Login
Ήσουν ο πιο ευτυχισμένος, αισιόδοξος και επιπόλαιος άνθρωπος στην ταξιαρχία. Αυτό το συναντήσαμε για πρώτη φορά στη Γάζα όταν έκαψες ένα σπίτι χωρίς άδεια, έτσι για πλάκα. Κύριε του κόσμου θέλουμε εκδίκηση. Θέλουμε εκδίκηση. Μπήκατε στη Γάζα για να εκδικηθείτε όσο το δυνατόν περισσότερο τις γυναίκες και τα παιδιά, για όλα όσα είδατε. Αυτό θέλατε. Και αυτή την ημέρα, ένα χρόνο μετά το Simchat Torah. Όταν νομίζαμε ότι θα σφάξουμε τον εχθρό, να τους σφάξουμε όλους, να τους διώξουμε από τη χώρα. Είμαστε εδώ στην κηδεία σου, σε βάζουμε στον τάφο. (Από την κηδεία Ισραηλινού φαντάρου, μετάφραση από τα Αγγλικά όπως εμφανίζονται σε μετάφραση από τα Εβραϊκά)
https://www.facebook.com/watch?v=1051546990052233
Απίστευτα αυτά που λέει. Ούτε ισλαμικό κράτος να ήταν οι φασίστες έποικοι ισραηλινοί. Εδώ κλαίνε για ενα από τους χειρότερους έποικου
Η μάνα του, που στέκεται δεξιά είναι γνωστή "περσόνα" των εποίκων. Ήταν ανάμεσα και σε αυτούς που μπλόκαραν την είσοδο της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.
Στην τοπική επικαιρότητα της εφτομάδας, απλώνετουν σαν σκιά η δουλοπρεπής αναξιοπρέπεια των ΜΜΕ, που εθέλαν να μας πείσουν, πέ τζαι καλά, ότι έπρεπε να νοιώθουμε δέος γιατί εκαταδέχτηκεν ένας τυπάκος που εν εμπόρεν καν να κατεβεί σε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, να καλέσει τον Χριστοδουλίδη στην αμερικανική προεδρική κατοικία... Για εμφανείς προεκλογικούς λόγους.... Σαν τεκμήριο της εξάρτησής τους που τα βολέματα της τοπικής εκτελεστικής εξουσίας; ...Τζαι οι απορριπτικοί, ξεκινώντας που τον Άριστο του Φιλελεύθερου, ξαφνικά να αφρίζουν άμα τους αθθυμίζαν, την σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας.....
Σε βαθμό γελοιότητας να ξηχάνουν ότι τζαι ο Ομπάμα εβρέθηκεν με τον Αναστασιάδη [τζαι την Άντρη.. :) ] νάκκον πάρακάτω που τον Λευκό Οίκο... Τζαι ούτε οι γεωστρατηγικές αλλάξαν, ούτε ο Ανάστος έγινε παράγοντας λύσης [για όσους υιοθέτησαν τζαι τζήνο το φκιολίν]..
Το σκηνικό αθθύμιζεν ιθαγενείς που επηαίναν δουλοπρεπώς να δηλώσουν θαυμασμό για τους κυρίαρχους...
Το άφρισμα του Άριστου πάντως για τα ειρωνικά σχόλια τζαι την μη αποδοχή του θεάματος, ήταν μια ευχάριστη τεκμηρίωση, ότι υπάρχει τζαι ιστορική μνήμη, τζαι νάκκον αξιοπρέπεια...
Το άλλον ενδιαφέρον της εφτομάδας ήταν η αποκάλυψη των αποθεμάτων της κυβέρνησης λόγω φορων, σε σύγκριση με την φτωχοποίηση μεγάλων μερίδων της κοινωνίας...
Ο Κεραυνός μπορεί να κάμνει, ας πούμε, ότι εν επήρεν χαμπάρι το στεγαστικό πρόβλημα - αλλά φυλάει χρήματα για τις επόμενες ανάγκες των τραπεζών;....
“Charles Ellinas
“Η Κυπριακή κυβέρνηση εμφανίζει πλεόνασμα 1,4 δισ. ευρώ το πρώτο εννεάμηνο του 2024 - σε βάρος των καταναλωτών. Η Κύπρος εφαρμόζει μερικούς από τους υψηλότερους φόρους στην ηλεκτρική ενέργεια στην Ευρώπη”
Προς Καλατζή, Κωστούην τζαι άλλα φερέφωνα της Ισραηλίτικης προπαγάνδας:
Πετε των μαστόρων σας, ότι μπορούν να γίνουν γελοίοι τζαι χωρίς να σκοτώνουν κοσμο..
Το Ισραήλ ξεκίνησε την εισβολή στην Γάζα που τον βορρά. Ανακοίνωνε «νίκες» κλπ κλπ.. Οι «νίκες» του Ισραήλ εν μάλλον όπως τον άνεμο.. φυσά τζαι παίρνει τα ούλλα όσα ειπωθήκαν εχτές..
