στην τράπεζα στόχων. «Μόλις η μηχανή ενεργοποιήθηκε», είπε, παρήγαγε 100 στόχους την ημέρα. Στο βιβλίο του, ο Sariel υποστήριξε ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη σε καιρό πολέμου, όταν θα μπορούσε να επιταχύνει τον σχηματισμό στόχων και να «ανατινάξει» την «ανθρώπινη εμπλοκή» που επιβράδυνε τα πάντα. Τον Ιούνιο του 2021, το Ισραήλ είχε την πρώτη του ευκαιρία να απελευθερώσει τη νέα τράπεζα στόχων που τροφοδοτείται από αλγόριθμους. Καθώς ξέσπασε ένας 11ήμερος πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, οι IDF χρησιμοποίησαν την επιστήμη των δεδομένων για να πλήξουν 450 στόχους, συμπεριλαμβανομένου ενός διοικητή ομάδας πυραύλων της Χαμάς και μιας από τις μονάδες αντιαρματικών πυραύλων της ομάδας, σύμφωνα με μια ομιλία που έδωσε ένας διοικητής του 8200 στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. Οι ανώτεροι ηγέτες εκμεταλλεύτηκαν τη στιγμή ως ευκαιρία προώθησης για να συζητήσουν την επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης που λαμβάνει χώρα στο Nevatim και μέσα στο αρχηγείο της 8200, βόρεια του Τελ Αβίβ. Το μόνο για το οποίο ήθελαν να μιλήσουν οι ανώτεροι διοικητές «ήταν “ο πρώτος πόλεμος της Τεχνητής Νοημοσύνης στον κόσμο”», δήλωσε ο Misztal. Καπνογόνα από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές διακρίνονται πάνω από το Beit Hanoun στη βόρεια Γάζα στις 15 Δεκεμβρίου 2024. (Heidi Levine για την Washington Post) Ένα εργοστάσιο στόχων σε υπερδιέγερση Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο απαιτεί από τα εμπόλεμα έθνη να εξισορροπούν το αναμενόμενο στρατιωτικό πλεονέκτημα μιας επίθεσης με τις αναμενόμενες παράπλευρες απώλειες στους αμάχους, γνωστό ως αναλογικότητα ή το πρότυπο του «λογικού στρατιωτικού διοικητή». Οι συνθήκες, τις οποίες το Ισραήλ έχει επικυρώσει μόνο εν μέρει, σιωπούν για την τεχνητή νοημοσύνη. Η επεξεργασία δεδομένων πληροφοριών του στρατού «[πληροί] τον ορισμό του διεθνούς δικαίου για έναν νόμιμο στόχο», ανέφερε ο IDF σε δήλωσή του αυτό το καλοκαίρι. Σύμφωνα με την παραδοχή του ίδιου του Ισραήλ, η τεχνητή νοημοσύνη έπαιξε μεγάλο ρόλο στη διαδικασία στόχευσης στη Γάζα. Μέσα σε λίγες ημέρες από τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, πυρομαχικά Mark 80 βάρους 2.000 λιβρών που κατασκευάστηκαν από τις ΗΠΑ σύντομα έπεσαν βροχή στην περιοχή. Σε ένα δελτίο τύπου της 2ας Νοεμβρίου 2023, οι IDF ανακοίνωσαν ότι το Ευαγγέλιο τους βοήθησε να βομβαρδίσουν 12.000 στόχους στη Γάζα. Με δραματική μουσική και ένα βίντεο με κτίρια να εκρήγνυνται, το δελτίο διαφήμιζε «μια πρώτη στο είδος της συνεργασία», κατά την οποία οι πληροφορίες από το εργοστάσιο στόχων της Τεχνητής Νοημοσύνης τροφοδοτούσαν σε πραγματικό χρόνο τις δυνάμεις στο έδαφος, στον αέρα και στη θάλασσα - επιτρέποντας την «πραγματοποίηση εκατοντάδων επιθέσεων σε μια στιγμή». Ο Adam Raz, ένας Ισραηλινός ιστορικός που έχει πάρει συνεντεύξεις από στρατιώτες και διοικητές σχετικά με τη χρήση της ΤΝ από την 8200, δήλωσε ότι υπολόγισε ότι οι IDF χτυπούσαν περίπου δύο στόχους ανά λεπτό στο αποκορύφωμα των βομβαρδισμών - αυτό που αποκάλεσε «εκπληκτικό» ρυθμό. Ένας αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών δήλωσε στην The Post ότι είδε τις IDF να χρησιμοποιούν το AI για να κόβουν τις γωνίες για τη λήψη αποφάσεων στόχευσης. Ο στρατιώτης μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, επειδή είναι έγκλημα να περιγράφει κανείς στρατιωτική τεχνολογία χωρίς την έγκριση της κυβέρνησης στο Ισραήλ. Τις πρώτες ημέρες του πολέμου το εργοστάσιο στόχων δούλευε σε υπερδιέγερση, στελεχωμένο με περίπου 300 στρατιώτες που δούλευαν όλο το εικοσιτετράωρο. Πολλοί από τους αναλυτές έπρεπε να ελέγξουν τους συνιστώμενους στόχους από το Ευαγγέλιο και τη Λεβάντα, μια διαδικασία που μπορούσε να διαρκέσει από τρία λεπτά έως πέντε ώρες. Ο κανόνας που επέβαλλε δύο πληροφορίες ανθρώπινης προέλευσης για την επικύρωση μιας πρόβλεψης από το Lavender μειώθηκε σε μία στην αρχή του πολέμου, σύμφωνα με δύο άτομα που γνώριζαν τις προσπάθειες. Σε ορισμένες περιπτώσεις στη μεραρχία της Γάζας, στρατιώτες που ήταν ανεπαρκώς εκπαιδευμένοι στη χρήση της τεχνολογίας επιτέθηκαν σε ανθρώπινους στόχους χωρίς να επιβεβαιώσουν καθόλου τις προβλέψεις του Lavender, είπε ο στρατιώτης. Ορισμένες φορές η μόνη επιβεβαίωση που απαιτούνταν ήταν ότι ο στόχος ήταν άνδρας, σύμφωνα με ένα άλλο άτομο που γνώριζε τις προσπάθειες. «Ξεκινάς με τον Lavender και στη συνέχεια κάνεις τη δουλειά των μυστικών υπηρεσιών», δήλωσε το άτομο. «Στην αρχή του πολέμου, έκοψαν τη δουλειά στη μέση - πράγμα που δεν πειράζει, γιατί είναι πόλεμος. Το πρόβλημα ήταν ότι στη συνέχεια μερικές φορές έκοβαν όλη τη δουλειά». Για να εντοπίσει γρήγορα τους ανθρώπους που ο Lavender είχε επισημάνει ως πιθανά μέλη της Χαμάς, οι IDF έλαβαν σε πραγματικό χρόνο φωτογραφίες των ανθρώπων στα σπίτια τους χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που ο στρατιώτης αρνήθηκε να περιγράψει. Προσαρμοσμένα εργαλεία αναγνώρισης προσώπου τους επέτρεψαν να διασταυρώσουν τις φωτογραφίες με τις υπάρχουσες εικόνες των μελών της Χαμάς στη βάση δεδομένων της Lavender. Ενώ οι αντιστοιχίσεις φάνηκαν να είναι ακριβείς, είπε το άτομο, ορισμένοι στρατιώτες άρχισαν να ανησυχούν ότι ο στρατός βασιζόταν αποκλειστικά στην τεχνολογία χωρίς να επιβεβαιώνεται ότι οι άνθρωποι ήταν ακόμη ενεργά μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης. Οι ανησυχίες σχετικά με την αναλογικότητα πέρασαν επίσης σε δεύτερη μοίρα: Κάποιοι άνθρωποι που απαθανατίστηκαν στις φωτογραφίες μπορεί να ήταν μέλη της οικογένειας και οι διοικητές των IDF αποδέχθηκαν ότι και αυτοί οι άνθρωποι θα σκοτώνονταν σε μια επίθεση, είπε ο στρατιώτης. Κάποια στιγμή, η μονάδα του στρατιώτη διατάχθηκε να χρησιμοποιήσει ένα πρόγραμμα λογισμικού για να εκτιμήσει τις απώλειες αμάχων για μια εκστρατεία βομβαρδισμού με στόχο περίπου 50 κτίρια στη βόρεια Γάζα. Στους αναλυτές της μονάδας δόθηκε ένας απλός τύπος: διαιρέστε το τον αριθμό των ανθρώπων σε μια περιοχή με τον αριθμό των ανθρώπων που εκτιμάται ότι ζουν εκεί -προκύπτει ο πρώτος αριθμός μετρώντας τα κινητά τηλέφωνα που συνδέονται σε έναν κοντινό πύργο κινητής τηλεφωνίας. Χρησιμοποιώντας ένα κόκκινο-κίτρινο-πράσινο φανάρι, το σύστημα θα αναβοσβήνει πράσινο αν ένα κτίριο έχει ποσοστό πληρότητας 25% ή λιγότερο - ένα όριο που θεωρείται επαρκές για να περάσει σε έναν διοικητή για να κάνει την κλήση για το αν θα βομβαρδίσει. Ο στρατιώτης δήλωσε ότι έμεινε έκπληκτος από αυτό που θεώρησε υπερβολικά απλουστευμένη ανάλυση. Δεν λάμβανε υπόψη αν ένα κινητό τηλέφωνο μπορεί να ήταν απενεργοποιημένο ή να είχε μείνει από ενέργεια ή τα παιδιά που δεν θα είχαν κινητό τηλέφωνο. Χωρίς την τεχνητή νοημοσύνη, ο στρατός μπορεί να είχε καλέσει ανθρώπους για να δει αν ήταν στο σπίτι, είπε ο στρατιώτης, μια χειροκίνητη προσπάθεια που θα ήταν πιο ακριβής αλλά θα διαρκούσε πολύ περισσότερο. Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης έχουν ενσωματωμένες ανακρίβειες που τα καθιστούν ακατάλληλα για ένα πλαίσιο ζωής και θανάτου, όπως ο πόλεμος, δήλωσε ο Heidy Khlaaf, σφοδρός επικριτής του Ισραήλ και επικεφαλής επιστήμονας τεχνητής νοημοσύνης στο AI Institute, ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με έδρα τη Νέα Υόρκη που παράγει συστάσεις πολιτικής. Ο Khlaaf σημείωσε ότι η βιομηχανία αυτόνομων οχημάτων έχει περάσει την τελευταία δεκαετία προσπαθώντας να φτάσει τους αλγορίθμους μηχανικής μάθησης στο 100% της ακρίβειας, με μικρή επιτυχία. Ο Mimran, ο πρώην δικηγόρος των IDF, δήλωσε ότι εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι στρατοί στη Δύση πρέπει να αγκαλιάσουν τα εργαλεία AI για να καταπολεμήσουν αντιπάλους όπως η Κίνα, αλλά ανησυχεί για την ακρίβεια της λήψης αποφάσεων με τη βοήθεια της AI στην ομίχλη του πολέμου υπό υψηλή πίεση. «Για τον ρυθμό, είναι μια αλλαγή στο παιχνίδι. Αλλά αλλάζει το παιχνίδι όσον αφορά την ποιότητα;» δήλωσε ο Mimran. «Δεν το νομίζω». Η 8200 καταβάλλει επίσης επί του παρόντος προσπάθειες για να προσλάβει πίσω περισσότερους αραβόφωνους αναλυτές και ελεγκτές λογισμικού, δήλωσαν τρία άτομα. Και οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν καυχιούνται πλέον για τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Στη συνέντευξή του το 2023, ακόμη και ο Kohavi φάνηκε να αναγνωρίζει τις προκλήσεις. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να «κατέχει πολύ περισσότερες γνώσεις από οποιοδήποτε άτομο», είπε, «ενδεχομένως να βασίζεται στις δικές της αποφάσεις περισσότερο από ό,τι στις δικές μας». Ο Σέιν Χάρις συνέβαλε με το ρεπορτάζ του.

IN ENGLISH, TURKISH AND GREEK: TURKISH CYPRIOTS, MARONITE CYPRIOT AND GREEK CYPRIOTS WHO SAVED THE LIVES OF EACH OTHER… (1)

IN ENGLISH, TURKISH AND GREEK: TURKISH CYPRIOTS, MARONITE CYPRIOT AND GREEK CYPRIOTS WHO SAVED THE LIVES OF EACH OTHER… (1)

*** Turkish Cypriots, Maronite Cypriot and Greek Cypriots who saved the lives of each other…

Putting acts of humanity on the map of Cyprus… (1)

Sevgul Uludag

caramel_cy@yahoo.com

Tel: 99 966518

Over the years, as I was searching for "untold stories of Cyprus", I came across another "taboo subject": That of those who saved each other's lives… Just like atrocities, humanity was also a "repressed subject" that no one wanted to discuss… People knew but unless someone asked them, they would not bring it up… And of course, as you can imagine, no one really asked them… On the contrary, the atmosphere created by "nationalisms" of both sides compelled them to keep silent on both subjects: Atrocities, as well as humanitarian acts of people from our communities…

"NO DIFFERENCE" BETWEEN KILLING OR SAVING ACCORDING TO NATIONALISM…
According to the "nationalisms", killing someone or saving someone did not "count" in our communities in Cyprus: They carried the same "invisibility"… According to nationalism, neither killing, nor saving lives is important in Cyprus considering our recent history… Just as the atrocities are made "invisible" and only "allowed" to talk about "the other side's atrocities", acts of humanity are also not "allowed" to surface and not talked about… This is the result of the ideology of "nationalism" pushed on our communities: They want to show that only their own side was the "sole victim" and any facts or any information or proof that goes against that claim must be suppressed and silenced. And both sides have managed this to a great extent… Except that we continue to investigate and we continue to write about not just one side but both sides and show the atrocities as well as the humanitarian acts from all sides, without making any discrimination whatsoever…

THOSE WHO SAVED HUMAN LIVES…
DJENGIZ RATIP…
*** Djengiz Ratip saved the lives of a busload of Greek Cypriot youngsters from Polis – students who had been kidnapped and taken as a hostage by some Turkish Cypriots from the Tylliria area… He went to Kokkino and negotiated with the Turkish Cypriots there to release the busload of Greek Cypriot students who were taken in retaliation for two Turkish Cypriots who had gone "missing" from around Pyrgos… Djengiz Ratip was a Member of Parliament in the Republic of Cyprus. He was kidnapped together with a Turkish Cypriot teacher Turgut Sitki who was accompanying him in Polis on the 14th of February 1964… He and Turgut are still "missing"…

STAVROS POYRAZIS
*** Stavros Poyrazis was the mukhtar of Strongylos village and he saved the lives of Turkish Cypriots from his village both in 1963 and in 1974… In 1963, some Greek Cypriots from other villages had come to Strongylos to kill some Turkish Cypriots and Stavros Poyrazis stopped them and did not allow them to come inside Strongylos. He said to them "Go back to your villages! You cannot touch the Turkish Cypriots!" And he repeated the same thing in 1974 when some Greek Cypriots attempted to come inside the village and kill some Turkish Cypriots – he stopped them and told them to go away. After all this, in 1974 he was taken with seven others and had been "missing" until their remains were found at Abalestra area in Sinda vicinity and after DNA tests, he was returned to his family and buried in December 2016 in Latsia, Nicosia.

