Login
Στις συζητήσεις για το κυπριακό, από ότι εφάνηκεν, εδώθηκεν παράταση για πάρακάτω... τζαι ως γεγονός εν να εν σημαντικές τζαι οι τουρκοκυπριακές εκλογές...
Τα οδοφράγματα πάντως σαν να έχουν αυξημένη δημοτικότητα, έστω τζαι ρητορικά, σε τούτον το κλίμα... ο Φιλελεύθερος του Σαββάτου, ήταν ενδεικτικός – ο υπερτιτλος τζαι ο τίτλος του πρωτοσέλιδου, σαν να μας λαλεί ότι εν κακός ο Τατάρ, γιατί εν άφηκεν να προχωρήσει συμφωνία για άνοιγμα οδοφραγμάτων..
«Μπλόκαραν κάθε προσπάθεια του Γκουτέρες για συμφωνία στα οδοφράγματα. Κρεσέντο άρνησης Τατάρ – Τουρκίας»
Τούτον στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του Άριστου σαν διευθυντή σύνταξης...
Η πλάκα ένει ότι ο Άριστος του Πιν που δαιμονοποιούν κάθε επαφή τζιαι διαρρυγνύουν τα ιμάτιά τους για όποιο θέμα έσιει να κάμει με οδοφράγματα τόσους τζιαιρούς, τωρά ωρίουνται επειδή εν αννοιουν άλλα οδοφράγματα. Πραγματικά εν τόσον αστείο που καταντά γελοίον
Λαλείς η διάχυση της επανένωσης που τα κάτω, να περνά πκιον σαν θετική [«υπό τις περιστάσεις»] ακόμα τζαι για έτσι απορριπτικούς;
Τζαι στο μιτσή σχόλιο του πρωτοσέλιδου καταγράφεται: «Ο Τατάρ έριξε μια αόριστη πρόταση Γερι –Αγλαντζιά εις απάντηση του ανοίγματος Αθηαίνου-Αγλαντζιά..».... Που το Αθηαίνου-Αγλαντζιά εν ορισμένο συγκριτικά με το αόριστο Γέρι-Αγλαντζιά – έτο τζιαι το γελοίο...
Σαν να κυοφορείται ένα ευρύτερο άνοιγμα με κέντρο της Αγλαντζια δηλαδή;
Πάντως το ότι η δημόσια σφαίρα του ίντερνετ άρκεψεν να αναπτύσσει ανατρεπτικό χιούμορ, για κωμικά βικτωριανά φαινόμενα, εν πολλά καλό..
Η αγορά μετοχών, εκφράζει επίσης την κρίση στον χώρο των καθεστωτικών ΜΜΕ... Τώρα θα γίνουν ακομα πιο εξαρτώμενοι – προηγουμένως υπηρετούσαν κομματικές τάσεις, τωρα θα εκφράζουν τζαι συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα...
Η Αννίτα φαίνεται να έσιει κεφάλαια που την στηρίζουν σε Πολίτη τζαι Σίγμα... ειρωνεία της τύχης ότι η φιλελε εφημερίδα, ο Πολίτης, θα συμμαχήσει [ελέω εξαρτήσεων επενδυτών] με το ακροδεξιό [σε διάφορους τομείς] συγκρότημα ΔΙΑΣ...
Η επένδυση του Κλεάνθους στον Φιλελεύθερο, μάλλον στηρίζει την ιστορική καταβολή του συγκροτήματος από το χώρο του Κέντρου
Από Χρυσταλλα Χατζηδημητρίου – Φιλελεύθερος: «Κύριε Αστυνόμε μπορώ να διαδηλώσω;»
«Θεωρητικά, σύμφωνα με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε... δεν μας στερείται το δικαίωμα στην διαμαρτυρία και στην διαδήλωση. Θα πρέπει όμως να ενημερώσουμε έγκαιρα την αστυνομία και την οικεία αρχή αυτοδιοίκησης.