Απλώς ανακοινώνονται «νίκες» για να απολαμβάνει νεκρούς τον εσωτερικό αρρωστημένο ακροατήριο του Νετανιάχου; Τζαι ίσως μερικοί τζαι που τα φερέφωνα αν κρίνει κάποιος/α που την λαγνεία του θανάτου στην ρητορική τους..
Καλατζή, την άλλην φορά που εν σου δώκουν οδηγίες για φτηνό σενάριο, όπως με τον Σινουάρ, ζήτα αύξηση λόγω κόστους γελοιότητας..
Θα δείξει βέβαια πως θα συμπεριφερτεί ο διορισμένος. Αλλά το κλίμα δεν προδιαθέτει για ελεγκτή που θα ελεγχει για την διαφθορά/διαπλοκή..... Λογικα με βαση τους «8» του Ανώτατου κλπ, θα πρέπει, μαλλον, να αποκτήσει άμεσα σπουδές στην αρχειοθέτηση [στην οποια ειδικευεται ο Σαββιδης της εισαγγελιας με τον οποιον φαινεται να ταυτιστηκαν οι 8]... Όσο για υπακοή, μάλλον φαινεται να υπάρχει γιόρκιν στους διορισμένους της νυν εξουσίας...
«Ο κ. Ανδρέας Παπακωνσταντίνου είναι κάτοχος πτυχίου BA Accounting, Finance and Economics, κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και έχει επίσης πτυχίο στην Ποιμαντική και Κοινωνική Θεολογία.»
Ειναι τυχαιο οτι εργαζόταν στους PWC που αιτηθηκαν κ τους εγκρίθηκαν τα περισσότερα διαβατηρια; αμ αυτό με το πτυχίο της ποιμαντικης κ κοινωνικής θεολογίας πολύ μεγάλο προσόν αλλωστε κ ο μεγαλος οταν δεν ειναι σε ταξιδια τρεχει εκτος απο τα γηπεδα τα μοναστηρια τις αγρυπνιες κ τα προσκυνηματα. Τι πάει να πει ποιμαντικη ειμαστε τίποτε πρόβατα για να μας μαντριζουν; καλού κακού φροντίστε τα παιδιά σας να πάρουν πτυχίο θεολογίας πολύ χρήσιμο για την ανέλιξη τους στο ΚυπρΙΡΑΝ
"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΡΗΜΑΤΑ"
Ο Νορβηγός ποδοσφαιριστής Όλε Σέτερ απέρριψε μεταγραφή του στην Ισραηλινή ομάδα Μακάμπι Χάιφα, για πολλά εκατομμύρια! Ακούσατε τίποτα στα ΜΜΕ;;; Μούγκα! Δεν αρέσουν τέτοιοι μάγκες!!
"Δεν θέλω να μπουν ματωμένα χρήματα στον λογαριασμό μου. Θα ήταν εφιάλτης. Ηταν μια πρόταση [της Μακάμπι] που θα με έκανε οικονομικά ανεξάρτητο. Αλλά ούτε το ήθος ούτε οι αξίες μου μου επιτρέπουν να εκπροσωπήσω αυτή τη χώρα».
Σε μια καπιταλιστική κοινωνία, το να εργάζεσαι είναι τρόπος απόκτησης χρημάτων για επιβίωση... Οπότε όπου τζαι να δουλεύκει το αμίμητο «Κωστούην» [κάποτε του Πολίτη], εν έσιει σημασία.. Αλλά να τον παρουσιαζει ο Φιλελεύθερος σαν «ανταποκριτή από την Μέση Ανατολή», εν για να γελούν τζαι οι όρνιθες...
Το Κωστούην είτε λόγω επαγγελματικών υπηρεσιών, είτε λόγω άλλων υστερικών ή μη, νευρώσεων, φαινεται να εν ένας φανατικός προπαγανδιστής. Ούτε καν ολόκληρου του Ισραήλ – φαίνεται να εκφράζει την ακροδεξιά πτέρυγα γυρον που τον Νετανιάχου..
Επροσπάθησεν να ξεπλύνει μέχρι τζαι καταγγελία για ομαδικό βιασμό, εκ των φαινομένων, όταν οι κατηγορούμενοι ηταν ισραηλίτες στρατιώτες...
Ο άθρωπος έτσι, ένι, ως τζιαμέ φτάνει... Μιαν δουλειαν δικαιούται την για επιβίωση..
Αλλά το λανσάρισμα του σε τούτον τον κλίμα [μαζικών δολοφονιών τζαι απόπειρας γενοκτονίας], σαν να μυρίζει ευρυτερα [ποιός ασχολείται με το Κωστούην] ισραηλίτικα συμφέροντα..
Τόσην φτώσια ρε Παττιχη που πκιον πουλιέται χώρος στην επιχείρηση σαν ισραηλίτικη εξαγορά προπαγάνδας; Αραγες σου;
«Θεωρώ γελοιοποίηση της δημοσιογραφίας αυτό που έγινε με τον δημοσιογράφο κ. Κ. Κωνσταντίνου, εννοώ την πρόσληψή του από τον Φιλελεύθερο για να κάνει ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ από τη Μέση Ανατολή. Ανταποκρίσεις αναθέτεις σε κάποιον/α/ο με όχι τόσο βεβαρημένο ιστορικό. Αυτή η πρόσληψη δεν τηρεί ούτε τα ελάχιστα προσχήματα της δημοσιογραφικής ή της επικοινωνιακής επιστήμης.