ALPAY TOPUZ
*** Alpay Topuz from Epiho (Abohor/Cihangir) village was responsible for more than 600 Greek Cypriot prisoners of war at the camp created in Voni in 1974… After he was appointed to this position, he managed to stop the rapes and helped women with small children, finding them milk and bringing the kids toys and treated the prisoners of war in a just and humanitarian way. Before he had been appointed to the camp, there had been rapes and killings but Alpay Topuz stopped these…

ERTAN AKINCIOGHLOU
*** Ertan Akincioghlou was a shepherd in the Lapathos village. In 1974, he saved the lives of 8-9 Greek Cypriots in Gypsou from being killed. He also saved some other Greek Cypriots in some other villages from being killed.

CHRISTOFIS POSEIDIAS
*** Christofis Poseidias was from Dali and together with his Greek Cypriot neighbours' help, he saved the Turkish Cypriot women and children from Dali from being raped by EOKA-B who had been threatening to do that in 1974. He kept the women and children in his own house, protecting them from any harm…

TWO MUKHTARS AND A PRIEST FROM DROMOLAXIA AND KITI…
*** The priest Kleanthis from Dromolaxia village, together with the mukhtar Yorgis Mouzouros and the mukhtar of Kiti Panayiotis Costi Patsalou, saved the Turkish Cypriots from Dromolaxia from being killed by EOKA-B. The EOKA-B arrested all Turkish Cypriot men and took them to Kiti in order to kill them in 1974. Their lives were saved by the papaz and the two mukhtars who followed the EOKA-B and insisted to stay with the Turkish Cypriots, saving their lives.

CHRISTOS KYPRIANOU AND AHMET YORGANDJI
*** Christos Kyprianou from Lefkoniko had hidden Ahmet Yorgandji from Chatoz during the coup in 1974 at one of his friend's house, saving his life. And during the war in 1974, this time Ahmet Yorgandji saved the life of his maestro Christos Kyprianou from being killed in Chatoz.

HASAN SALIH KASAP…
*** Hasan Salih Kasap from Vatyli village saved the lives of a busload of Greek Cypriots from Vatyli as well as people's lives from Lysi in 1974. Greek Cypriots who had returned to their village between the two military operations of Turkey in 1974 were arrested and taken to the cinema in Vatyli as prisoners of war. When the news of the Maratha-Sandallaris-Aloa massacres of EOKA-B who had killed women and children and buried them in mass graves started coming out, some Turkish Cypriots came and tried to take these prisoners and kill them "in retaliation". Hasan Salih Kasap did not allow this to happen, saving the lives of dozens of Greek Cypriots.

ANDREAS CHRISTODOULOU FROM LAPATHOS
*** Andreas Christodoulou who was the mukhtar of Lapathos in 1974 managed to stop some Greek Cypriots who were coming from the Arnadi village to try to kill the Turkish Cypriots from Lapathos. He had heard that some EOKA-B guys from Arnadi were going to go to the headquarters in Trikomo, take some Greek Cypriot soldiers and come to Lapathos to kill the Turkish Cypriots there. The EOKA-B had already dug ditches to bury the ones they would kill… The ditches were between Lapathos and Arnadi… He told the Turkish Cypriots, "So long as I am alive, nothing will happen to you. If I disappear or get killed, leave the village immediately, it would mean that you are in danger…" He called the headquarters of the military in Trikomo and spoke with the commander and asked him to send someone to see that the Turkish Cypriots had no guns. Someone in fact came and with the cooperation of the Turkish Cypriot mukhtar Kemal Ali Osman, they collected the hunting guns and managed to avoid the massacre of Turkish Cypriots of Lapathos. Because of the clever and peaceful way he managed this crisis, EOKA-B could not come to the village…

PANAYOTIS THEODOSIOU DIGHENIS
*** The same thing happened in Pyla where Panayotis Theodosiou Dighenis who was responsible for the military in the village managed to stop his co-villagers Turkish Cypriots from being killed by some Greek Cypriots coming from outside the village. This was the same EOKA-B team that tried to go to Lapathos to kill the Turkish Cypriots there. Panayotis Theodosiou Dighenis heard gunshots outside the village. He took the Turkish Cypriot mukhtar of the village in 1974, Ahmet Sakalli and together they went outside the village to encounter this gang of EOKA-B. Panayotis Theodosiou Dighenis told them, "You will not touch the Turkish Cypriots here… First you need to touch me before you kill them… If you are so strong, you go to Kyrenia and fight there…" and managed to send them away… He had also managed to save some Turkish Cypriots from Pyla who had been arrested in Varosha…

MEHMET ERCHIKA
In 1974, some people changed the tabella showing the way to the Dhekelia British Bases and turned it towards Pergamos. Due to this "trap", many Greek Cypriots ended up in Turkish Cypriot controlled Pergamos, instead of the British military base Dhekelia…
The Turkish Cypriot commander of Pergamos Mehmet Erchika was a great humanitarian and he was not the one who had done that… Instead, he sent all those Greek Cypriots who ended up in Pergamos safe and sound to the Dhekelia bases area in buses, including a family with a car. He, himself accompanied the buses and the car to make sure that they reached their destination safe and sound…

(To be continued next week)

Photos: Djengiz Ratip, Stavros Poyrazis, Hasan Salih Kasap, Andreas Christodoulou, Panayotis Theodosiou Digenis and Mehmet Erchika…
And photo of Kyriacos Andreou together with Hasan Salih Kasap. Kyriacos Andreou from Lyssi was one of those whose life was saved by Hasan Salih Kasap…




*** Birbirinin hayatını kurtaran Kıbrıslıtürk, Kıbrıslımaronit ve Kıbrıslırumlar…

İnsani jestleri Kıbrıs haritasına yerleştirmek… (1)

Sevgül Uludağ

Yıllar içerisinde Kıbrıs'ın "anlatılmamış öykülerini" araştırırken, bir diğer "tabu" konuya rastlayacaktım: Birbirinin hayatını kurtaranlarla ilgiliydi bu tabu... Tıpkı katliamlar, insanlığa sığmayan suçlar gibi, insaniyete dair öyküler de "bastırılmış bir konu"ydu ve kimse de bu konuyu tartışmak istemiyordu...
İnsanlar biliyordu ancak birileri gidip onlara bunu sormadığı sürece, kendiliklerinden bu konuyu açmıyorlardı, tartışmıyorlardı... Ve tahmin edilebileceği gibi de kimsecikler onlara bunu sormuyordu... Tam tersine, her iki taraftaki "milliyetçilikler" tarafından yaratılmış olan atmosfer onları, her iki konuda da suskun kalmaya mahkum ediyordu: Hem katliamlar konusunda, hem de insani jetler konusunda sessiz kalmak, daha "güvenli" bir yoldu...

MİLLİYETÇİLİĞE GÖRE ÖLDÜRMEK YA DA KURTARMAK ARASINDA "BİR FARK YOK"...
"Milliyetçilikler"e göre, birisini öldürmek ya da birinin hayatını kurtarmak, Kıbrıs'taki toplumlarımız açısından "kayda değer" bir konu değildi: Aynı "görünmezlik" zırhı altındaydı bu konular... Milliyetçiliğe göre, öldürmek de,hayat kurtarmak da yakın tarihimize baktığımızda önemli değildi... Tıpkı katliamların "görünmez" kılınarak ancak "öteki tarafın işlediği katliamlar ve suçlardan" söz etmeye "izin verilirken", insani jetler hakkında konuşmak ya da bunların yüzeye çıkmasını sağlamaya da "izin verilmiyordu"... Bu, toplumlarımıza dayatılan "milliyetçi" ideolojinin bir sonucuydu: Her iki taraf da her daim kendi taraflarının "tek kurban" olduğunu göstermek istiyordu ve buna karşı herhangi bir bilgi ya da kanıt derhal bastırılmalı ve susturulmalıydı... Ve her iki taraf da büyük oranda bunu başardılar. Ancak bizler araştırmaya ve yazmaya devam ediyoruz: Tek bir tarafın değil, her iki tarafın da işlediği suçların yanısıra, insani jetleri de yazıyoruz, herhangi bir ayırımcılığa kapılmaksızın bunu yapmaya çalışıyoruz.

İNSANLARIN HAYATLARINI KURTARANLAR...
İnsanların hayatlarını kurtaranlardan örnekler vererek bu yazımıza devam etmek istiyoruz...

CENGİZ RATİP...
*** Cengiz Ratip, 1963'te, Poli'den bir otobüs dolusu Kıbrıslırum öğrencinin hayatını kurtarmıştı... Bu öğrenciler, Dillirga bölgesinden bazı Kıbrıslıtürkler tarafından kaçırılarak rehin alınmışlardı... Cengiz Ratip, Goççina'ya giderek oradaki Kıbrıslıtürkler'le konuşarak, sözkonusu Kıbrıslırum öğrencilerin serbest bırakılmasını sağladı. Sözkonusu Kıbrıslıtürkler, bölgede "kayıp" edilen iki Kıbrıslıtürk'e "karşılık", bir otobüs dolusu Kıbrıslırum öğrenciyi kaçırmışlardı. Ve nihayetinde Cengiz Ratip onların serbest bırakılmasını sağlamıştı. Cengiz Ratip, Kıbrıs Cumhuriyeti'nde Milletvekili olarak görev yapmaktaydı. 14 Şubat 1964'te Poli'de beraberindeki öğretmen Turgut Sıtkı'yla birlikte bazı Kıbrıslırumlar tarafından kaçırılarak "kayıp" edildi. Her ikisi de hala "kayıp"tır.

STAVROS POYRAZİS...
*** Stavros Poyrazis, Stroncilo (Turunçlu) köyü muhtarıydı ve köylüsü Kıbrıslıtürkler'in hayatlarını hem 1963'te, hem de 1974'te kurtarmıştı. 1963'te köyün dışından başka köylerden bazı Kıbrıslırumlar köye gelmişler ve Stroncilo'daki Kıbrıslıtürkler'i öldürmek istiyorlardı. Stavros Poyrazis onları durdurdu ve Stroncilo'ya girmelerine izin vermedi. Onlara "Köylerinize geri dönünüz! Kıbrıslıtürkler'e dokanamazsınız!" dedi. Aynı şeyi, 1974'te yine dıştan bazı Kıbrıslırumlar köye gelerek Kıbrıslıtürkler'i öldürmek istedikleri zaman da tekrarladı ve yine onların köye girmesine izin vermedi. Tüm bunlardan sonra yedi diğer Kıbrıslırum'la birlikte alınarak "kayıp" edildi Stroncilo muhtarı 1974'te ve Sinde yakınlarındaki Abalestra bölgesinde kalıntıları bulununcaya kadar "kayıp" idi. Kayıplar Komitesi'nin kazılarında kalıntıları bulunanlara yapılan DNA testleri sonucunda kimliklendirildiler ve Stavros Poyrazis küçük bir tabut içinde ailesine Aralık 2016'da defnedilmek üzere verildi. Latça bölgesine Aralık 2016'da ailesi tarafından defnedildi.

ALPAY TOPUZ...
*** Abohor köyünden (Epikho/Cihangir) Alpay Topuz, 600'den fazla savaş esirinin tutulduğu Voni kampı sorumluluğuna 1974'te atandığında insaniyetini sergiledi. O atanmadan önce bu kampta tecavüzler yaşanmaktaydı, Alpay Topuz bu tecavüzleri durdurmayı başardı ve küçük çocukları olan kadınlara süt buldu, çocuklara oyuncaklar getirdi, buradaki Kıbrıslırum savaş esirlerine adil ve insancıl davrandı. O bu kampın sorumluluğuna atanmadan önce hem tecavüzler, hem de öldürme olayları yaşanmıştı ancak Alpay Topuz bunları durdurmayı başardı.

ERTAN AKINCIOĞLU...
*** Ertan Akıncıoğlu, Lapatoz köyünde bir çobandı. 1974'te Yipsu'da (İpsoz/Akova), 8-9 Kıbrıslırum'u öldürülmekten kurtardı. Başka yerlerde başka Kıbrıslırumlar'ın hayatlarını da kurtardı.

HRİSTOFİS POSEİDİAS...
*** Hristofis Poseidias Dalili idi ve Kıbrıslırum komşularının yardımlarıyla birlikte, Dali'deki köylüsü Kıbrıslıtürk kadınlar ve çocukları EOKA-B'nin hışmından koruyup kurtardı, EOKA-B'ciler kadınlara tecavüz etmekle tehdit etmekteydi onları 1974'te. Kadınlarla çocukları kendi evinde tutarak, onların zarar görmemesini sağladı.

DROMOLAKŞA VE ÇİTE'DEN BİR PAPAZ VE İKİ MUHTAR...
*** Dromolakşa (Mormenekşe) köyünden Papaz Klenthis, Dromolakşa Muhtarı Yorgis Muzuros ve Çite (Kiti) Muhtari Panayotis Kosti Batsalu'yla birlikte, Dromolakşa (Mormenekşe) köyünden Kıbrıslıtürkler'in EOKA-B'ciler tarafından öldürülmesini engelledi. EOKA-B, Kıbrıslıtürk erkekleri tutuklayarak onları öldürmek maksadıyla 1974'te Çite'ye götürmüştü. Papaz ve iki muhtar, EOKA-B'cileri takip ederek ve köylülerinin güvenliklerini sağlamak maksadıyla yanlarından hiç ayrılmayarak ve onların güvenlik içinde olmalarında ısrarcı olarak bu Kıbrıslıtürkler'in hayatlarını kurtardılar.

HRİSTOS KİPRİANU VE AHMET YORGANCI
*** Hristos Kiprianu Lefkonuklu bir ustaydı, yanında çalışan Çatozlu Ahmet Yorgancı'yı 1974 darbesinde bir arkadaşının evinde saklayarak onun hayatını kurtardı. 1974'te savaş esnasında bu kez de Çatoz'da öldürülmek üzere tutulan Hristos Kiprianu'nun hayatını Ahmet Yorgancı kurtarmayı başardı. İkisi de büyük bir insaniyet sergilediler.

HASAN SALİH KASAP…
*** Vadilili Hasan Salih Kasap, bir otobüs dolusu Vadilili ve Lisili Kıbrıslırum'un hayatını 1974'te kurtardı. 1974'te iki askeri harekat arasında köylerine dönen Kıbrıslırumlar tutuklanmışlar ve Vadili'deki sinemaya savaş esiri olarak konmuşlardı. Muratağa-Atlılar-Sandallar'da EOKA-B'cilerin yaptığı katliamların haberi ortaya çıkınca, bazı Kıbrıslıtürkler Vadili'deki tutukluları "intikam" gerekçesiyle öldürmek istemişlerdi. Hasan Salih Kasap buna izin vermedi ve pek çok Kıbrıslırum'un hayatını böylece kurtardı.