«Κύριε αστυνόμε, λέμε την ερχόμενη Τρίτη να κατέλθουμε στην πλατεία για να ζητήσουμε την παραίτηση του Αρχηγού της αστυνομίας σας. Μας επιτρέπετε;»
Άντε και μας επιτράπηκε γιατί η εκδήλωση δεν είχε στόχο την παραίτηση του Αρχηγού, αλλά να διαμαρτυρηθούμε για το λιώσιμο των πάγων στην Γροιλανδία, ας πούμε. Αλλά εκεί που φωνάζουμε για πάγους, τα βάζουμε και με την ασυδοσία στην παραχώρηση αδειών για φωτοβολταικα πάρκα σε δασώδεις περιοχές και καλλιεργήσιμες πεδιάδες. Ο επιβλέπων αστυνομικός θα καταλάβει την σύνδεση ή θα θεώρησε ότι τον ξεγελάσαμε και θα μας μπαγλαρώσει για αθέτηση άδειας που μας παραχωρήθηκε; Και αν κάποιοι ανεβάσουν την φωνή τους λίγο παραπάνω ή κάποιο πανό τυχόν να θεωρηθεί πως «υπάρχει εύλογη υποψία ότι η συγκέντρωση η παρέλαση πρόκειται να καταστεί μη ειρηνική»;
Η επέτειος του πραξικοπήματος ενεν μόνο μια ανάμνηση των συνεπειών ενός εγκλήματος [που έφερε σαν συνέπεια την εισβολή] αλλα εν τζαι επέτειος για το ανυπότακτο ήθος της αντίστασης..των καθημερινών ανθρώπων, οι οποίοι εφκηκαν στους δρόμους, που την Λάρνακα, την Λεμεσό, την Πάφο, αλλα τζαι σε χωρκα στα βουνά του Τροόδους, για να εμποδίσουν το έγκλημα...Ηταν μια στιγμή της κυπριακής αξιοπρέπειας, που στοίχισε σε αρκετούς την ζωή τους αλλα έστειλε τζαι το μήνυμα διεθνώς ότι εν ηταν αποδεκτή η εισβολή της χούντας με στόχο την διπλή προσάρτηση [που ηταν ο στόχος, όπως εφανηκεν στις 20 Ιουλίου]...τζαι εβοηθησεν τζηνες τες λλιες μέρες που διάρκεσε, να φύει ο Μακαριος, τζαι να υπαρχει, παρα τα ερείπια του προεδρικού, ένα διεθνές σύμβολο της ανυπότακτης Κύπρου....
Μια καταγραφή αντίστασης από τα βουνά:
«Στο αμπελοχώρι της Δοράς, κρυμμένο ανάμεσα σε βουνά, μας υποδέχεται το άγαλμα του ήρωα Ντίνου Παύλου, που δολοφονήθηκε από τους πραξικοπηματίες στις 16 Ιουλίου του 1974. Ο ίδιος και ο συγχωριανός του Νίκος Παναγιώτου, με τον γιο του Αντώνη, ακούγοντας για το πραξικόπημα και πως «Ο Μακάριος είναι νεκρός» έτρεξαν στο γειτονικό χωριό Μαλλιά για να συστήσουν ομάδα μαζί με άλλους αντιστασιακούς για παροχή βοήθειας. Εκεί τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ γνωστοί ΕΟΚΑβητατζήδες, μερικοί από τους οποίους ποτέ δεν τιμωρήθηκαν και πέθαναν σε βαθειά γεράματα, έχοντας χαρεί τα παιδιά και τα εγγόνια τους.»