Γιατί δεν τον προσέλαβαν ως αρθρογράφο; Να έγραφε άρθρα γνώμης. Εκεί θα συνέχιζε όπως έχει συνηθίσει όλους/ες/α που τον διάβαζαν, στις εμπαθείς και συχνά χυδαίες επιθέσεις ad hominem, τα τσουβαλιάσματα, κ.λπ. Αυτή η μεταγραφή που έκανε από τα άρθρα γνώμης στις ανταποκρίσεις και στα ρεπορτάζ, δεν ξέρω τι μέλλον έχει και με ποιο κοινό. Δεν έχει περισώσει ούτε ένα κόκκο αντικειμενικότητας στα μάτια κανενός ακροατηρίου, από όλο το πολιτικό φάσμα.
Η φανερή και παθιασμένη υποστήριξή του στο Ισραήλ ήταν και είναι τόσο έντονη και μονόπλευρη, που κανένας δεν μπορεί να διαβάσει τι λέει για το Ισραήλ με ουδετερότητα, την οποία ο ίδιος έκαψε εδώ και χρόνια.
Υ.Γ. Όταν ανέλαβε ανταποκριτής της ΕΡΤ στο Ισραήλ, δεν ήταν τόσο προβληματικό επειδή οι Έλληνες ουδέποτε τον διάβασαν ως αρθρογράφο -- δεν είχαν ιδέα ποιος ήταν.’
· Ιντερλούδιο της Γάζας
Τη μέρα οι βόμβες σταμάτησαν γι’ αρκετή
ώρα ώστε βγουν οι ψαράδες στη
θάλασσα, ρίχνοντας τα δίκτυα τους στ’
αποκλεισμένα κύματα, ο ουρανός ψηλά
ακτινοβολούσε λαμπρός, γαλάζιος σαν
τον αλμυρό ορίζοντα αποτρέποντας τη
διαφυγή, φωτεινός όπως οι πέρα
γαλαξίες,
εκεί που τα άστρα της αυγής καίγονται.
Τα καράβια συναθροίστηκαν΄
οι άνδρες μιλούσαν αθόρυβα.
Ξαφνικά η ηρεμία εξερράγη: ένας
χείμαρρος από γυαλιστερά λέπια
ξεχείλισαν σαν ευλογία, κύμα ευφορίας,
τα ψάρια ν’ αναπηδούν απ’ τα αλμυρά
βάθη
στο σκαρί, που περίμενε, να
περιστρέφονται στον αέρα
μ’ ένα λαμπρό χορό μπαλέτου,
σιντριβάνια αστερόσκονης.
Αργότερα, όταν τα φορτωμένα καράβια
επέστρεψαν στην ακτή, οι βόμβες δεν
είχαν ακόμα ξανά αρχίσει να πέφτουν.
Μαζεύτηκαν τα παιδια, τα χείλη τους
ξεραμένα από αλάτι,
χάιδευαν τ’ ασημένια σώματα που
υπόσχονταν φαγητό.
Πέρα μακρυά, γαλάζιες εκτάσεις
ασφάλειας σπινθήριζαν
σαν αντικατοπτρισμός: τρεμοφέγγοντας,
σπαράζοντας.
Ποίηση: Lisa Suhair Majaj
Μετάφραση: Αναστάσης Πισσούριος
Εν λογικό να ήταν ικανοποιημένοι οι του Πολίτη, οι οποίοι πολέμησαν με πάθος τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, σαν αντίπαλο του προέδρου τους, που εβαφτίσαν «Νίκαρο»...Τζαι εκαλοσωριζαν το δίδυμο Σαββιδη-Αγγελιδη σαν επιλογές «σοβαρότητας»...Φυσικά τωρά το κακό, για το μπλοκ Αναστασιάδη, έγινε – ο αθυρόστομος [τζαι ανάρμοστος για τα θέσμια της λογοκρισίας των εμπλεκομένων ή των δικτύων τους] έκαμε αρκετές έρευνες, ώστε να μεν υπάρχει πια αμφιβολία για την «την πιο διεφθαρμένη προεδρία ever»... Τζαι άλλωστε ο Πολίτης πκιον κρατά αποστάσεις από τον τέως πρόεδρο του...
Αλλά το να μας λαλεί [όσους εμείναν να τον θκιεβαζουν έστω] ότι θα συνεχιστούν οι έρευνες τζαι οι καταγγελίες, μέσω των οργανισμών που άφησε ο Ανάστος, εν κωμικό. Εντάξει, η εφημερίδα προσπαθεί να πει ότι «..συνεχίζεται η ευαισθησία για την διαφθορά»...Αλλά ήδη η επιτροπή για την διαφθορά έδειξε που εν το βάρος της με το ξέπλυμα του Αγγελίδη... Εσιασιαράν να μας πουν ότι απαλλάγηκε παρά την τεκμηρίωση της σύγκρουσης συμφερόντων..