LAPATOZ MUHTARI ANDREAS HRİSTODULU...
*** 1974 yılında Lapatoz'un Kıbrıslırum muhtarı olan Andreas Hristodulu, Arnadi (Kuzucuk) köyünden gelerek Lapatozlu Kıbrıslıtürkler'i öldürmek isteyen bazı Kıbrıslırumlar'ı durdurmayı başarmıştı. Arnadi'den bazı EOKA-B'cilerin Trikomo'daki merkeze giderek yanlarına bazı Kıbrıslırum askerler alıp Lapatoz'a Kıbrıslıtürkler'i öldürmeye geleceklerini duymuştu. EOKA-B'ciler, Lapatoz ile Arnadi arasında öldürecekleri Kıbrıslıtürkler'i gömmek üzere hendekler kazıp bunları hazırlamışlardı. Lapatoz muhtarı Andreas, Kıbrıslıtürkler'e, "Ben sağ olduğum sürece, size hiçbir şey olmayacak. Ola ki kayıp olursam ya da öldürülürsem, o zaman derhal köyü terkediniz, o zaman tehlikedesiniz demektir" diye konuşmuştu. Trikomo'daki askeri kampı arayarak buradaki askeri komutanla konuştu ve komutandan, Kıbrıslıtürkler'in herhangi bir silaha sahip olmadıklarını görmesi için birisini göndermesini istedi. Gerçekten de kamptan birisi gönderildi ve Lapatoz'un Kıbrıslıtürk muhtarı Kemal Ali Osman'ın da işbirliğiyle, avtüfekleri toplandı, böylece Lapatozlu Kıbrıslıtürkler, öldürülmekten kurtarıldı. Lapatoz muhtarı Andreas Hristodulu'nun bu krizi akıllı ve barışçıl biçimde çözümlendirmesi sonucunda, EOKA-B'ciler köye gelip katliam yapamadı.

PANAYOTİS THEODOSİU DİĞENİS...
*** Aynı şey, Pile'de de oldu, burada da köyde askeri yetkili olan Panayotis Theodosiu Diğenis, köy dışından Pileli Kıbrıslıtürkler'i öldürmek maksadıyla gelen Kıbrıslırumlar'ı durdurmayı başardı. Sözkonusu Kıbrıslırumlar, Lapatoz'daki Kıbrıslıtürkler'i öldürmeyi planlamak üzere Lapatoz'a gitmeye çalışan aynı EOKA-B timi idi. Panayotis Theodosiu Diğenis köyün dışından silah sesleri duymuştu. 1974'te köyün Kıbrıslıtürk muhtarı olan Ahmet Sakallı'yı da yanına alarak köyün dışında bu EOKA-B çetesiyle yüzleşmeye gitti. Onlara, "Bu köydeki Kıbrıslıtürkler'e dokanamazsınız... Onları öldürmeden önce, bana dokanmanız gerekir... Eğer o kadar güçlü hissediyorsanız kendinizi, Girne'ye gidin da orada savaşın" diyerek onları yollatmayı başardı... Panayotis Theodosiu Diğenis ayrıca Maraş'ta tutuklanmış olan bazı Kıbrıslıtürkler'in hayatlarını da kurtarmıştı...

MEHMET ERÇİKA...
1974'te bazı Kıbrıslıtürkler, Dikelya İngiliz Üsleri'ne giden yolu gösteren tabellanın yönünü değiştirmişler ve bunu Pergama'ya doğru yöneltmişlerdi. Bu "tuzak" üzerine pek çok Kıbrıslırum, Kıbrıslıtürk köyü Pergama'ya gitmişti yanlışlıkla, Dikelya İngiliz Üsleri yerine...
Pergama köyünün Kıbrıslıtürk komutanı Mehmet Erçika, büyük bir yüreğe sahip, insancıl biriydi – tabellaların yönünü değiştiren de o değildi, başkalarıydı... Bu şekilde Pergama'ya gelen Kıbrıslırumlar'ı güvenlik içinde Dikelya İngiliz üsler bölgesine otobüslerle gönderdi, bunlar arasında arabalarıyla bir aile de vardı. Bizzat kendisi otobüslere ve arabaya eşlik ederek varmaları gereken yere güvenlik içerisinde varmalarını sağlamıştı...

(YENİDÜZEN- Kıbrıs: Anlatılmamış Öyküler… Sevgül Uludağ – 26.11.2024)

(Devam edecek)

https://www.yeniduzen.com/insani-jestleri-kibris-haritasina-yerlestirmek-1-22901yy.htm




*** Τουρκοκύπριοι, Μαρωνίτες Κύπριοι και Ελληνοκύπριοι που έσωσαν ο ένας τη ζωή του άλλου...

Βάζοντας τις πράξεις ανθρωπιάς πάνω στο χάρτη της Κύπρου… (1)

Sevgul Uludag

caramel_cy@yahoo.com

Τηλ: 99 966518

Με την πάροδο των χρόνων, καθώς ερευνούσα για τις «ανείπωτες ιστορίες της Κύπρου», έπεσα πάνω σε ένα άλλο «θέμα ταμπού»: Αυτό των ανθρώπων που έσωσαν ο ένας τη ζωή του άλλου... Όπως ακριβώς οι θηριωδίες, έτσι και η ανθρωπιά ήταν επίσης ένα «καταπιεσμένο θέμα» που κανένας δεν ήθελε να συζητήσει... Οι άνθρωποι γνώριζαν, αλλά αν δεν τους ρωτούσε κάποιος, δεν το ανέφεραν... Και φυσικά, όπως μπορείτε να φανταστείτε, κανένας δεν τους ρώτησε πραγματικά... Αντιθέτως, η ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι «εθνικισμοί» και των δύο πλευρών τους ανάγκαζε να σιωπούν και για τα δύο θέματα: Φρικαλεότητες, καθώς και ανθρωπιστικές πράξεις ανθρώπων από τις κοινότητες μας...

«Καμία διαφορά» μεταξύ του να σκοτώνεις ή να σώζεις σύμφωνα με τον εθνικισμό…
Σύμφωνα με τους «εθνικισμούς», το να σκοτώσεις κάποιον ή να σώσεις κάποιον δεν «μετρούσε» στις κοινότητες μας στην Κύπρο: Κουβαλούσαν την ίδια «αορατότητα»... Σύμφωνα με τους εθνικισμούς, ούτε το να σκοτώνεις, ούτε το να σώζεις ζωές είναι σημαντικό στην Κύπρο, λαμβάνοντας υπόψη την πρόσφατη ιστορία μας... Όπως ακριβώς οι θηριωδίες γίνονται «αόρατες» και «επιτρέπεται» να μιλάμε μόνο για «τις θηριωδίες της άλλης πλευράς», έτσι και οι πράξεις ανθρωπιάς δεν «επιτρέπεται» να βγουν στην επιφάνεια και δεν συζητούνται... Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ιδεολογίας του «εθνικισμού» που έχει επιβληθεί στις κοινότητες μας: Θέλουν να δείξουν ότι μόνο η δική τους πλευρά ήταν το «μοναδικό θύμα» και κάθε δεδομένο ή όποια πληροφορία ή απόδειξη που έρχεται σε αντίθεση με αυτόν τον ισχυρισμό πρέπει να κατασταλεί και να αποσιωπηθεί. Και οι δύο πλευρές το έχουν καταφέρει αυτό σε μεγάλο βαθμό... Μόνο που εμείς συνεχίζουμε να ερευνούμε και συνεχίζουμε να γράφουμε όχι μόνο για τη μία πλευρά, αλλά και για τις δύο πλευρές και να δείχνουμε τις θηριωδίες αλλά και τις ανθρωπιστικές πράξεις από όλες τις πλευρές, χωρίς να κάνουμε καμία απολύτως διάκριση...

Αυτοί που έσωσαν ανθρώπινες ζωές…
Djengiz Ratip…
Ο Djengiz Ratip έσωσε τη ζωή Ελληνοκύπριων νέων από την Πόλη που βρίσκονταν σε ένα λεωφορείο – μαθητές που είχαν απαχθεί και κρατηθεί όμηροι από κάποιους Τουρκοκύπριους από την περιοχή της Τηλλυρίας... Πήγε στα Κόκκινα και διαπραγματεύτηκε με τους εκεί Τουρκοκύπριους για να απελευθερώσουν τους Ελληνοκύπριους μαθητές στο λεωφορείο που πιάστηκαν ως αντίποινα για δύο Τουρκοκύπριους που είχαν «εξαφανιστεί» από την περιοχή του Πύργου... Ο Djengiz Ratip ήταν βουλευτής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Απήχθη μαζί με τον Τουρκοκύπριο δάσκαλο Turgut Sitki που τον συνόδευε στην Πόλη στις 14 Φεβρουαρίου 1964... Αυτός και ο Turgut εξακολουθούν να «αγνοούνται»...

Σταύρος Ποϊράζης
Ο Σταύρος Ποϊράζης ήταν ο μουχτάρης του χωριού Στρογγυλός και έσωσε τις ζωές Τουρκοκυπρίων από το χωριό του, τόσο το 1963 όσο και το 1974... Το 1963 κάποιοι Ελληνοκύπριοι από άλλα χωριά είχαν έρθει στο Στρογγυλό για να σκοτώσουν κάποιους Τουρκοκύπριους και ο Σταύρος Ποϊράζης τους σταμάτησε και δεν τους επέτρεψε να μπουν μέσα στο Στρογγυλό. Τους είπε: «Γυρίστε πίσω στα χωριά σας! Δεν μπορείτε να αγγίξετε τους Τουρκοκύπριους!» Και επανέλαβε το ίδιο πράγμα το 1974 όταν κάποιοι Ελληνοκύπριοι προσπάθησαν να μπουν μέσα στο χωριό και να σκοτώσουν κάποιους Τουρκοκύπριους – τους σταμάτησε και τους είπε να φύγουν. Μετά από όλα αυτά, το 1974 τον πήραν μαζί με επτά άλλους και ήταν «αγνοούμενος» μέχρι που βρέθηκαν τα οστά τους στην περιοχή Abalestra στην περιοχή της Σίντας και μετά από εξετάσεις DNA, επέστρεψε στην οικογένεια του και θάφτηκε τον Δεκέμβριο του 2016 στα Λατσιά της Λευκωσίας.

Alpay Topuz
Ο Alpay Topuz από το χωριό Επηχώ (Abohor/Cihangir) ήταν υπεύθυνος για περισσότερους από 600 Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους πολέμου στο στρατόπεδο που δημιουργήθηκε το 1974 στη Βώνη... Αφού διορίστηκε σε αυτή τη θέση, κατάφερε να σταματήσει τους βιασμούς και βοήθησε τις γυναίκες με μικρά παιδιά, βρίσκοντας τους γάλα και φέρνοντας παιχνίδια στα παιδιά και αντιμετώπισε τους αιχμαλώτους πολέμου με δίκαιο και ανθρωπιστικό τρόπο. Πριν διοριστεί στο στρατόπεδο, υπήρχαν βιασμοί και δολοφονίες, αλλά ο Alpay Topuz τα σταμάτησε αυτά...

Ertan Akincioghlou
Ο Ertan Akincioghlou ήταν βοσκός στο χωριό Λάπαθος. Το 1974 έσωσε τη ζωή 8-9 Ελληνοκυπρίων στη Γύψου. Έσωσε επίσης μερικούς άλλους Ελληνοκύπριους σε κάποια άλλα χωριά από τη δολοφονία.

Χριστοφής Ποσείδιας
Ο Χριστοφής Ποσείδιας ήταν από το Δάλι και μαζί με τη βοήθεια των Ελληνοκυπρίων γειτόνων του, έσωσε τις Τουρκοκύπριες γυναίκες και τα παιδιά από το Δάλι από το βιασμό τους από την ΕΟΚΑ Β που απειλούσαν να το κάνουν αυτό το 1974. Κράτησε τις γυναίκες και τα παιδιά στο σπίτι του, προστατεύοντας τους από κάθε κακό...

Δύο μουχτάρηδες και ένας ιερέας από τη Δρομολαξιά και το Κίτι…
Ο ιερέας Κλεάνθης από το χωριό Δρομολαξιά, μαζί με τον μουχτάρη Γιώργη Μούζουρο και τον μουχτάρη του Κιτίου Παναγιώτη Κωστή Πάτσαλου, έσωσαν τους Τουρκοκύπριους της Δρομολαξιάς από τη δολοφονία τους από την ΕΟΚΑ Β. Η ΕΟΚΑ Β συνέλαβε το 1974 όλους τους Τουρκοκύπριους άντρες και τους πήρε στο Κίτι για να τους σκοτώσει. Οι ζωές τους σώθηκαν από τον ιερέα και τους δύο μουχτάρηδες που ακολούθησαν την ΕΟΚΑ Β και επέμειναν να μείνουν με τους Τουρκοκύπριους, σώζοντας τη ζωή τους.

Χρίστος Κυπριανού και Ahmet Yorgandji
Ο Χρίστος Κυπριανού από το Λευκόνοικο κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος του 1974 είχε κρύψει τον Ahmet Yorgandji από το Τζιάος στο σπίτι ενός φίλου του, σώζοντας του τη ζωή. Και κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1974, αυτή τη φορά ο Ahmet Yorgandji έσωσε τη ζωή του μάστρου του Χρίστου Κυπριανού από δολοφονία του στο Τζιάος.

Hasan Salih Kasap…
Ο Hasan Salih Kasap από το χωριό Βατυλή έσωσε τη ζωή των Ελληνοκυπρίων από τη Βατυλή που βρίσκονταν σε ένα λεωφορείου καθώς και τη ζωή ανθρώπων από τη Λύση το 1974. Ελληνοκύπριοι που είχαν επιστρέψει στο χωριό τους μεταξύ των δύο στρατιωτικών επιχειρήσεων της Τουρκίας το 1974 συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο σινεμά στη Βατυλή ως αιχμάλωτοι πολέμου. Όταν άρχισαν να βγαίνουν στη δημοσιότητα τα νέα για τις σφαγές της ΕΟΚΑ Β στα χωριά Μαράθα-Σανταλλάρης-Αλόα, που είχαν σκοτώσει γυναίκες και παιδιά και τους είχαν θάψει σε μαζικούς τάφους, κάποιοι Τουρκοκύπριοι ήρθαν και προσπάθησαν να πάρουν αυτούς τους αιχμαλώτους και να τους σκοτώσουν «σε αντίποινα». Ο Hasan Salih Kasap δεν επέτρεψε να συμβεί αυτό, σώζοντας τη ζωή δεκάδων Ελληνοκυπρίων.