Της Δενας Αναξαγορου
Στο ευρύτερο κλίμα, μετά την απόπειρα της ακροδεξιάς να στήσει υστερία για την έκδοση που αναφέρεται στις πέτρινες κατασκευες της καθημερινότητας στην ιστορική εμπειρία του κυπριακού τοπίου, υπήρχε τζαι αναφορά στην ανεξέλεγκτη λατομευση.. που οι wannabe λογοκριτές της εθνικοφροσύνης εθέλαν να λογοκρίνουν γιατί αναφερόταν τζαι στες θκυο κοινότητες... Όμως έφερεν το ο δημόσιος λόγος της εφτομάδας να ππέσει τζαι συζήτηση για την λατομευση στο Πενταδάκτυλο... Το κείμενο της Χρυσταλλας Χατζηδημητρίου αξίζει να θκιεβαστεί τζαι σαν περιφρονητικό ξεπέρασμα των απόπειρων λογοκρισίας, αλλά τζαι σαν μια ιστορική καταγραφή της πραγματικότητας..:
«Είναι όντως πολύ τραγικό αυτό που συμβαίνει στον Πενταδάκτυλο. Μια τεράστια και ανεπανόρθωτη καταστροφή. Και καλά κάνει ο διευθυντής της Υπηρεσίας Μεταλλείων και όλοι οι υπόλοιποι που καταγγέλλουν την καταστροφή και ζητάνε μέτρα. Τα οποία μέτρα ωστόσο μοιάζουν να μην είναι τόσο για την προστασία του βουνού, αλλά περισσότερο για την αντιμετώπιση του ανταγωνισμού που δημιουργείται από τα υλικά που εμπορεύονται στις ελεύθερες περιοχές βάσει των κανονισμών της Πράσινης Γραμμής. «Τίθεται ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού καθώς τα υλικά από τα κατεχόμενα παράγονται χωρίς καμία περιβαλλοντική ή τεχνική πιστοποίηση, ενώ το κόστος παραγωγής τους είναι σαφώς χαμηλότερο» καταγγέλλει ο διευθυντής της Υπηρεσίας Μεταλλείων ζητώντας επανεξέταση των κανονισμών ώστε να μην επιτρέπεται αδρανή λατομικά υλικά από τον Πενταδάκτυλο να διακινούνται στις ελεύθερες περιοχές «λαμβάνοντας υπόψιν ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία οι ορυκτοί πόροι ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία και οι αρμόδιες Αρχές δεν έχουν δώσει προνόμια λατομείου για τον Πενταδάκτυλο».
Ήδη, οι Σύνδεσμοι Σκυροποιών και Λατομείων έχουν αποστείλει επιστολές τόσο στον πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και σε ευρωπαϊκά σώματα ζητώντας την άμεση απαγόρευσης της μεταφοράς αδρανών υλικών από τα κατεχόμενα. Τα επιχειρήματα είναι πολλά και λογικά: Η γη και οι επιχειρήσεις είναι κλεμμένες, οι ζημιές στο φυσικό περιβάλλον είναι ανεπανόρθωτες, δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός.
Η πρώην Επίτροπος Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, Ελίζα Φερέιρα, απάντησε ήδη (μετά από επιστολή του Λουκά Φουρλά) πως η Επιτροπή αδυνατεί να επιβάλει μέτρα στις περιοχές εκτός του αποτελεσματικού ελέγχου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ας πούμε πως θα λάβει η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία μέτρα, τα οποία δεν μπορεί να είναι άλλα από τον τερματισμό της εμπορίας αδρανών οικοδομικών υλικών από τις κατεχόμενες προς τις ελεύθερες περιοχές. Μετά από αυτό θα πάψουν οι Τούρκοι να λατομεύουν και να καταστρέφουν τον Πενταδάκτυλο; Μπορεί οι Ελληνοκύπριοι να είμαστε πολύ καλοί πελάτες -ίσως και οι καλύτεροι- αλλά δεν είμαστε οι μόνοι πελάτες. Τα κατεχόμενα κτίζονται πλέον απ’ άκρη σε άκρη. Με υλικά από τον Πενταδάκτυλο. Η πληγή στο βουνό θα συνεχίσει να μεγαλώνει, το τοπίο -όπως και όλα τα κατεχόμενα- θα συνεχίσουν να αλλοιώνονται. Οι λατόμοι των ελευθέρων περιοχών θα συνεχίσουν να ζητάνε μέτρα; Η Υπηρεσία Μεταλλίων θα συνεχίσει να μιλά για ληστρική λατόμευση που παραβιάζει κατάφωρα κάθε αρχή περιβαλλοντικής διαχείρισης και προστασίας;
Παρόμοιες λατομεύσεις συντελούνται και στις ελεύθερες περιοχές. Τα τοπία μπορεί να μην έχουν την αίγλη και τη μοναδικότητα του Πενταδακτύλου αλλά έχουν (ή είχαν) τη δική τους χάρη και οικολογική σημασία. Αυτά τα τοπία ποιος θα τα προστατέψει;»
https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1592570/mazi-ton-fagame-ton-pentadaktilo/
One Radical Planet 