Οπότε, ως τωρα, εν μάλλον ρόλο πλυντηρίου που έσιει η επιτροπή...τζαι λογικά, αν συνεχιστεί το ίδιο φκιολί με τον Αγγελίδη, θα μπει τζαι θέμα αν αξίζει να πληρώνει η κοινωνία για τέτοιους μηχανισμούς συγκάλυψης που αφηκεν ο Ανάστος.. Θα δούμε τζαι πώς θα χειριστούν τον Δρουσιώτη που ήταν ημέτερος...
«Η απόλυση του Γενικού Ελεγκτή, Οδυσσέα Μιχαηλίδη, για ανάρμοστη συμπεριφορά, δεν επηρεάζει, ουδόλως, τη διερεύνηση των καταγγελιών που υπέβαλε ενώπιον της Αρχής κατά της Διαφθοράς.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης προέβη συνολικά σε 23 καταγγελίες για κατ’ ισχυρισμό πράξεις διαφθοράς που στρέφονται εναντίον αξιωματούχων και υψηλόβαθμων δημόσιων λειτουργών. Από τις 23 καταγγελίες διερευνήθηκαν μέχρι σήμερα απο την Αρχή κατά της Διαφθοράς οι τρεις και απορρίφθηκαν. Πρόκειται για τις καταγγελίες που στρέφονταν κατά του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, Σάββα Αγγελίδη, και του αξιωματικού της Αστυνομίας, Μιχάλη Κατσουνωτού. Εναντίον του κ. Αγγελίδη εκκρεμούν άλλες τρεις καταγγελίες που υποβλήθηκαν απο τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη.
«Να σημειωθεί ότι, οι δηλώσεις του κ. Μιχαηλίδη μετά το αθωωτικό πόρισμα που εξέδωσε στις 29/12/2023 η Αρχή κατά της Διαφθοράς για Αγγελίδη και Κατσουνωτό, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο για την απόλυσή του, όπως προκύπτει από την απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο καταλόγισε, μεταξύ άλλων πολλών, τα ακόλουθα στον τέως Γενικό Ελεγκτή: «Με εμμονή παραβίαζε το τεκμήριο αθωότητας άλλου κρατικού αξιωματούχου και απαξίωνε το αθωωτικό πόρισμα της αρμόδιας Αρχής κατά της Διαφθοράς, παραπέμποντας σε λαϊκά δικαστήρια...».
Γεωπολιτικά, το ότι τζαι ο Δρουσιώτης, που εν συνήθως [αν όϊ πάντα.. :)] ταυτισμένος με τις δυτικές οπτικές τζαι συμφέροντα, κάμνει κριτική, μάλλον σημαίνει ότι κάτι χοντρό φαίνεται να παίζεται σε τούτο το ντηλ του interconnector...
Όταν μάλιστα το αποκαλεί «φόρο υποτέλειας» αξίζει να θκιεβαστει... :)
«Όσο περισσότερο κοστολογηθεί το έργο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η απόδοση του αναδόχου. Δηλαδή, αν μας υπερτιμολογήσουν μισό δις, θα πληρώνουμε για 17 χρόνια και απόδοση επί της κλοπής.... θα πληρώσουμε 7,7 δισεκατομμύρια, περίπου 500 εκατομμύρια το χρόνο, είτε μεταφέρει ηλεκτρισμό το καλώδιο, είτε όχι! »
MAKARIOS DROUSIOTIS
«Επένδυση ή φόρος υποτέλειας;
Θα πληρώνουμε περίπου 500
εκατομμύρια το χρόνο, είτε μεταφέρει ηλεκτρισμό το καλώδιο είτε όχι. Θα τα
πληρώνουμε ακόμη κι αν δεν γίνει!
Η κυβέρνηση της Κύπρου, ενεργώντας μετά από πιέσεις της Αθήνας, είναι έτοιμη να δεσμευτεί για ένα έργο δισεκατομμυρίων, χωρίς να ξέρει πόσα θα στοιχίσει, πότε θα τελειώσει, αν τελειώσει ποτέ, και να στείλει το λογαριασμό στον Κύπριο φορολογούμενο πολίτη.
Διαβάζω στις εφημερίδες ότι το WACC (Weighted Average Cost of Capital), δηλαδή το Σταθμισμένο Μέσο Κόστος Κεφαλαίου μιας επένδυσης θα είναι 8,3% και ο χρόνος απόδοσης επεκτάθηκε από τα 12 χρόνια στα 17 χρόνια.
Τι σημαίνουν αυτοί οι αριθμοί που πέρασαν στα ψιλά των εφημερίδων; Ας το εξηγήσουμε του κόσμου για να ξέρει πόσα θα πληρώνει:
Στα ρυθμιζόμενα ενεργειακά έργα η ΡΑΕΚ ορίζει την απόδοση μιας επένδυσης. Για τα έργα της ΑΗΚ το WACC είναι 4,6%. Αυτό το ποσό μετακυλίεται στους καταναλωτές.
Στην προκειμένη περίπτωση του καλωδίου εγκρίθηκε WACC 8,3%, για περίοδο 12 χρόνων. Τις προάλλες, με πολιτικές αποφάσεις, η περίοδος αυτή επεκτάθηκε στα 17 χρόνια και η αιτιολογία είναι το γεωπολιτικό ρίσκο.