Αντρέας Χριστοδούλου από τη Λάπαθο
Ο Ανδρέας Χριστοδούλου που ήταν ο μουχτάρης της Λαπάθου το 1974, κατάφερε να σταματήσει κάποιους Ελληνοκύπριους που έρχονταν από το χωριό Αρνάδι για να προσπαθήσουν να σκοτώσουν τους Τουρκοκύπριους της Λαπάθου. Είχε ακούσει ότι κάποιοι τύποι της ΕΟΚΑ Β από το Αρνάδι επρόκειτο να πάνε στο αρχηγείο στο Τρίκωμο, να πάρουν μερικούς Ελληνοκύπριους στρατιώτες και να έρθουν στη Λάπαθο για να σκοτώσουν τους Τουρκοκύπριους εκεί. Η ΕΟΚΑ Β είχε ήδη σκάψει χαντάκια για να θάψει αυτούς που θα σκότωναν... Τα χαντάκια ήταν ανάμεσα στη Λάπαθο και το Αρνάδι... Είπε στους Τουρκοκύπριους: «Όσο είμαι ζωντανός, δεν θα σας συμβεί τίποτα. Αν εξαφανιστώ ή σκοτωθώ, φύγετε αμέσως από το χωριό, αυτό θα σημαίνει ότι κινδυνεύετε...». Τηλεφώνησε στο αρχηγείο του στρατού στο Τρίκωμο και μίλησε με τον διοικητή και του ζήτησε να στείλει κάποιον να δει ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν είχαν όπλα. Πράγματι κάποιος ήρθε και με τη συνεργασία του Τουρκοκύπριου μουχτάρη Kemal Ali Osman, μάζεψαν τα κυνηγετικά όπλα και κατάφεραν να αποφύγουν τη σφαγή των Τουρκοκυπρίων της Λαπάθου. Λόγω του έξυπνου και ειρηνικού τρόπου που διαχειρίστηκε την κρίση, η ΕΟΚΑ Β δεν μπόρεσε να έρθει στο χωριό...

Παναγιώτης Θεοδοσίου Διγενής
Το ίδιο συνέβη και στην Πύλα όπου ο Παναγιώτης Θεοδοσίου Διγενής που ήταν υπεύθυνος για το στρατό στο χωριό κατάφερε να αποτρέψει τους Τουρκοκύπριους συγχωριανούς του από το να σκοτωθούν από κάποιους Ελληνοκύπριους που έρχονταν από έξω από το χωριό. Αυτή ήταν η ίδια ομάδα της ΕΟΚΑ Β που προσπάθησε να πάει στη Λάπαθο για να σκοτώσει τους εκεί Τουρκοκύπριους. Ο Παναγιώτης Θεοδοσίου Διγενής άκουσε πυροβολισμούς έξω από το χωριό. Πήρε τον Τουρκοκύπριο μουχτάρη του χωριού το 1974, Ahmet Sakalli και μαζί πήγαν έξω από το χωριό για να αντιμετωπίσουν αυτή τη συμμορία της ΕΟΚΑ Β. Ο Παναγιώτης Θεοδοσίου Διγενής τους είπε: «Δεν θα αγγίξετε τους Τουρκοκύπριους εδώ... Πρώτα πρέπει να αγγίξετε εμένα πριν τους σκοτώσετε... Αν είστε τόσο δυνατοί, πηγαίνετε στην Κερύνεια και πολεμήστε εκεί...» και κατάφερε να τους διώξει... Είχε επίσης καταφέρει να σώσει κάποιους Τουρκοκύπριους από την Πύλα που είχαν συλληφθεί στο Βαρώσι...

Mehmet Erchika
Το 1974 κάποιοι άλλαξαν την ταμπέλα που έδειχνε το δρόμο προς τις Βρετανικές Βάσεις Δεκέλειας και την έστρεψαν προς το χωριό Πέργαμος. Λόγω αυτής της «παγίδας», πολλοί Ελληνοκύπριοι κατέληξαν στο τουρκοκυπριακό χωριό Πέργαμος, αντί στη Βρετανική στρατιωτική βάση Δεκέλειας…
Ο Τουρκοκύπριος διοικητής της Περγάμου Mehmet Erchika ήταν μεγάλος ανθρωπιστής και δεν ήταν αυτός που το έκανε… Αντίθετα, έστειλε με λεωφορεία όλους τους Ελληνοκύπριους που κατέληξαν στην Πέργαμο σώους και αβλαβείς στην περιοχή των Βάσεων της Δεκέλειας, μεταξύ των οποίων και μια οικογένεια με αυτοκίνητο. Ο ίδιος συνόδευσε τα λεωφορεία και το αυτοκίνητο για να βεβαιωθεί ότι έφτασαν στον προορισμό τους σώοι και αβλαβείς…

(Published in POLITIS on the 22nd of December 2024, Sunday)…

(Συνεχίζεται την επόμενη εβδομάδα)

https://politis.com.cy/apopseis/stiles/879440/praxeis-anthropias-stin-kypro-1

Sun İzle Tartış’ta Marianne-Juliane – Die Bleierne Zeit Filmi İzlendi

Baraka’nın en uzun etkinliklerinden olan Sun İzle Tartış’ta geçtiğimiz cumartesi akşamı Marianne&Juliane – Die Bleierne Zeit filmi izlendi. Film öncesi yapılan sunumda filmin geçtiği dönemdeki politik hava ve filmin konusuyla...

Ένας «Λευκός Οίκος» στα κατεχόμενα οδήγησε τον τουρκοκυπριακό Τύπο στο εδώλιο

«Το όνομα του χώρου στον οποίο η Άγκυρα κάλεσε κάποιους βουλευτές του UBP για να προσαρμόσει την πολιτική μας μπορεί να ονομάζεται «Λευκός Οίκος». Αλλά η θέση στην οποία έχει φέρει την πολιτική μας είναι προφανώς «οίκος ανοχής»!…» Το σύντομο αυτό απόσπασμα από το κείμενο του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Αλί Κισμίρ που γράφτηκε το 2020, ήταν η βασική αφορμή για … Συνεχίστε την ανάγνωση του "Ένας «Λευκός Οίκος» στα κατεχόμενα οδήγησε τον τουρκοκυπριακό Τύπο στο εδώλιο"

BKP ve AKEL bir araya geldi

Birleşik Kıbrıs Partisi ve AKEL partileri bir araya geldi. Güney Lefkoşa’daki AKEL Genel Merkezinde gerçekleşen görüşmeye BKP Genel Başkanı İzzet İzcan ve AKEL Genel Sekreteri Stefanos Stefanu başkanlığındaki parti heyetleri katıldı. Toplantı sonrası basına açıklamada bulunan İzzet İzcan, AKEL ile yapıcı ve yararlı bir görüşme yaptıklarını, Kıbrıs sorunundaki son siyasi gelişmeleri görüştüklerini ve bundan sonra atılması gereken adımları değerlendirdiklerini belirtti.
Kıbrıs sorununda yaşanan durgunluğun biran önce aşılması gerektiği üzerinde duran BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, BM Genel Sekreteri Antonio Guterres’in önceden açıkladığı gibi, çok taraflı uluslararası toplantının en erken zamanda toplanmasını talep etti.
Ellerinizi çabuk tutun.
Yeni geçiş kapılarının açılmasının da kararlaştırıldığına işaret eden İzzet İzcan, taraflara ellerini çabuk tutma çağrısında bulundu.
Türkiye ile Yunanistan arasında yaşanan olumlu diyaloğun, Kıbrıs sorununun çözümüne olumlu katkı yapmasını beklediklerini dile getiren İzzet İzcan, çözümsüzlük siyasetinin Kıbrıs halkının aleyhine olduğunu, milliyetçi ve söven politikalarının ülkeleri felakete sürüklediğini belirtti.
Ortadoğu’da yaşanan savaşlardan dersler çıkartılmasının önemine dikkat çeken BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, BKP ve AKEL’in daha sık bir araya gelerek barış için birlikte çalışma kararı aldıklarını vurguladı.

The Cyprus Problem under the looming «3+1 Framework»

by Alberto Florentin [English translation of the contribution at the 2024 The Left and the Cyprus Problem conference] At last year’s conference, I quoted Nikos Moudouros [1], an important scholar of Turkey’s politics, on its policy on the Cyprus problem: “… we see the disconnection with Turkey’s European perspective and its interconnection with what is … Συνεχίστε να διαβάζετε The Cyprus Problem under the looming «3+1 Framework».

Sun İzle Tartış’ta Marianne & Juliane – Die Bleierne Zeit Filmi İzlenecek

Marianne ve Juliane, kadın hakları için farklı yollardan mücadele eden iki kız kardeştir. Marianne polis tarafından yakalanıp hapishanede hücreye atıldıktan sonra Juliane onun dünyayla tek bağlantısı olur. “Marianne ve Juliane”...

SOL ANAHTARI, DEMİRAĞ’I ANMA ETKİNLİĞİNDE, SOLİ’DE SAHNE ALDI

Müzik grubumuz “Sol Anahtarı” 30 Kasım Cumartesi günü, şair Fikret Demirağ’ı anma etkinliğinde sahne aldı. Soli Antik Kenti’nde bulunan açık hava tiyatrosunda, Sol Anahtarı sevilen birçok bestesinin yanında, düzenlediği başka...

Tahterevalli  – Mustafa Keleşzade 

Dergimizin son dosya konusu “memleket yangın yeri” idi. O dönemden bu yana ise yöneticilerimiz nispet yapıp “yangın öyle olmaz böyle olur” dercesine bir yaz dönemini memleketimize yaşattılar. Öyle ki artık...

Kültürel Değerden Kültürcoin’e – Sezgin Keser  

Bugün bir lezzet turu yapmak isteseniz çok uzak ülkelere gitmeden, hemen yanıbaşımızda yer alan Türkiye’ye gidip bu keyfi yaşayabilirsiniz. Akdeniz’den başlayıp doğudan kuzeye doğru çıkar, Orta Anadolu üzerinden batıya geçer,...

Baraka Okuma-Tartışma Grubu Yeni Kitabını Belirledi: Karanlık Bir Dünyada Bilimin Mum Işığı

Bilimsel düşünce insana hakikat ile refah vaat etti ve bu vaadini yerine getirdiği için insanlığın büyük kısmı tarafından kılavuz olarak kabul edildi. Fakat bilimin ışığı, çevresini saran karanlığın büyüklüğü karşısında...

«Λευκός οίκος»

Μεταφρασμένο το κείμενο του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου και ακτιβιστή Ali Kışmır για το οποίο διώκεται δικαστικά με την κατηγορία της «προσβολής και δυσφήμισης της ηθικής υπόστασης και προσωπικότητας των Δυνάμεων Ασφαλείας» (του τουρκικού στρατού). Κινδυνεύει με 10 χρόνια φυλάκιση. Γράφτηκε το 2020 στη διάρκεια της εκστρατείας για την εκλογή του Τουρκοκύπριου ηγέτη και στις συνθήκες ανοιχτών … Συνεχίστε την ανάγνωση του "«Λευκός οίκος»"

The Cyprus Problem under the looming “3+1 Framework”

by Alberto Florentin [English translation of the contribution at the 2024 The Left and the Cyprus Problem conference] At last year’s conference, I quoted Nikos Moudouros [1], an important scholar of Turkey’s politics, on its policy on the Cyprus problem: “… we see the disconnection with Turkey’s European perspective and its interconnection with what is… Continue reading The Cyprus Problem under the looming “3+1 Framework”

Το Κυπριακό στη βαριά σκιά του «Σχήματος 3+1»

Η ομιλία του Αλμπέρτο Φλωρεντίν στο Συνέδριο Αριστερά και Κυπριακό 2024 Στο περσινό συνέδριο είχα παραθέσει παρατηρήσεις του Νίκου Μούδουρου [1] ενός σημαντικού μελετητή της Τουρκίας, για την πολιτική της στο Κυπριακό: «… βλέπουμε την αποσύνδεση με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και την διασύνδεση του με το τι συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο…  βεβαίως πίσω … Συνεχίστε να διαβάζετε Το Κυπριακό στη βαριά σκιά του «Σχήματος 3+1».

Ομοιότητες και διαφορές μεταξύ του Ισραηλινό-Παλαιστινιακού και Κυπριακού: Συμπεράσματα για την Αριστερά.

scroll down for text in Turkish and English Η ομιλία του Μάρκου Οικονόμου στο Συνέδριο Αριστερά και Κυπριακό 2024. Η φύση των δύο συγκρούσεων σκιαγραφείται για να τονιστούν τόσο οι ομοιότητες όσο και οι διαφορές τους. Οι ομοιότητες έγκεινται κυρίως στη συμμετοχή μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ και, πιο πρόσφατα, η … Συνεχίστε να διαβάζετε Ομοιότητες και διαφορές μεταξύ του Ισραηλινό-Παλαιστινιακού και Κυπριακού: Συμπεράσματα για την Αριστερά..

Άνοδος της ακροδεξιάς, το Κυπριακό και η επίδραση του στη διεξαγωγή του αντιφασιστικού αγώνα

της Μυριάνθης Λοΐζου Το κείμενο που ακολουθεί είναι η ομιλία της Μυριάνθης Λοΐζου, στέλεχος της Πρωτοβουλίας Ενάντια στη Φασιστική Απειλή. που κατέθεσε στο Συνέδριο «Η Αριστερά και το Κυπριακό» (16/11/2024) Όταν το ΕΛΑΜ εμφανίστηκε στην Κύπρο υπήρχαν ήδη οι βασικές πολιτικές προϋποθέσεις που λειτουργούν σαν λίπασμα για την ακροδεξιά και τον φασισμό. Αυτές ήταν και … Συνεχίστε να διαβάζετε Άνοδος της ακροδεξιάς, το Κυπριακό και η επίδραση του στη διεξαγωγή του αντιφασιστικού αγώνα.

Republic of Cyprus: Genocide and Ecocide

Alberto Florentin (This is the English translation of an article published in Anatropi in 13 July 2024) «Niko, Niko you can’t hide, you are supporting genocide.» This slogan is chanted at all United for Palestine rallies. The unconditional support for Israel from the entire Greek Cypriot Right is glaring. To support the Palestinians more effectively … Συνεχίστε να διαβάζετε Republic of Cyprus: Genocide and Ecocide.

Korkumuz Yok! Sokaklar Bizim!

Siz muhafazakarlaştırmayı yükseltin, biz ışığımızla tarikatları yakacağız; korkumuz yok! Siz yoksulluk, güvencesizlik, mobbing, eşitsizlik ile gelin, biz sendika mücadelemizle dikileceğiz karşınıza; korkumuz yok! Siz yığın üstümüze ev işlerini, yaşlı bakımını,...

Συλλογή Κείμενων και Άρθρων Φειδία Χριστοδουλίδη (2024)

Σε αυτή την ψηφιακή συλλογή έχουν οργανωθεί χρονολογικά κείμενα και άρθρα του Φειδία Χριστοδουλίδη, τα οποία δημοσιεύτηκαν από τον Ιούλιο του 2020 μέχρι τον Απρίλιο του 2024.

Η συλλογή μπορεί να εντοπιστεί πατώντας εδώ.

 

Kültürümüzün İzinde – Merin Olgun 

   İnsanlık var olduğu günden bugüne hayatta kalma mücadelesi içerisindedir. Bu mücadelede onu diğer canlılardan farklı kılan önemli özelliklerinden biri; içinde bulunduğu toplumun yaşadığı kültürü öğrenip, öğrendiklerini kendinden sonraki nesillere...

Baraka’da “Rosa Luxemburg” Filmi İzlendi

Baraka Kültür Merkezi’nin “Sun-İzle-Tartış” etkinliğinde kasım ayı filmi olarak “Rosa Luxemburg” izlendi. Yönetmenliğini Margarethe von Trotta’nın yaptığı 1986 Almanya-Çekoslovakya yapımı olan film, tarihe “Kızıl Rosa” olarak damgasını vurmuş olan Rosa...

Μια πετυχημένη αποτυχία: 41 χρόνια στο μεσοδιάστημα

Κάθε Δεκέμβρη, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, πολλοί οργανισμοί και οργανώσεις στην τουρκοκυπριακή κοινότητα εξέδιδαν τα γνωστά ημερολόγια με αφορμή το νέο έτος. Ακόμα και στην εποχή που η ηλεκτρονική ατζέντα βρίσκεται στο κινητό τηλέφωνο, το παραδοσιακό τυπωμένο ημερολόγιο αποτελούσε ένα δημοφιλές δώρο για την πρωτοχρονιά. Το 2017 ένα τέτοιο ημερολόγιο έγινε αφορμή για ιδεολογικές αντιπαραθέσεις. Η … Συνεχίστε την ανάγνωση του "Μια πετυχημένη αποτυχία: 41 χρόνια στο μεσοδιάστημα"

Οικονομία και Kουρδικό καθορίζουν κινήσεις της Τουρκίας

«Για την Άγκυρα, το 2004 το Κυπριακό είχε συνδεθεί με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Τώρα συνδέεται με όλα τα ζητήματα που προκύπτουν στην Αν. Μεσόγειο. Είτε είναι ζητήματα ασφάλειας, ενέργειας είτε ελληνοτουρκικών σχέσεων», λέει ο δρ Μούδουρος. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας, την ώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί ανοίγματα προς … Συνεχίστε την ανάγνωση του "Οικονομία και Kουρδικό καθορίζουν κινήσεις της Τουρκίας"

Sun İzle Tartış’ta Rosa Luxemburg Filmi İzlenecek

Sun İzle Tartış etkinliklerimize bu ay tarihe “Kızıl Rosa” olarak damgasını vurmuş olan Rosa Luxemburg’un fırtınalı yaşam öyküsünü anlatan, “Rosa Luxemburg” filmiyle devam ediyoruz. Rosa Luxemburg başarılı bir hatip ve...

Η Τουρκία επιδιώκει µεν να θέσει για συζήτηση άλλα µοντέλα λύσης, όμως υπό τον ΟΗΕ

Ερωτηµατικά προκαλεί η στάση της Τουρκίας στο Κυπριακό. Από τη µια θέτει θέµα λύσης δύο κρατών στην Κύπρο και από την άλλη µετέχει στις διεργασίες που γίνονται για επανέναρξη των συνοµιλιών για οµοσπονδιακή λύση, όπως προνοείται από τον ΟΗΕ.Ο επίκουρος καθηγητής στο Τµήµα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήµιο Κύπρου, Νίκος Μούδουρος, εξηγεί την παραδοξότητα … Συνεχίστε την ανάγνωση του "Η Τουρκία επιδιώκει µεν να θέσει για συζήτηση άλλα µοντέλα λύσης, όμως υπό τον ΟΗΕ"

Time for the Decolonisation of Cyprus

The use and abuse of the colonial presence of the United Kingdom in  Cyprus: Time for the Decolonisation of Cyprus

Nikos Trimikliniotis

The transcript prepared for the 6th conference Left and Cyprus 16-1-24

1. Before listening to the speeches of the speakers who spoke before
me, realizing that they would probably cover the basic
framework of the analysis that I had designed and sent to the
organizers of this conference, which was to put forward the rationale
for the need for the immediate abolition of the British bases, I
limited my ten-minute speech to the essential part on what to do as
the Left on this issue. In the following text, I have included
elements of my initial statement. At the same time, I also responded
to the comment of Michael Papapetrou who considered that if the issue
of bases is raised as a precondition now, then it creates new
obstacles to the solution of the Cyprus problem.

2. I do not know what the future holds for our children in this common
land called Cyprus when we are no longer here, that is if we manage to
avoid the immediate destruction of a total war in such a polarised and
dangerous world. That is if the temperatures and conditions here in
2050 or 2080 will allow human habitation to implement our vision of a
socialist country that will transcend capitalism. This uncertainty
should not discourage us, but should further convince us to intensify
our actions because we cannot give in to pessimism.

3. And yet today another debate precedes us. The need for a solution
becomes more urgent and as our anti-war duty not only to the Cypriot
people but also as our duty to our neighbouring peoples. However, the
solution to the Cyprus problem, as we understand it in a logic of
transition to a viable and environmentally compatible with our plan
for socialist transformation requires as part of the solution the
removal of the British bases and the throwing out of all elements that
serve the imperialists as well as all facilities to the Americans and
the Nato's, e.g. British, French, Germans, as well as Turks and
Greeks. This is not what we chose to do. It was chosen by the
imperialists who have identified their interests with genocidal and
imperialist Israel under the neo-fascist leadership of Netanyahu; this
is leading the world to total war and the destruction of any prospect
not only for any progressive-democratic transition in our region but
to destruction. However, this can only come about through a common
front of struggle that includes the two communities, otherwise, it
will turn into just another obstacle to the solution that will create
yet another difference between the two communities - yet another tool
of imperialist divide and rule (as Michael Papapetrou mentioned at
this conference, arguing against my position).

4. It is in this light that the question of the abolition of the
British bases and all the elements that constitute jobs as
(post)colonial remnants and legacies of the Cold War era must now be
raised directly and unequivocally. In this sense, therefore, the
position we have been putting forward for years that a divided Cyprus
seems to serve the interests of imperialism better than a reunited
Cyprus, even on unfavourable terms, as envisaged by the UN plan in
2004. Hence how tragic the so-called "anti-imperialist no", or the
"soft no" that various shades of the left put forward at the time. We
must also be critical of the illusions that existed on the "Yes" side
for those who believed that the Americans had "changed" or that "NATO
was not as it used to be" (some either because they were disillusioned
by the failed attempts to build socialism, or because they fell victim
to the statements, such as Holbrook some 20 years ago).

5. Today the main objective of the US and the subservient British is
to have a divided Cyprus as an "outpost of the West", i.e. Israel
acting as the ruthless vanguard of NATO (under US hegemony in the
Middle East). The signing of the "Roadmap for Bilateral Defence
Cooperation" between the RoC and the US provides for "exercises and
exchanges and the building of lasting friendship is the purpose of
this program",[1] while the lifting of the US arms embargo increases
the militarization and involvement of the US in the country in a
direction that does not lead to a solution but to the consolidation of
the country's partition, he continues, while Christodoulides' alleged
personal success, when he met Biden a week before Trump won the US
presidential election, was only a confirmation of the use of the
country as a base at the cost of consolidating the division rather
than promoting a solution to the problem. [2] Even today, the
supporters of the solution on the right who project themselves as
continuators of the "Clerides school" not only continue to believe
that NATO can act as a guarantor of the solution-reunification of the
country. Think Tanks organize conferences and publish various reports
and books, putting forward the position that in the first instance to
make the country a valuable link in the chain of Western interests by
bringing the RoC in line with the Western security system.[3] This
means that the RoC is becoming more and more a subordinate region to
the plans through the bases and with further facilities to the NATO
ones. The Greek Cypriot far-right, nationalist chauvinists and
rejectionist-dictators of various hues celebrate with pithy headlines
in far-right newspapers such as "US and NATO base in Cyprus"[4] and
"US steel shield covers Cyprus". [5] They express glee that they
believe their policy is supposedly vindicated whenever Ankara and the
Turkish Cypriot rejectionist leadership of the Turkish Cypriots react
negatively and express annoyance about anything.

6. Turkey under the authoritarian Erdoğan has been one of Israel's
closest economic and military partners. And yet on another level, it
is the two authoritarian and oppressive states competing with each
other - it is not unheard of to have intra-imperialist or other
hegemonic rivalries. In 2017, Anastasiades, at the urging of Netanyahu
and others in Cyprus and elsewhere, preferred to push partition on
Cavusoglu rather than solve the Cyprus problem. They did not want
Turkish Cypriots to have a say in the administration of the common
state - Nedaniyahu and a political tendency expressed by a strong
section of the Greek Cypriot ruling class to which Christodoulides
apparently belongs and Christodoulides sees Turkish Cypriots as simply
"the long arm of Ankara". Today, because of the genocide in Gaza,
economic relations between Israel and Turkey have been further
disrupted.

7 It is obvious that what the US wants from the RoC, and what Nikos
Christoulides (and a powerful section of the bourgeoisie) is happily
promoting with the "Cyprus-US strategic dialogue" is to give military
trade-offs and facilities (and even bases) to the US, in exchange for
military cooperation and association with Israel. And this only
applies to the southern part of Cyprus, having written off the
northern part which is considered under Turkish control. And so the
green line, which is increasingly militarized, is increasingly
becoming a hard border, thus consolidating the partition. All on the
altar of supporting genocidal Israel.

8. The use and abuse of British military bases in Cyprus has taken on
greater significance following the recent use of the bases to support
Israel and attacks on the Houthis in Yemen. It was used for various
other NATO imperialitic expeditions in Libya, Iraq, and Lebanon.

9. The Left's long-standing position that the Cyprus problem should be
resolved first, and only then, and only then, and together with the
Turkish Cypriots, should the issue of bases be raised, has now been
overcome. The bases and the use of Cyprus as a NATO platform, as an
"unsinkable aircraft carrier" is a fact that we must fight, not in
some nebulous future, but as an immediate task. The Left's rationale
for this long-standing position was that another front should not be
opened with the British now that it would act as an obstacle to the
solution, and certainly, this should not be a matter of confrontation
between the two communities. Reasonably and rightly so, AKEL has
raised these two issues, and they should be taken seriously, making
sure that they do not operate with this negative horror. Hence my
proposal that the issue of the abolition of the bases should be a
common demand of the peace and reunification movements in both
communities which is based on our duty towards the Cypriot people and
our neighbouring people.

10. The solution to the Cyprus problem must be put forward immediately
and in parallel with the abolition of the bases and all facilities to
the imperialists who are collaborating with Israel in committing
genocide and crimes against humanity. Our immediate aim must be to
start a dialogue between left-wing academics, lawyers, and activists
on the urgent need to end the UK's colonial presence in Cyprus. This
issue has gained urgency in the last year due to the involvement of
the British Sovereign Base Areas (SBAs) with the serious violations of
International Humanitarian Law against the Palestinian people by the
State of Israel in Gaza and the occupation and colonisation of the
occupied territories in the West Bank. At the same time, the UK
government presented the SBAs as a possible model for the diplomatic
settlement of the Chagos Archipelago case.

11. It is a tragic irony that the infamous statement made by the
Secretary of State for the Colonies, Henry Hopkinson, seventy years
ago when Cyprus was a British colony, seems to hold true today:
Hopkinson had declared that "there are certain territories in the
Commonwealth which, because of their peculiar circumstances, can never
expect to be fully independent". The Republic of Cyprus was granted
independence, but not the territory under the CSA, as it is embedded
in a complex system of treaties between the UK, Turkey, Greece, and
the Republic of Cyprus.[6] These territories remain as a neocolonial
outpost under the British in perpetuity with the UK even scorning to
pay the "rent" disguised as "financial aid" that the UK was obliged to
pay to the RS under the Treaties. Unfortunately, this old colonialist
statement proved not only provocative but also prophetic[7] as the
divisions in Cyprus continue to this day.[8]

12. The geopolitical importance of Cyprus increased as the British
colonial power receded. With the rise of the Cold War, Cyprus was
perceived as "a pawn" rather than "the jewel in the crown."[9] But as
in politics, a pawn in a strategic chessboard position can threaten
even the king.[10] With the retreat of the British Empire and its
gradual displacement by the United States, Cyprus joined the "new"
imperial reality, an "empire of bases." With the retreat of the
British Empire and its gradual displacement by the United States,
Cyprus joined the "new" imperial reality, an "empire of bases."[12]
Cyprus became part of the "new" imperial reality, an "empire of bases.
[11] Britain surrendered "its empire to a subordinate partner in the
establishment of the American one."[12] Not surprisingly, for Cyprus,
among other territories such as Aden, Malaysia, Kenya and Iran,
British sovereignty was "mortgaged" by the United States. As the late
Ed Rooby noted, British and US interests are closely intertwined as
"it is difficult to speak of clearly defined 'distinct British
interests' on the island today because since the end of the Second
World War, Britain's imperialist role in Cyprus (as elsewhere) has
been, in effect, to act as a semi-autonomous lieutenant to US
hegemony. "[13] The Cold War transformed the importance of countries
according to specific fault lines;[14] moreover, the discovery of
hydrocarbons and the wider energy plays in the Eastern Mediterranean
made Cyprus' position more important, but the turn of the RS and the
government's linkage-identification with genocidal Israel brings the
country closer to the eye of the cyclone.

13. The geopolitical importance of Cyprus increased as the British
colonial power retreated. With the rise of the Cold War, Cyprus was
perceived as "a pawn" rather than "the jewel in the crown", but as in
chess, so in politics, a pawn in a strategic position on the
chessboard can threaten the king. With the retreat of the British
Empire and its gradual displacement by the United States, Cyprus
joined the "new" imperial reality, an "empire of bases". Britain
"shook off its empire into a subordinate partner in the establishment
of the American one". Not surprisingly, for Cyprus, among other
territories such as Aden, Malaysia, Kenya, and Iran, British
sovereignty was "guaranteed" by the US. As my late colleague, Ed
Rooksby noted, British and US interests are closely intertwined as "it
is difficult to speak of clearly defined 'distinct British interests'
on the island today because, since the end of WWII, Britain's
imperialist role in Cyprus (as elsewhere) has been, in effect, to act
as a semi-autonomous lieutenant to US hegemony. [16] The Republic of
Cyprus was granted independence, but not the territory under the
Bases, as this is embedded in a complex system of treaties between the
UK, Turkey, Greece and the Republic of Cyprus. [17] Under the Treaty
of Establishment, these territories remained as a neocolonial outpost
under the British in perpetuity with the UK as long as the colonial
power wishes, while the British even disdain to pay the rudimentary
"rent" disguised as "financial aid" that they were obliged to pay to
the RoC under the Treaties.

14. The Cold War transformed the importance of the countries according
to the specific fault lines, moreover, the discovery of hydrocarbons
and the wider energy games in the Eastern Mediterranean made the
position of Cyprus more important, but also more vulnerable since it
became a base for the US and NATO and was de facto involved in the big
problem of the Middle East on fire. We hear today from analysts
affiliated with neoconservative security think tanks urging the US "to
push Britain out of Cyprus" and thus with the "UK's withdrawal from
the Chagos Islands should open up an opportunity for a US naval base
in the Eastern Mediterranean." They even sell this as a supposed
decolonization of Cyprus, calling on Great Britain "to completely end
its colonial presence in Cyprus", while they take it for granted that
the RoC will lease these areas to the US.[19]

15. The British Bases are thus an integral part of the "Cyprus
problem", as this intractable problem continues. The de facto
partition continues despite the efforts to solve the problem and also
forms the basis for imperialist attacks in the region.