Τι σημαίνει WACC 8,3%:
Μόλις τελειώσει το έργο θα υπολογιστούν το κόστος κατασκευής, το κόστος λειτουργίας, οι συντηρήσεις κ.τ.λ. Με βάση τις δαπάνες θα υπολογιστεί η απόδοση του 8,3% και θα προστεθεί στο τιμολόγιο των καταναλωτών.
Το πρώτο εύλογο ερώτημα είναι πόσα θα στοιχίσει το έργο. Κανένας δεν ξέρει και κανένας δεν δεσμεύεται.
Μα είναι δυνατόν να δεσμεύεται το κράτος να αποπληρώσει δισεκατομμύρια για έργα, χωρίς να έχει εικόνα ποιο θα είναι το τελικό τιμολόγιο;
Όσο περισσότερο κοστολογηθεί το έργο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η απόδοση του αναδόχου. Δηλαδή, αν μας υπερτιμολογήσουν μισό δις, θα πληρώνουμε για 17 χρόνια και απόδοση επί της κλοπής.
Αποτάθηκα στο ChatGPT και ζήτησα να μου υπολογίσει την απόδοση επένδυσης δύο δισεκατομμυρίων, που μπορεί να φτάσει το τιμολόγιο της κυπριακής συμμετοχής, με 8,3% WACC, για 17 χρόνια. Η απάντηση είναι ότι θα πληρώσουμε 7,7 δισεκατομμύρια, περίπου 500 εκατομμύρια το χρόνο, είτε μεταφέρει ηλεκτρισμό το καλώδιο είτε όχι!
Αναλαμβάνοντας το γεωπολιτικό ρίσκο θα πληρώσουμε το καλώδιο ακόμη κι αν δεν λειτουργήσει ποτέ. Το γεωπολιτικό ρίσκο είναι υπαρκτό και δεν αντιμετωπίζεται με ψηλές αποδόσεις. Το ότι το Ισραήλ που προβλέπεται να συνδεθεί με το καλώδιο δεν είναι μέρος των συζητήσεων, σημαίνει ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στο έργο.
Επειδή μέχρι σήμερα δεν βρέθηκαν επενδυτές, θα βάλουν από κάτω τις τράπεζες και στο τέλος τα σπασμένα θα τα πληρώσει ο φορολογούμενος πολίτης, όπως έγινε με τα Ελληνικά ομόλογα την περίοδο της κρίσης, αλλά σε πολύ μεγαλύτερη έκταση.
Επίσης, αυτός ο ψυχολογικός εκβιασμός από τα οικονομικά συμφέροντα εξ Ελλάδος είναι απαράδεχτος. Αποφάσεις υπό εκβιαστικές συνθήκες δεν είναι επένδυση, αλλά φόρος υποτέλειας.
Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, ο καθένας από τους υπουργούς που θα εγκρίνουν αυτή την απόφαση, και οποιοσδήποτε άλλος βάλει την υπογραφή του κάτω από αυτή την αρπακτή πρέπει να ξέρουν ότι αναλαμβάνουν τεράστια ευθύνη και ότι μια μέρα θα κληθούν να λογοδοτήσουν.»
· Σύμφωνα με αποκαλύψεις του WikiLeaks το Ισραήλ, χρησιμοποιεί τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης για εξουσιαστική επιτήρηση των Παλαιστίνιων στην Γάζα...
Για να έχουμε εικόνα του επιπέδου της αθλιότητας... Αλλά τζαι της εφευρετικότητας της αντίστασης: Ακομα γυρευκουν τα τουνελ οι δολοφονοι..
Παρά τις 40,000 δολοφονημένους, παρά τις φυλακές βασανιστηρίων τζαι βιασμών, οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα, εν φέφκουν - όπως θα ονειρεύονταν οι τραμπούκοι του οποίους προστατεύκει η Δύση ...
Έσιει τζαι χάζιν που μελετούν τζαι τον Φουκώ στα πανεπιστήμια, για το καθεστώς επιτήρησης... Ε άτε να μπει να μπει τζαι κανένα συμπληρωματικό κεφάλαιο, στον Φουκώ, με τίτλο – «Η τεχνολογική επιτήρηση πληθυσμών τζαι η κρίση της στην εποχή του ισραηλίτικου αυταρχισμού... τζαι της δυτικής σιωπής..»
Μετά την μαζική αντίδραση τζαι την απόσυρση του νομοσχέδιου λογοκρισίας, ο Τορναρίιτης [ο οποίος το επροώθαν που την πλευρά του ΔΗΣΥ] έφκαλεν μας λόγο ότι πρέπει να τον εμπιστευτούμε, τζαι ότι κάμνει, κάμνει το για το καλο της κοινωνίας κλπ...
Τζιαι ετσι που απορία δηλαδή - εν εσκέφτηκεν ότι πρώτος τζιαι καλύττερος που εμπόρεν να κατηγορηθεί για τούτα ούλλα, που τάχα μου απασχολούν τον, θα μπορουσε να ήταν ο αρφός του με τα «διάφορα» που λαλεί τζιαι κυρίως με τα σχόλια που γράφει;..