[1] "Cyprus and the US signed a Roadmap for Bilateral Defence
Cooperation", Capital.gr, 09-Sep-2024

https://www.capital.gr/diethni/3863256/odiko-xarti-dimerous-amuntikis-sunergasias-upegrapsan-kupros-kai-ipa/

[2] See. Larkos Larkou, "The triple interpretation", Kathimerini, 03/11/2024,

[3] See. Christoforos Fokaidis (ed.) (2024) . The major challenges in
24 questions and answers, Hippasus, Nicosia and Haris Georgiadis
(2024), The New Realism, The Cyprus problem 50 years since the Turkish
invasion, Papazisis Publications.

[4] "US and NATO base in Cyprus",
https://simerini.sigmalive.com/article/2024/11/10/base-ton-epa-kai-tou-nato-e-kupros-apokleistikes-photographies-khartes/

[5] "US steel shield covers Cyprus - The gates of hell in the Middle
East and the diplomatic backdrop", Simerini 11 August 2024,
https://simerini.sigmalive.com/article/2024/8/11/atsaline-aspida-ton-epa-kaluptei-ten-kupro-oi-pules-tes-kolaseos-ste-m-anatole-kai-to-diplomatiko-paraskenio-khartes/

[6] Soulioti, S. (2006), Fettered independence, University of Minnesota.

[7] Richard Clogg, R. "The Sovereign Base Areas: colonialism
redivivivus?", Byzantine and Modern Greek Studies. 2015 39 1, 138-150.

[8] Perry Anderson "The Divisions of Cyprus", London Review of Books,
vol. 30 No. 8 - 24 April 2008,
http://www.lrb.co.uk/v30/n08/perry-anderson/the-divisions-of-cyprus
translated into Greek, see. The Divisions of Cyprus, Agra
Publications, 2008

[9] Varnava, A. (2015) British imperialism in Cyprus, 1878-1915.

[10] Holland, R. (1998)Britain and the Revolt in Cyprus, 1954-1959,
Oxford University Press.

[11] Johnson, C. (2004) The Sorrows of Empire, London and New York:
Verso, pp. 151-186.

[12] Johnson, C. (2004) The Sorrows of Empire, London and New York:
Verso, pp. 151-186.

[13] Ed Rooksby (2012) 'Cyprus and the West: a Critical Perspective on
British and US Foreign Policy and Strategic Interests in Cyprus',
Nicos Trimikliniotis and Umut Bozkurt (eds.) (2012) Beyond a Divided
Cyprus: a State and Society in Transformation, Palgrave Macmillan,
83-98), pp. 84.

[14] Trimikliniotis, N., Bozkurt, U. (2012) 'Introduction.

[15] Trimikliniotis, N. (2012) "The Cyprus problem and imperial games
in the hydrocarbon era: Trimikliniotis, N. and Bozkurt, U. (eds.)
Beyond A Divided Cyprus: A State and Society in Transformation,
MacMillan Palgrave, New York, pp. 23-46 and Nikos Trimikliniotis "The
project of the reunification of Cyprus. A class and geopolitical
analysis of a diminishing possibility", Themes, Issue 140: July -
September 2017.

[16] Ed Rooksby (2012) 'Cyprus and the West: a Critical Perspective on
British and US Foreign Policy and Strategic Interests in Cyprus',
Nicos Trimikliniotis and Umut Bozkurt (eds.) (2012) Beyond a Divided
Cyprus: a State and Society in Transformation, Palgrave Macmillan,
83-98), p. 84

[17] Soulioti, S. (2006), Fettered independence, University of Minnesota.

[18] APPENDIX R, FINANCIAL ASSISTANCE TO THE REPUBLIC OF CYPRUS. Draft
exchange of notes between the United Kingdom Representative authorised
to sign the Treaty of Establishment and Archbishop Makarios and Dr
Kucuk, CYPRUS, Cmns. 1093, Submitted to Parliament by the Minister for
Colonies, the Minister for Foreign Affairs and the Minister for
Defence at the behest of Her Majesty July 1960.

[19] Michael Rubin. "The U.S. Should Nudge Britain from Cyprus",
National Interest, 8 November 2024

Έφτασε η ώρα της Αποαποικιοποίησης της Κύπρου

 

Η χρήση και η κατάχρηση της αποικιακής παρουσίας του Ηνωμένου Βασιλείου στην Κύπρο:  Έφτασε η ώρα της Αποαποικιοποίησης  της Κύπρου

Νίκος Τριμικλινιώτης

Κείμενο επεξεργασμένο για το 6ον συνέδριο Αριστερά και Κυπριακό 16-1--24

1.       Πριν ακούσω τις ομιλίες των συντρόφων που μίλησαν πριν από μένα, αντιλαμβανόμενος ότι μάλλον θα καλύψουν με άριστο τρόπο το βασικό πλαίσιο την ανάλυσης που είχα σχεδιάσει και στείλει στους οργανωτές τους συνεδρίου αυτού που ήταν η να τεθεί το σκεπτικό για την ανάγκη άμεσης κατάργησης των Βρετανικών βάσεων, περιορίστηκα στην δεκάλεπτη ομιλία μου στο ουσιαστικό μέρος για το τί να κάνουμε ως Αριστερά στο συγκεκριμένο ζήτημα. Στο κείμνο που ακολουθεί έχω συμπεριλάβει και στοιχεία της αρχικής μου τοποθέτησης, ενώ ακροθιγώς απαντώ στο σχόλιο του Μιχάλη Παπαπέτρου που θεώρησε ότι αν τέθει θέμα βάσεων από τώρα ως προϋπόθεση, τότε δημιουργεί νέα εμπόδια για τη λύση του Κυπριακού.  

2.       Δεν ξέρω τί το μέλλον  φυλάει για τα παιδιά μας στην κοινή αυτή γη που λέγεται Κύπρος, όταν δε θα είμαστε εδώ πλέον, αν δηλαδή τα καταφέρουμε ν αποφύγουμε την άμεση καταστροφή από ένα ολοκληρωτικό πόλεμο σε ένα τόσο πολωμένο κι επικίνδυνο κόσμο. Αν δηλαδή η θερμοκρασίες κι οι συνθήκες εδώ το 2050 ή 2080 θα επιτρέπουν την ανθρώπινη διαβίωση  για να εφαρμοστεί το όραμα μας για μια σοσιαλιστική χώρα που θα υπερβεί τον καπιταλισμό. Η αβεβαιότητα αυτή όχι μόνο δε πρέπει να μας να αποθαρρύνει, αλλά να μας πεισμώνει περισσότερο για να εντείνουμε την δράση μας γιατί δεν μπορούμε να παραδοθούμε στην απαισιοδοξία. 

3.       Κι όμως σήμερα προηγείται μια άλλη συζήτηση. Η ανάγκη για λύση καθίσταται πιο επιτακτική και ως αντιπολεμικό καθήκον μας όχι μόνο για τον κυπριακό λαό, αλλά και ως καθήκον μας στους γειτονικούς λαούς.  Ωστόσο, η λύση του Κυπριακού, όπως εμείς το αντιλαμβανόμαστε σε μια λογική μετάβασης σε ένα βιώσιμο και συμβατό με το περιβάλλον με το σχέδιο μας για σοσιαλιστικό μετασχηματισμό προϋποθέτει ως μέρος της λύσης την κατάργηση των Βρετανικών βάσεων και αποτίναξη όλων των στοιχείων που εξυπηρετούν τους ιμπεριαλιστές όπως κι όλες τις διευκολύνσεις στους Αμερικανούς και τους Νατοϊκούς, πχ Βρετανούς, Γάλλους, Γερμανούς, καθώς επίσης και Τούρκους και Έλληνες. Αυτό δεν το επιλέξαμε εμείς. Το επέλεξαν οι ιμπεριαλιστές που έχουν ταυτίσει τα συμφέροντα τους με το γενοκτονικό και ιμπεριαλιστικό Ισραήλ υπό την νεοφασιστική ηγεσία του Νεντανιάχου― αυτό οδηγεί τον κόσμο στον ολοκληρωτικό πόλεμο και την καταστροφή κάθε προοπτικής όχι μόνο για την όποια προοδευτική-δημοκρατική μετάβαση στην περιοχή μας, αλλά στον όλεθρο. Ωστόσο, αυτό μπορεί να επέλθει μόνο μέσα από ένα κοινό μέτωπο πάλης με τις δύο κοινότητες διαφορετικά θα μετατραπεί σε απλώς ακόμα ένα εμπόδιο για τη λύση που θα δημιουργεί ακόμα μια διαφορά ανάμεσα στις δύο κοινότητες – ακόμα ένα εργαλείο του ιμπεριαλιστικού «διαίρει και βασίλευε» (όπως ο Μιχάλης Παπαπέτρου ανέφερε στο συνέδριο αυτό, επιχειρηματολογώντας ενάντια στην θέση μου).

 

4.       Είναι υπό αυτό πρίσμα που πρέπει να τεθεί πλέον άμεσα και απερίφραστα ζήτημα κατάργησης των Βρετανικών βάσεων και όλων των στοιχείων που αποτελούνε δουλείες ως (μετα)αποικιακά κατάλοιπα, κι ως παρακαταθήκες της ψυχροπολεμικής εποχής.  Υπό αυτή την έννοια λοιπόν η θέση που χρόνια διατυπώνουμε ότι η διχοτομημένη Κύπρος φαίνεται να εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού παρά μια επανενωμένη, ακόμα με δυσμενείς όρους, όπως αυτοί προνοούνταν από το σχέδιο του ΟΗΕ το 2004. Εξ ου και πόσο τραγικό τον λεγόμενο «αντι-ιμπεριαλιστικό όχι», ή το «ήπιο όχι» που διάφορες αποχρώσεις της Αριστεράς πρόβαλαν τότε. Επίσης κριτικά πρέπει να σταθούμε στις αυταπάτες που υπήρχαν και στην πλευρά του «Ναι» για όσους πίστεψαν ότι οι Αμερικανοί «άλλαξαν» ή ότι το «ΝΑΤΟ δεν ήταν όπως παλιά» (κάποιοι είτε γιατί απογοητεύτηκαν από τις αποτυχημένες απόπειρες οικοδόμησης του σοσιαλισμού, είτε από την έπεσαν θύματα των δηλώσεων, όπως πχ ο Χόλμπρουκ πριν καμιά 20αριά χρόνια).

 

5.       Σήμερα ο βασικός στόχος των ΗΠΑ και των υποτελών Βρετανών είναι να έχουν την διχοτομημένη Κύπρο ως «προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης», δηλαδή του Ισραήλ που λειτουργεί ως η αδίστακτη εμπροσθοφυλακή του ΝΑΤΟ (υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή). Η υπογραφή του «Οδικού Χάρτη Διμερούς Αμυντικής Συνεργασίας» μεταξύ  ΚΔ και ΗΠΑ προνοεί «γυμνάσια (ασκήσεις) και ανταλλαγές και η οικοδόμηση διαρκούς φιλίας είναι ο σκοπός αυτού του προγράμματος»,[1] ενώ με την άρση του Αμερικανικού εμπάργκο όπλων αυξάνεται η στρατιωτικοποίηση και εμπλοκή των ΗΠΑ στη χώρας σε κατεύθυνση που δεν οδηγεί στην λύση αλλά στην εδραίωση της διχοτόμησης της χώρας συνεχίζει, ενώ η δήθεν προσωπική επιτυχία του Χριστοδουλίδη, όταν συνάντησε τον Μπάϊντεν μια βδομάδα πριν κερδίσει ο Ντραμπ τις προεδρικές των ΗΠΑ, δεν ήταν παρά επιβεβαίωση της χρήσης της χώρας ως ορμητήριο με κόστος την εμπέδωση της διχοτόμησής κι όχι προώθηση επίλυσης του προβλήματος.[2] Ακόμα και σήμερα οι υποστηρικτές της λύσης στη Δεξιά που προβάλλουν τους εαυτούς τους συνεχιστές της «σχολής Κληρίδη» όχι μόνο εξακολουθούν να θεωρούν ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να λειτουργήσεις ως εγγυητής της λύσης-επανένωσης της χώρας. Think Tanks oργανώνουν συνέδρια και δημοσιεύουν διάφορες εκθέσεις και βιβλία, προβάλλοντας την θέση ότι σε πρώτη φάση ως καθιέρωση της χώρας ως πολύτιμος συνδετικός κρίκος στην αλυσίδα των δυτικών συμφερόντων με την εναρμόνιση της ΚΔ με το δυτικό σύστημα ασφάλειας.[3] Αυτό σημαίνει ότι η ΚΔ γίνεται όλο και περισσότερο υποτελής περιοχή στους σχεδιασμούς μέσα από τις βάσεις και με περαιτέρω διευκολύνσεις στους Νατοϊκούς. Οι δε ελληνοκύπριοι ακροδεξιοί, εθνικιστές σοβινιστές κι απορριπτικοί-διχοτομιστές διαφόρων αποχρώσεων πανηγυρίζουν με πηχυαίες επικεφαλίδες σε ακροδεξιές εφημερίδες όπως «Βάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ η Κύπρος»[4] και  «Ατσάλινη ασπίδα των ΗΠΑ καλύπτει την Κύπρου».[5] Εκφράζουν δε ευαρέσκεια που θεωρεί ότι δήθεν δικαιώνεται η πολιτικής τους, όποτε η Άγκυρα και η διχοτομική απορριπτική ηγεσία των τουρκοκυπρίων αντιδράσει αρνητικά και εκφράσει ενόχληση για οτιδήποτε. 

6.       Η Τουρκία υπό τον αυταρχικό Ερτογάν υπήρξε ένα από τους στενότερους οικονομικούς και στρατιωτικούς εταίρους του Ισραήλ. Κι όμως σε ένα άλλο επίπεδο είναι οι δύο αυταρχικά κράτη-δυνάστες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους – δεν είναι πρωτάκουστο να υπάρχουν ενδοϊμπεριαλιστικοί ή άλλοι ανταγωνισμοί για ηγεμονία. Το 2017 ο Αναστασιάδης με  παρότρυνση του Νετανιάχου κι άλλων στην Κύπρο κι αλλού προτίμησε να προωθήσει τη διχοτόμηση στο Τσαβούσογλου παρά να λύσει το κυπριακό. Δεν ήθελαν Τουρκοκυπρίους να έχουν λόγο στην διαχείριση του κοινού κράτους – ο Νεντανιάχου αλλά και μια πολιτική τάση που εκφράζει ισχυρή μερίδα της ελληνοκυπριακής άρχουσας τάξης στην οποία ανήκει και ο Χριστοδουλίδης προφανώς βλέπει του Τουρκοκυπρίους απλώς ως «το μακρύ χέρι της Άγκυρας». Σήμερα, λόγω της γενοκτονίας στη Γάζα, οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ισραήλ-Τουρκίας έχουν διαταραχθεί ακόμα περισσότερο. 

7.       Eίναι προφανές ότι αυτό που οι ΗΠΑ θέλουν από την ΚΔ, και που προωθεί ευχαρίστως ο Νίκος Χριστουλίδης (και μια ισχυρή μερίδα της αστικής τάξης) με τον «στρατηγικό διάλογο Κύπρου-ΗΠΑ» είναι να δοθούν στρατιωτικά ανταλλάγματα και διευκολύνσεις (και ακόμα και βάσεις) στις ΗΠΑ, έναντι στη στρατιωτικής συνεργασίας και σύνδεσης με το Ισραήλ. Κι αυτό αφορά μόνο στο νότιο μέρος της Κύπρου, έχοντας ξεγράψει το βόρειο τμήμα που θεωρείται υπό Τουρκικό έλεγχο. Κι έτσι η πράσινη γραμμή που όλο και περισσότερο στρατιωτικοποιείται μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε σκληρό σύνορο με αποτέλεσμα  κι εμπεδώνεται η διχοτόμηση. Όλα στο βωμό της στήριξης του γενοκτονικού Ισραήλ. 

8.       Η χρήση και κατάχρησης των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων στην Κύπρο έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία μετά την πρόσφατη χρήση των βάσεων για την υποστήριξη του Ισραήλ και τις επιθέσεις εναντίον των Χούντι στην Υεμένη. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για διάφορες άλλες αποστολές του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, το Ιράκ και το Λίβανο. 

9.       Η πάγια θέση της Αριστερά ότι πρέπει πρώτα να λυθεί το Κυπριακό, και μόνο τότε, κι από κοινού με τους Τουρκοκυπρίους να τεθεί θέμα βάσεων, έχει πλέον ξεπεραστεί. Οι βάσεις και η χρήση της Κύπρου ως Νατοϊκή πλατφόρμα, ως  «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» είναι γεγονός που οφείλουμε να πολεμήσουμε, όχι στο μέλλον, αλλά άμεσα. Το σκεπτικό της Αριστεράς για την πάγια αυτή θέση της ήταν ότι δεν έπρεπε να ανοιχθεί κι άλλο μέτωπο με τους Βρετανούς τώρα που θα λειτουργεί ως εμπόδιο στην λύση, και σίγουρα δεν πρέπει αυτό να είναι ζήτημα αντιπαράθεσης ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Εύλογα και ορθά θέτει αυτά τα δύο ζητήματα, κι αυτά πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, φροντίζοντας να μη λειτουργήσουν με αυτόν τον αρνητικό τρόμο. Εξ ου κι η πρόταση μου όπως το ζήτημα της κατάργησης των βάσεων να αποτελέσει κοινό αίτημα των κινημάτων ειρήνης κι επανένωσης και στις δύο κοινότητες.  

10.  Η λύση του κυπριακού πρέπει να τεθεί άμεσα και παράλληλα με την κατάργηση των βάσεων και κάθε διευκολύνσεων προς τους ιμπεριαλιστές που συμπράττουν και μαζί με το Ισραήλ διαπράττουν γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Στόχος μας πρέπει άμεσα να είναι να ξεκινήσει ένας διάλογος μεταξύ της Αριστεράς ακαδημαϊκής κοινότητας, των νομικών και των ακτιβιστών σχετικά με την επείγουσα ανάγκη να τερματιστεί η αποικιακή παρουσία του Ηνωμένου Βασιλείου στην Κύπρο. Το θέμα αυτό έχει αποκτήσει επείγοντα χαρακτήρα τον τελευταίο χρόνο λόγω της εμπλοκής των Βρετανικών Περιοχών Κυρίαρχων Βάσεων (SBAs) με τις σοβαρές παραβιάσεις του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου κατά του παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ στη Γάζα. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου παρουσίασε τις SBAs ως ένα πιθανό μοντέλο για τη διπλωματική διευθέτηση της υπόθεσης του Αρχιπελάγους Τσάγκος. 

11.  Αποτελεί τραγική ειρωνεία ότι η διαβόητη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών για τις Αποικίες, Χένρι Χόπκινσον, πριν από εβδομήντα χρόνια, όταν η Κύπρος ήταν βρετανική αποικία, φαίνεται να ισχύει και σήμερα: Ο Hopkinson είχε δηλώσει ότι «υπάρχουν ορισμένα εδάφη στην Κοινοπολιτεία τα οποία, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών τους, δεν μπορούν ποτέ να περιμένουν να είναι πλήρως ανεξάρτητα». Στην Κυπριακή Δημοκρατία δόθηκε ανεξαρτησία, αλλά όχι στο έδαφος υπό τις ΣΒΑ, καθώς αυτό είναι ενταγμένο σε ένα πολύπλοκο σύστημα συνθηκών μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.^[6] Τα εδάφη αυτά παραμένουν ως νεοαποικιακό φυλάκιο υπό τους Βρετανούς στο διηνεκές με το Ηνωμένο Βασίλειο να περιφρονεί ακόμη και να καταβάλει το «ενοίκιο», μεταμφιεσμένο ως «οικονομική βοήθεια» που το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν υποχρεωμένο να καταβάλει στην ΚΔ βάσει των Συνθηκών. Δυστυχώς, αυτή η παλιά αποικιοκρατική δήλωση αποδείχθηκε όχι μόνο προκλητική αλλά και προφητική^[7] καθώς οι διαιρέσεις της Κύπρου συνεχίζονται μέχρι σήμερα.^[8] 

12.  Η γεωπολιτική σημασία της Κύπρου αυξανόταν καθώς η βρετανική αποικιακή δύναμη υποχωρούσε. Με την άνοδο του Ψυχρού Πολέμου, η Κύπρος έγινε αντιληπτή ως «ένα πιόνι» και όχι ως «το πετράδι στο στέμμα»^[9], αλλά όπως στην πολιτική, ένα πιόνι σε μια στρατηγικής σημασίας θέση της σκακιέρας μπορεί να απειλήσει ακόμα και τον βασιλιά.^[10] Με την υποχώρηση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και τη σταδιακή εκτόπισή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Κύπρος εντάχθηκε στη «νέα» αυτοκρατορική πραγματικότητα, μια «αυτοκρατορία των βάσεων».^[11] η Βρετανία παρέδωσε «την αυτοκρατορία της σε κατώτερο εταίρο στην εγκαθίδρυση της αμερικανικής».^[12] δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι για την Κύπρο, μεταξύ άλλων εδαφών όπως το Άντεν, η Μαλαισία, η Κένυα και το Ιράν, η βρετανική κυριαρχία «υποθηκεύτηκε» από τις ΗΠΑ. Όπως σημείωσε ο αείμνηστος Ed Rooby τα βρετανικά και αμερικανικά συμφέροντα είναι στενά συνυφασμένα καθώς «είναι δύσκολο να μιλήσουμε για σαφώς καθορισμένα “διακριτά βρετανικά συμφέροντα” στο νησί σήμερα, επειδή από το τέλος του Δευτέρου  Παγκοσμίου Πολέμου, ο ιμπεριαλιστικός ρόλος της Βρετανίας στην Κύπρο (όπως και αλλού) ήταν, στην ουσία, να ενεργεί ως ημιαυτόνομος υπολοχαγός της ηγεμονίας των ΗΠΑ.»^[13] Ο Ψυχρός Πόλεμος μεταμόρφωσε τη σημασία των χωρών ανάλογα με τις συγκεκριμένες γραμμές ρήξης.^[14] επιπλέον, η ανακάλυψη υδρογονανθράκων και τα ευρύτερα ενεργειακά παιχνίδια στην Ανατολική Μεσόγειο έκαναν τη θέση Κύπρος πιο σημαντική, όμως η στροφή της ΚΔ και η σύνδεση-ταύτιση της κυβέρνησης με το γενοκτονικό Ισραήλ φέρνει την χωρά πιο κοντά στο μάτι του κυκλώνα.^[15] 

13.  Η γεωπολιτική σημασία της Κύπρου αυξανόταν καθώς η βρετανική αποικιακή δύναμη υποχωρούσε. Με την άνοδο του Ψυχρού Πολέμου, η Κύπρος έγινε αντιληπτή ως «ένα πιόνι» και όχι ως «το πετράδι στο στέμμα», αλλά όπως και στο σκάκι, έτσι και στην πολιτική, ένα πιόνι σε μια στρατηγικής σημασίας θέση της σκακιέρας μπορεί να απειλήσει τον βασιλιά. Με την υποχώρηση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και τη σταδιακή εκτόπισή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Κύπρος εντάχθηκε στη «νέα» αυτοκρατορική πραγματικότητα, μια «αυτοκρατορία των βάσεων”. Ή Βρετανία «αποτίναξε την αυτοκρατορία της σε έναν κατώτερο εταίρο στην εγκαθίδρυση της αμερικανικής». Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι για την Κύπρο, μεταξύ άλλων εδαφών όπως το Άντεν, η Μαλαισία, η Κένυα και το Ιράν, η βρετανική κυριαρχία ήταν «εγγυημένη» από τις ΗΠΑ. Όπως σημείωσε ο αείμνηστος συνάδελφος, Ed Rooksby τα βρετανικά και αμερικανικά συμφέροντα είναι στενά συνυφασμένα καθώς «είναι δύσκολο να μιλήσουμε για σαφώς καθορισμένα “διακριτά βρετανικά συμφέροντα” στο νησί σήμερα, επειδή από το τέλος του Β’ΠΠ, ο ιμπεριαλιστικός ρόλος της Βρετανίας στην Κύπρο (όπως και αλλού) ήταν, στην ουσία, να ενεργεί ως ημιαυτόνομος υπολοχαγός στην  ηγεμονία των ΗΠΑ. ^[16]  Στην Κυπριακή Δημοκρατία δόθηκε ανεξαρτησία, αλλά όχι στο έδαφος υπό τις Βάσεις, καθώς αυτό είναι ενταγμένο σε ένα πολύπλοκο σύστημα συνθηκών μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.^[17] Βάσει της συνθήκης εγκαθίδρυσης, τα εδάφη αυτά παραμένουν ως νεοαποικιακό φυλάκιο υπό τους Βρετανούς στο διηνεκές με το Ηνωμένο Βασίλειο, ενόσω οι αποικιακή δύναμη το επιθυμεί, ενώ οι Βρετανοί περιφρονούν ακόμη και να καταβάλουν το υποτυπώδες «ενοίκιο» που είναι μεταμφιεσμένο ως «οικονομική βοήθεια» όπου ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν στην ΚΔ βάσει των Συνθηκών.[18] 

14.  Ο Ψυχρός Πόλεμος μεταμόρφωσε τη σημασία των χωρών ανάλογα με τις συγκεκριμένες γραμμές ρήξης, επιπλέον, η ανακάλυψη υδρογονανθράκων και τα ευρύτερα ενεργειακά παιχνίδια στην Ανατολική Μεσόγειο έκαναν τη θέση Κύπρος πιο σημαντική, αλλά και πιο ευάλωτη εφόσον μετατρέπεται σε ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και εμπλέκεται, εκ των πραγμάτων στο μεγάλο πρόβλημα μιας Μέσης Ανατολής που φλέγεται. Ακούμε σήμερα από αναλυτές προσκείμενους σε νεοσυντηρητικά think tanks για θέματα ασφάλειας να παροτρύνουν τις ΗΠΑ «να εκτοπίσουν τη Βρετανία από την Κύπρο» κι έτσι με την «αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από τα νησιά Τσάγκος θα πρέπει να ανοίξει μια ευκαιρία για μια αμερικανική ναυτική βάση στην Ανατολική Μεσόγειο.» Μάλιστα το πλασάρουν κι ως δήθεν αποαποικιοποίηση της Κύπρου καλώντας τη Μεγάλη Βρετανία «να τερματίσει πλήρως την αποικιακή της παρουσία στην Κύπρο», ενώ θεωρούν δεδομένο ότι η ΚΔ θα μισθώσει στις ΗΠΑ τις περιοχές αυτές.[19] 

15.  Οι Βρετανικές Βάσεις λοιπόν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του «κυπριακού προβλήματος», καθώς το δυσεπίλυτο αυτό πρόβλημα συνεχίζεται. Η de facto διαίρεση συνεχίζεται παρά τις προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος αλλά και αποτελεί τη βάση για τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις στην περιοχή.

 

Hikmet Olgaçer: Mecliste yaşanan kriz şova dönüşmüştür

BKP Merkez Yürütme Kurulu üyesi Hikmet Olaçer, Mecliste yaşanan gerginliklerin temelinde ülkede yaşanan anti-demokratik gelişmelerin yattığını belirtti.
Kuzey Kıbrıs’ta siyasetin tıkandığını, Türkiye’deki AKP iktidarının siyasete sürekli müdahale ederek, Kıbrıslı Türklerin iradesini ayaklar altına aldığını belirten Hikmet Olgaçer, UBP-DP-YDP hükümetinin dayatma kararlarla ve despotça ülke yönetmeye çalıştığını vurguladı.
“ Talimatla kurultay yapan, hükümet kuran ve Meclis Başkanı seçmeye çalışan zihniyet, demokrasi ve hukuktan bahsedemez “ diyen Hikmet Olgaçer, “ Meclis de, diğer kurumlar gibi miyadını doldurmuştur “ dedi.
Toplumu boş yere germenin gereği olmadığını, yapılanların kamuoyunu etkilemeye dönük şovlar olduğunu dile getiren BKP Merkez Yürütme Kurulu üyesi Hikmet Olgaçer, Kıbrıs Türk toplumunun kurtuluşunun, özgür, bağımsız, birleşik Kıbrıs’a ulaşıldığında sağlanacağını vurguladı.

İzzet İzcan: TC yetkilileri Kıbrıs Türk toplumu adına karar alamaz.

Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, TC yetkililerinin Kıbrıs Türk toplumu adına açıklamalar yaparak kararlar almasının kabul edilemez olduğunu vurguladı.
“ TC Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, KKTC’nin Türk Devletleri için düzenlenen yeni alfabeyi kabul etmeye hazır olduğunu açıklaması buna örnektir “ diyen İzzet İzcan, TC Dış İşleri Bakanı Hakan Fidan “ Kıbrıs adasının yeniden birleşmesi sayfasının kapandığının artık anlaşılmış olması lazım. Adada iki ayrı halk ve iki ayrı devlet var “ diyerek “ Kıbrıs’ta söz ve yetkinin kendilerinde olduğunu dünyaya ilan etmiştir “ dedi.
İrademizi yok sayan açıklamaları kınıyoruz.
Kıbrıs Türk toplumunun iradesini yok sayan bu tür açıklamaları kınadıklarını belirten BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, Mecliste görev yapan partileri, Meclis duvarında yazan “ Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir “ ibaresine saygılı davranmaya çağırdı.
“ Kıbrıs Türk toplumunun kendi kendini yönetmesi esastır “ diyen İzzet İzcan, Meclis Başkanlığı seçimlerine de müdahale eden TC yetkililerinin alel acele tebrik mesajları yayınlayarak, olayı oldubittiye getirmeye çalıştığını dile getirdi.
Kıbrıs sorununun çözümünün BM kararları çerçevesinde federal çözümle mümkün olduğunu dile getiren İzzet İzcan, “ Kıbrıs Türk toplumunun kendi kendini yönetme ve özgürce yaşama mücadelesi, Kıbrıs sorununun çözümüyle başarıya ulaşacaktır “ dedi.