Θέλει να λογοκρίνει τον λόγο [γραπτό ή ηλεκτρονικό] με απειλή φυλάκισης. Τζαι ζητά μας να τον εμπιστευκούμαστεν...
Μερικοί παραμιλούν... Ίσως από άγχος.. διότι το να κτυπιέσαι να απαγορεύσεις σχόλια, μάλλον κάτι φοάσαι... τόσο τζ̆αιρόν στον ΔΗΣΥ εν τον έπιασεν ίχνος ευαισθησίας για σχόλια, λάσπη κοκ τα οποία εχρησιμοποίαν το κόμμα του τζαι προεκλογικά τζαι στην εξουσία για μιαν δεκαετία...
Η πλάκα ένει ότι τούτη ούλλη η φάση ήρτεν την ίδια περίοδο που εφκήκαν στη φόρα τα ψέματα τζιαι το μέγα σκάνδαλο του Βασιλικού. Εν ήταν fake news τα όσα ελαλούσαν τόσον τζιαιρό – 10 χρόνια διακυβέρνησης – τζιαι με δηλώσεις τους σε δημοσιογράφους τζιαι με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνική δικτύωσης? Οξά εν της παπαδκιάς τα ξύλα?
· Περί δημοσιογραφίας:
Ιστορικά, η Δημόσια Σφαίρα διαμορφώθηκε στη διασταύρωση της εμφάνισης της νέας τεχνολογίας επικοινωνίας, της τυπογραφίας, τζαι του κλίματος ανατροπής που οδήγησε στην Γαλλική επανάσταση κοκ...Τότε η δημοσιογραφία είσιεν τζαι την αγωνιστική της διάσταση. Οι δημοσιογράφοι ήταν βασικοί συμμετέχοντες αν όϊ πρωταγωνιστές... Το «Κατηγορώ» του Ζολά μπορεί να ηρτεν ένα αιώνα μετά.. αλλά ήταν τζήνης της ιστορικής γραμμής
Μετά, τον 19ο αιώνα, άρκεψε να απλώνεται η εμπορική δημοσιογραφία.. όπου τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη/επιχείρησης, καθόριζαν της ειδησεογραφία...
Αγωνιστική τζαι εμπορική δημοσιογραφία... τζαι κρατική [άμεσα ή έμμεσα που θα ελάλεν τζαι ο Τσόμσκι]..
Δείγματα δημοσιογραφίας της εποχής μας:
165 νεκροί παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι, ενώ ρίσκαραν για να κάμουν την δουλειά/λειτούργημα τους..
Τζαι στην Δύση «δημοσιογράφοι» που ξεπλένουν την δολοφονία συναδέλφων τους – επειδή εν παλαιστίνιοι...
Ένας Καλατζής κάμνει τον δημοσιογράφο τζαι τότε που υπογράφηκε η συμφωνία για το Βασιλικό, είσιεν τα με τον Γενικό Ελεγκτή, γιατί εδιαφώναν...
Ένας άλλος της σχετικής τάσης, φαίνεται να μεταπηδά στην προσφορά υπηρεσιών, από το Ισραήλ, στον Αναστασιάδη κοκ...
Έτσι για συγκρίσεις...
Η εξουσία δεν είναι μονοδιάστατη ούτε μονοπολική, καθότι εμπεριέχει διαβαθμίσεις αναφορικά με την ισχύ και την ένταση του κάθε πόλου που την συγκροτεί συνολικά (κεφάλαιο, κράτος, ΜΜΕ κλπ). Υπό αυτή την έννοια, η κυβερνητική εξουσία και η εκλογική κατάληψη της αποτελεί μόνο το ένα σκέλος, το πολιτικό τμήμα που υψώνεται πάνω στο οικονομικό. Γιατί, στις ταξικά προσδιορισμένες αστικές κοινωνίες η εξουσία κατέχεται από εκείνους που ελέγχουν τα κλειδιά της οικονομίας, που έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής και τον κοινωνικό πλούτο που παράγεται.
Σε αυτό το πλέγμα κοινωνικών σχέσεων υπάρχουν οι εκμεταλλευτές και οι εκμεταλλευόμενοι, οι κοινωνικές τάξεις (αστική – εργατική) που συγκροτούνται γύρω από την κεντρική σύγκρουση της αντιθετικής σχέσης κεφαλαίου – εργασίας, Μια εκλογική νίκη, ακόμη και ενός κόμματος που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό (όπως του ΣΥΡΙΖΑ το 2015) δεν αρκεί για να μετασχηματιστεί η κοινωνία. Δεν καταργείται η ταξική πάλη, δεν αίρονται οι κοινωνικές τάξεις με την άνοδο του Α ή Β κόμματος στον κυβερνητικό θώκο, ούτε η ταξική σύγκρουση μπορεί απλά να μεταφερθεί από τη οικονομική σφαίρα (χώροι εργασίας, επιχειρήσεις, λιμάνια κ.ά.) στη κρατική σφαίρα (κυβέρνηση, υπουργεία). Το αστικό κράτος δεν μπορεί παρά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να συνιστά την εκτελεστική επιτροπή της άρχουσας τάξης (όπως το έθεσε ο Μαρξ) που το διευθύνει, όπως και το κοινοβούλιο δεν μπορεί παρά για τους κομμουνιστές να αποτελεί ένα πεδίο αξιοποίησης για την απογύμνωση του ως αστικού θεσμού. Συνεπώς, δεν είναι αρκετή η βούληση, η θέληση, η τόλμη κ.ά. μιας «αριστερής» κυβέρνησης για να αλλάξει θεμελιακά η κοινωνία, πόσο μάλλον όταν δεν θέτει καν το ζήτημα εκεί που δημιουργείται, δηλαδή στην παραγωγική διαδικασία (καπιταλισμός), αλλά αποσπασματικά στον τρόπο αναπαραγωγής/διαχείρισης του (αναδιανομή, ανακατανομή).
Σε αυτό το πλαίσιο και στον αστερισμό του επαναπροσδιορισμού του αστικού/καπιταλιστικού διπολισμού όπως χαρτογραφήθηκε στις ελληνικές εθνικές εκλογές μπορούν να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα, με ευρύτερες προεκτάσεις που αφορούν και την Κύπρο, όσον αφορά τη πολιτική ουσία των πραγμάτων:
(α) Το πολιτικό δίπολο (νεοφιλελευθερισμός – σοσιαλδημοκρατία) όπως εξακτινώνεται και σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο διατηρείται με ορισμένες όμως τροποποιήσεις στο εσωτερικό του δεύτερου καθώς αντανακλάται περισσότερο μια μεταμοντέρνα νεοαριστέρα και όχι μια παραδοσιακή-ρεφορμιστική σοσιαλδημοκρατία.
(β) Σε ο,τι αφορά την κομματική εκπροσώπηση του δεύτερου πόλου (σοσιαλδημοκρατία) έχουμε μια εδραιωμένη μετατόπιση αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει οριστικά πάρει τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ (νυν ΚΙΝΑΛ) και αυτό αποτυπώνεται στα αποτελέσματα του εκλογικού χάρτη. Το νεοκομματικό δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει το πολιτικό δίπολο νεοφιλελευθερισμού/συντηρητισμού – σοσιαλδημοκρατίας/νεοαριστερας που κυριαρχεί σε εκλογικό επίπεδο.
Είναι ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο οι κινήσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσουν σε μια εκ νέου επανεκτίμηση της ταυτότητας του, και μετατροπή του από κινηματική-πολιτισμική νεοαριστερά του «ατομικού δικαιωματισμού», των identity politics, των πλατειών κ.α. (βλ. Ποδέμος, Ντιε Λίνκε) σε μια δεξιά σοσιαλδημοκρατία ευρωπαϊκής κοπής (βλ. συμμαχία S&D σε ευρωκοινοβούλιο). Βέβαια, η κοινωνική βάση στην οποία απευθύνεται παραμένει η ίδια, δηλαδή τα μεσαία αστικά στρώματα θεματοποιώντας κυρίως ζητήματα αισθητικής, ετερότητας, τρόπους ζωής, κατανάλωση κ.ά. και ούτε κατά διάνοια δεν αναφέρεται σε αλλαγή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και οργάνωσης της εργασίας (ακόμη και μέσω μεταρρυθμίσεων). Πηγαίνοντας ξανά πίσω στο 2015 και ιχνηλατώντας την πορεία του μέχρι σήμερα, καταδεικνύεται ακόμη εμφατικότερα πως δεν τίθεται κανένα ζήτημα του τύπου «ήθελε, αλλά δεν μπορούσε», «προσπάθησε, αλλά συνθηκολόγησε», «αναγκάστηκε να υποχωρήσει» κ.ά.
Επί του πρακτέου, και σε ο,τι αφορά τον «πόλεμο θέσεων» είναι σημαντικό να καταγραφεί ότι η αστική τάξη έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να (επανα)διαμορφώσει και να στήσει το πολιτικό παιχνίδι με τέτοιους όρους όπως καθρεφτίστηκε στις εκλογές ώστε οι κύριοι παίκτες, είτε φορούν ροζ, είτε μπλε, είτε πράσινη φανέλα να βάζουν γκολ για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ενώ φαινομενικά εμφανίζονται ως να έχουν διαφορές, αυτές δεν αφορούν καμία ουσιαστική διαφοροποίηση σχετικά με την εξυπηρέτηση, προώθηση και υλοποίηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Η αστική τάξη, ως η κυρίαρχη επί των κοινωνικών σχέσεων, έχει οριοθετήσει ηγεμονικά το πεδίο της κοινωνικό-πολιτικής αντιπαράθεσης και κανονικοποιήσει τα όρια του πλαισίου σύγκρουσης, με τρόπο που δεν αμφισβητείται η λογική του καπιταλισμού, ο πυρήνας των εκμεταλλευτικών του σχέσεων (ατομική ιδιοκτησία μέσων παραγωγής / εμπορευματοποίηση εργατικής δύναμης).