İzzet İzcan: Meclis boykot edilmelidir.

Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, Mecliste başkanlık seçimi sonucu yaşananların Kuzey Kıbrıs’ta demokrasi olmadığını bir kez daha gözler önüne serdiğini vurguladı.
“ UBP içerisinde dönen entrikalardan sonra, yasal bir Meclis Başkanı seçilmiş değildir “ diyen İzzet İzcan, “ UBP kendi milletvekillerine güvenmediği için, ikinci bir seçim yapmaktan kaçınarak, yasadışı sonucu meşrulaştırmaya çalışıyor “ dedi.
Mecliste muhalefete düşen görevin, yasadışı ilan edilen Meclis Başkanlığı seçim sonuçlarını reddederek, Meclisi boykot etmek olduğunu dile getiren İzzet İzcan, UBP-DP-YDP hükümetinin oldubittilerine boyun eğilemeyeceğini vurguladı.
İşgal altında olan halkın iradesidir.
UBP yetkililerinin meclisin işgal altında olduğunu açıklamasının komik olduğunu dile getiren İzzet İzcan, “ İşgal altında olan halkın iradesidir “ dedi.
Ankara’nın Kuzey Kıbrıs’ta kurduğu rejimin sürdürülebilir olmadığını dile getiren BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, parlamentoculuk oynayarak gündemi işgal edenlerin amacının, statükoya hizmet olduğunu vurguladı.

How near are we to the targeted federal solution aimed at solving the Cyprus problem?

This year, I would like to touch on why we are far from the targeted federal solution to the Cyprus problem. First, let's take a look at the history of the Turkish Cypriots' desire for a separate state.

As is known, the unitary constitution of the Republic of Cyprus, which was established in 1960, encountered some difficulties in implementation and after the 13-article amendment proposals announced by President Makarios on November 30, 1963, these proposals were rejected by Turkey before the Turkish Cypriot leadership on the grounds that they would only grant minority rights to the Turkish Cypriots and the intercommunal clashes began on December 21, 1963.

Dr. Küçük announced on December 30, 1963 that "the Constitution is dead" and that he no longer saw himself as Vice President and that he and the Turkish Cypriot ministers refused to attend government meetings. The Turkish leadership also began to establish parallel services in the regions under Turkish control. Turkish Cypriot civil servants stopped attending their duties.

In the French newspaper Le Monde on January 10, 1964, Vice President Dr.   Küçük told the reporter that “the 35th parallel would be the ideal line for the division of Cyprus, and he wanted the northern half of the island, including the ports of Kyrenia and Famagusta, to be given to the Turkish Cypriots. Dr. Küçük added: “We want to create a separate state. Mixed Greek Cypriot-Turkish Cypriot villages can no longer exist. My citizens live under the terror of their Greek Cypriot neighbours. The Turkish Cypriots are not a minority. They are a people with their own language, religion and traditions. We have as much right to this island as the Greek Cypriots.”

In the summer of 1964, President Makarios rejected the proposal presented by the US representative Acheson in Geneva, which was to annex the island to Greece on the condition that Turkey (NATO) would be given a military base on the Karpas Peninsula.

Prof. Nihat Erim, who participated in the negotiations on behalf of Turkey, wrote the following in his memoirs:

“General Turgut Sunalp explained the need for a region larger than the Karpas Peninsula in terms of military needs. Mr. Acheson and American officers accepted the Akanthou region line from the Boghaz to the north of the Gulf of Famagusta. The surface area of ​​Cyprus is 3572 square miles. With the accepted border, 300-350 square miles of this would be the region given to the Turks, that is, approximately 11% of the island... There would also be at least 5 Turkish canton regions. Thus, the Turks would have a say in 25-30% of the island.” (Cyprus within the scope of what I know and see, Ankara 1975, p.374)

The following very important words spoken by Prime Minister İsmet İnönü in the Turkish Grand National Assembly on September 8, 1964 clearly show what the Turkish side perceived from the very beginning about a new constitution to be made for Cyprus: “In order to be within the scope of the treaty, we started the discussion not with the official word of taksim (partition) but with the form of federation.”

INTERCOMMUNAL NEW CONSTITUTIONAL TALKS (1968-1974)

The new constitution to be created in the intercommunal talks that started in June 1968 was based on a “unitary state”. It is recorded that the Turkish Cypriot negotiator Rauf Denktaş made various concessions on constitutional issues and accepted the reduction of the 30% communal representation rate in the state to 20%. However, President Makarios refused to grant the Turkish Cypriots autonomy in their own regions, which they formed by gathering in certain areas of the island and corresponding to 3% of the island’s territory, in return for these concessions. Because he thought that this could lead to the partition of the island in the future.

The Greek Cypriot negotiator Glafkos Kleridis, who has covered these issues in detail in his memoirs, wrote that when discussing with Makarios on April 10, 1973 the inclusion of Article 185 of the 1960 Constitution, which banned both enosis and partition, in the new Constitution, Makarios said that he would not sign any constitution that excluded “enosis” again until Greece and Turkey accepted these prohibitions with a protocol. (Cyprus: My Deposition, Volume: 3, Lefkoşa 1990, p.270)

It is known that the intercommunal talks ended with Prime Minister Ecevit proposing a federal solution to the Cyprus problem after his meeting with Rauf Denktaş on April 2, 1974.

It is also recorded that during the NATO meeting in Lisbon on June 4-7, 1971, the Greek representative Christos Palamas and the Turkish representative Osman Olcay prepared a plan to get rid of the President of Cyprus Makarios and declare "double enosis". This plan was implemented through the double betrayal of July 15 and 20, 1974, and our island was divided into two regions.

EVALUATION OF THE ANNAN PLAN VOTE HELD IN THE NORTH AT THE END OF THE FEDERAL CONSTITUTION TALKS (1977-2017)

After the summit agreements in 1977 and 1979, it was decided to continue the inter-communal talks on the basis of a "federal state". This process, which went through various stages, ended on April 24, 2004, with the "Annan Plan", named after the UN Secretary General, being submitted to the approval of the parties.

This solution plan could not be implemented and was eliminated, because it was accepted by 64.91% on the Turkish side and rejected by 75.38% on the Greek side in referendums held in both regions of the island. In fact, this plan, supported by the EU and the US, did not touch the British bases in Cyprus, but foresaw the recognition of the separatist structure in the north. On the other hand, it was striking that the Turkish settlers, who had moved to the part of the island occupied by Turkey since 1974, in violation of the 1949 Geneva Convention, were allowed to vote in the referendum. The nearly 65% ​​positive vote rate in the referendum held north of the partition line was exaggerated and misinterpreted by both the Turkish Cypriot side and Turkey for many years. However, the results of a survey conducted by Kudret Akay, Director of the Cyprus Social Research Center (SOAR), among 960 people between June 4-11, 2003, were not promising us a reunification. They can be summarized as follows:

The views of voters in the north who voted “yes”:

1. 69.7% believed that their state would be recognized internationally and foresaw a positive course of events.

2. 67.3% supported EU membership.

3. 66.1% were in favour of separate sovereignty.

4. 58.5% believed that the land they were using would legally be owned by them.

5. 57.7% thought that the TRNC would be part of an internationally recognized state.

6. Those who considered a common state with the Greek Cypriots were 33.7% of those who voted “yes.”

7. Those who said “I said “yes” for the reunification of my homeland” were only 28.1%.

The views of the voters in the north who voted “no”:

1. 54.3% did not want to return the “land that was made a homeland”.

2. 44% did not want to join the EU without Turkey becoming a member.

3. 36.5% were against partnership with Greek Cypriots.

4. 29.2% believed that they would be negatively affected by new property relations.

5. 27.3% believed that they would be negatively affected by territorial adjustments.

6. 19.2% thought that they would not have a state of their own that would be recognized internationally. (Radikal newspaper, Istanbul, July 30, 2004)

As can be clearly seen from all these answers, the majority of the participants in the survey were motivated by nationalist feelings regarding “homeland”, “land” and “Turkey” and believed that the separatist “TRNC” statelet under the auspices of the Republic of Turkey would be recognized with EU membership.

THE POINT REACHED BY THE LAST ROUND OF TALKS

The Talat-Christophias talks, which began in September 2008, continued until 2013, when Eroğlu was elected president in 2010. Anastasiadis was elected in 2013, but the talks could only begin a year later, when the two leaders reached an agreement on February 11, 2014. Akıncı took over in 2015. He achieved significant rapprochement in the talks with Anastasiadis in Mont Pelerin in January 2017 and in Crans Montana in June 2017.

Despite the hundreds of pro-federation statements made in the past 50 years, it is known by political observers who have been following the events closely that the Turkish side, when talking about federation, actually wants the island and the Republic of Cyprus to be divided. In fact, Cyprus President Vasiliou spoke openly in a statement he gave to the BBC and said that the solution proposals of the Turkish Cypriot side were based on a different perception: “We are talking about a federation, but it is a federation for a single country. The Turkish Cypriot proposals want us to talk about two separate countries, two independent states. We cannot talk on this basis.” (Cyprus Mail, 5.3.1989)

The blockages in the intercommunal talks are due to this difference in understanding. The contradictions between what was said during Turkey’s military intervention in the summer of 1974 with the excuse of “restoring the constitutional order in Cyprus that had been disrupted” and what was done later are obvious. Moreover, contrary to the agreement signed by the three guarantor countries in 1960, the independence, sovereignty and territorial integrity of the Republic of Cyprus could not be protected and the 36% of the land in the north of the island has been subject to ethnic cleansing and military occupation for 50 years.

We should note that Rauf Denktaş officially mentioned the confederation for the first time in his Presidential Oath speech at the Cyprus Turkish Federated State Assembly on July 9, 1983. However, after that, whenever the Turkish side sat down for negotiations for a new federal constitution, it proved with all its behaviours and statements that it was not sincere. However, there are certain principles and concepts of international law that have been determined for years. Politics cannot be made without perceiving these. Different meanings cannot be attributed to them according to the interpretations of individuals. Federation cannot be interpreted instead of taksim, or federation cannot be interpreted instead of confederation.

FEDERALIST CANDIDATES IN THE PRESIDENTIAL ELECTIONS HELD ON BOTH SIDES OF THE TAKSIM LINE

As is known, on July 7, 2017, the negotiations were interrupted again in the Swiss town of Crans Montana. The federal constitution was almost finished and while the last "Security" chapter was being discussed, a disagreement arose and then the Turkish side moved away from the UN parameters and turned to the "two separate states" policy.

Of the candidates who participated in the first round of the presidential elections held in the occupied area on October 11, 2020 and who were in favour of resolving the Cyprus problem with a federal constitution, independent candidate Mustafa Akıncı received 35,053 votes (29.84%), while CTP candidate Tufan Erhürman received 24,008 votes (21.67%). Independent candidate Kudret Özersay, who resigned from the People's Party General Chairmanship, received 6,574 votes (5.74%).

A week later, in the second round held on October 18, 2020, Mustafa Akıncı, who ran as the sole candidate of the supporters of a federal solution, received 62,910 votes (48.31%). But the winner was Ersin Tatar, who defended the new policy of the occupying power Turkey, “two separate states”. The difference in votes between Tatar, who was elected with 67,322 votes (51.69%), and Akıncı, who lost the election, was only 4,412. A report was published by the supporters of a federal solution stated that Turkey interfered in these elections held in the occupied area. The rate of those who did not participate in the elections was 32.71%.

In the presidential elections held south of the division line on February 12, 2023, the votes received by the candidate of the supporters of a federal solution, Mavroyannis, were 189,335 (48.03%), but Christodoulides won the race with 204,867 votes (51.97%). Here, the difference between the winning and losing candidates was 15,532 votes, while the rate of those, who did not participate in the elections was 27.55%.

As can be seen from the figures, while the federalist votes on both sides reached 48%, unfortunately a common federal Cyprus front could not be established. Because there is no consensus among the federalists on both sides. Neither AKEL nor CTP has prepared a summary containing the issues on which convergence was reached in Crans Montana. The communities have not been enlightened on this issue.

WHAT IS THE PROPORTION OF TURKISH CYPRIOTS WHO ARE IN FAVOR OF THE FEDERAL UNION OF THE ISLAND?

According to the statement made by the Republic of Cyprus authorities for the elections held on June 9, 2024 for the Cypriot representatives to be sent to the European Parliament, the number of registered Turkish Cypriots over the age of 18 who are eligible to vote was 104,118. Of these, 103,281 resided in the occupied northern part of the island, while 837 resided in the southern part.

In the meantime, let us also recall that the number of Turkish Cypriots with a Republic of Cyprus ID is 110,734, and 83,950 of them have obtained a passport. (Fileleftheros, April 1, 2018)

The overall voter turnout in the European Parliament elections was 58.86% across the island. It is thought-provoking that only 5,676 out of 104,118 registered Turkish Cypriot voters (6.8% of the total number of voters) voted. The number of voters who came from the north occupied by Turkey was 5,523.

Then we need to ask: Why did the 62,910 Turkish Cypriot voters who voted for the federalist candidate Mustafa Akıncı in the north, who is in favour of the reunification of the island under a new federal constitution, refrain from participating in the EP elections? We have stated above that the CTP, which claims to be in favour of a federal solution, received 34,008 votes in the first round. This means that they are not sincerely in favour of a federal union either.

The sincerity of those in favour of a federal solution within the Greek Cypriot community can be assessed by the reluctance to establish a common political front with the Turkish Cypriot federalists.

Since April 23, 2003, when the division line between the Turkish Cypriot and Greek Cypriot communities was opened with some crossing points, the political forces that will fight for the federal union of all Cypriots have unfortunately not yet been organized within the framework of a common political program, and we are far from the targeted federal solution to the Cyprus problem.

(Read at the 6^th Annual Conference of the “Left and Cyprus Problem” Group, held at the Home for Cooperation in Nicosia on 16^th November 2024)

"No home for you here": What it means to be a Cypriot refugee in Britain - Collected by Di Watts (1977)

Articles regarding the experiences of Cypriot women in Britain. Published in Issue 4 (Series 2) of Women's Voice newspaper, in April of 1977.

It can be found by pressing here.

 

The Cypriot Problem is Not Exceptional - Cyprus Solidarity Committee of Boston (1979)

Letter written by the Cyprus Solidarity Committee of Boston and published in issue 19 (December Version, 1979) of the newspaper Socialist Worker (USA).

It can be located by pressing here.