Έχει λοιπόν εδραιώσει και θεμελιώσει το αξίωμα που λέει πως σημασία δεν έχει ποιος ασκεί την εξουσία (π.χ. ΝΔ, ή ΣΥΡΙΖΑ, ή ΚΙΝΑΛ), αλλά το ποιος την κατέχει (αστική τάξη) καταφέρνοντας να προβάλει τα συμφέροντας της τόσο μέσω μιας νεοφιλελεύθερης-συντηρητικής κυβέρνησης όσο και μέσω μια σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης (ακόμη και κυβέρνησης της «ριζοσπαστικής αριστεράς, της ρήξης, της ανατροπής κοκ»). Πρέπει δε να τονιστεί, ότι αυτό το δίπολο στην παρούσα συγκυρία δεν ενσαρκώνει καν μια υποτυπώδη αντίθεση ανάμεσα σε διαφορετικές λογικές διαχείρισης του καπιταλισμού καθότι το εύρος των διαχειριστικών επιλογών έχει ουσιαστικά σμικρυνθεί, ενώ σε ο,τι αφορά το γεωπολιτικό κομμάτι (συμμαχίες με ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, συνεργασία με Ισραήλ, εξωτερική πολιτική) υπάρχει πλήρης και κρυστάλλινη ευθυγράμμιση των αστικών κομμάτων.
Έτσι, είναι επιτακτικό να τονισθεί και να αναδειχθεί ακόμη μια φορά το προφανές (που πολλές φορές μπουρδουκλώνεται από δήθεν «αριστερές ψαγμένες αναλύσεις») πως οι (όποιες) διαφορές ανάμεσα στο πολιτικό/κομματικό προσωπικό της αστικής τάξης είναι αφενός περισσότερο (α) έκφραση ορισμένων μικροδιαφορων ως προς τον τρόπο και την τακτική επιβολής των ταξικών συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης που ελέγχει τα μέσα παραγωγής και την εξουσία συνολικότερα, και αφετέρου (β) απόρροια ενός ανταγωνισμού σε μικρό-επίπεδο ανάμεσα στο πολιτικό προσωπικό ως προς το δηλαδή ποιο κόμμα θα εξυπηρετήσει καλύτερα το κεφάλαιο (επιχειρηματίες, βιομήχανους, τραπεζίτες, εφοπλιστές κ.α.) διαχειριζόμενο το αστικό κράτος για να απολαύσει και το ίδιο μέρισμα από τη νομή της κυβερνητικής εξουσίας. Δεν υπάρχει καμία, επί της ουσίας, αμφισβήτηση της στρατηγικής του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, καθώς το ζήτημα δεν είναι αν θα βρίσκεσαι στην αριστερή ή τη δεξιά λωρίδα αυτού του δρόμου, αλλά το κατά πόσο θα ακολουθήσεις μια διαφορετική στρατηγική, συνεπώς ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Αυτόν που δεν θα εδράζεται στο κέρδος και την αδιάκοπη τάση αναζήτησης κερδοφορίας, αλλά θα τοποθετεί τις σύγχρονες ανθρώπινες ανάγκες στο πυρήνα του σχεδιασμού της οικονομίας.
Δεν είναι τυχαία άλλωστε τα λόγια του κατά πολλούς σκληροπηρυνικά ακροδεξιού Άδωνη Γεωργιάδη στην παράδοση παραλαβή του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, που ενώ ευχαρίστησε τον Γιάννη Δραγασάκη “για την ωραία συζήτηση που είχαν” ανέφερε, “δεν ερχόμαστε εδώ για να γκρεμίσουμε, ερχόμαστε για να χτίσουμε κι εμείς αυτά που θεωρούμε σωστά” ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει πολύ συγκεκριμένα ότι “πολλές από τις δικές σας πρωτοβουλίες έτυχαν και της δικής μας συναίνεσης στη Βουλή”. Κλείνοντας, ευχήθηκε απευθυνόμενος στον κ. Δραγασάκη “κι εγώ να τύχω της δικής σας συναινέσεως εφόσον το κρίνετε στο μέλλον. Έχουμε πολιτική αλλαγή, αλλά το κράτος πρέπει να έχει συνέχεια, δεν έχουμε σκοπό να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου”.
Κλείνοντας, σε ο,τι αφορά την Ελλάδα, αυτόν τον δρόμο, τη λεωφόρο του μέλλοντος, την αναγκαία προοπτική οικοδόμησης του σοσιαλισμού – κομμουνισμού μπορεί να εκφράσει ο ιστορικά διαμορφωμένος, εργασιακά ριζωμένος και συλλογικό πολιτικός φορέας (ΚΚΕ) της εργατικής τάξης και των συμμαχικών της λαϊκών στρωμάτων – τάξη που αποτελεί το επαναστατικό κοινωνικό υποκείμενο, και την εν γένει πολιτικά κινητήριο δύναμη, στις παρούσες ιστορικές συνθήκες του καπιταλιστικού συστήματος.
The post Εκλογές, αστικά δίπολα και…καπιταλιστική συνέχεια appeared first on Αγκάρρα.
One Radical Planet 