Login
Η αμηχανία των ελίτ στις ΗΠΑ, για εξωτερική πληροφόρηση των πολιτών της χώρας τους, τζαι η παραβατική αναζήτηση των πολιτών...
«..Μερικές φορές η αμερικανική οξυθυμία του κοινού καταλήγει σε ανακουφιστικούς χώρους. Η απειλή να κλείσουν το Τικ Τοκ, οδήγησε πολλούς της γενιάς Ζ να μετακινηθούν στην επίσης κινεζική πλατφόρμα Red Note...
Τζαι τούτη η κίνηση είσιεν πολλά ενδιαφέρουσες προεκτάσεις, ιδιαίτερα όταν στον διάλογο μεταξύ Κινέζων τζαι Αμερικάνων, αρκέψαν να εμφανίζονται συγκριτικά μέτρα.. όπως λ.χ. την συζήτηση του πόσο στοιχίζει να πάρεις νοσοκομειακή μεταφορά. Οι κινέζοι ρωτούσαν αν όντως χρειάζονται πολλά χρήματα για χρήση νοσοκομειακού στις ΗΠΑ – αρχικά φαίνονταν να νομίζουν, ότι ό,τι είχαν ακούσει ήταν απλά προπαγάνδα της κυβέρνησης τους.... Στον διαλογο, όμως αναδύθηκε που την μερκά των αμερικάνων πόσο δύσκολη είσιεν γίνει η ζωή, ειδικά για του νέους...»
Άτε τωρά να βουρούν να λογοκρίνουν μη-αμερικάνικες πλατφόρμες..
Οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το προβάδισμα τους στην τεχνολογία της επικοινωνίας που την δεκαετία του 1990, τζαι στους πολέμους με το Ιράκ, αλλά τζαι ευρύτερα την 20ετία, 2000-20... Όπως την χρήση του facebook για ανατροπή καθεστώτων που δεν έλεγχε η Δύση στην Μέση Ανατολή – με κλασικό παράδειγμα την επέμβαση στην Λιβύη το 2011..
Σήμερα όμως... εν οι ΗΠΑ που φαίνονται να θέλουν να λογοκρίνουν. Τζαι οι «αντίπαλοί» τους να έχουν τεχνολογική ανεση – Όπως έγινε με το Τικ Τοκ...
Η ευρύτερα όπως γίνεται με το δόγμα της ελεύθερης αγοράς που επουλήθηκε τόσο μετά το 1990... τζαι σήμερα εφτάσαμε στο σημείο να εν οι ΗΠΑ που θέλουν περιορισμό της ελεύθερης αγοράς.... με προστατευτισμό...»
«But sometimes that American irascibility ends up at a refreshing place. The threat of banning a social media platform so many used actually pushed many Gen Z members to download a Chinese social media app deliciously named Red Note. This is a magnificent fuck around and find out moment. Especially when a topic that made the rounds during early exchanges on that site involved cross-cultural discussions about the cost of taking an ambulance to get care in America. Chinese users on Red Note asked if it was true that in America one needs to pay huge amounts for an ambulance—they thought that perhaps this fact was part of their own government’s propaganda campaign about life in the US. The exchanges back and forth were telling, mainly telling in how difficult life in America has become for many, especially the young. Discussions like, how in many cases, two jobs are needed to simply afford rent, that groceries are beyond expensive, that the homeless are often criminalized and fined. Basically for those who remember the 90’s sitcom term…..it was “bad naked”.
https://www.counterpunch.org/2025/01/21/the-red-note-white-and-blue/
Η τελευταία πενταετία υπήρξε αποκαλυπτική για την λειτουργία της Δημοκρατίας στην Δύση, αλλά τζαι για την αποκάλυψη των μηχανισμών τεχνολογικού ελέγχου στην Δημόσια Σφαίρα..
Η λογοκρισία των Ρωσικών ΜΜΕ στη Δύση, με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ήταν εντυπωσιακή σαν δημόσια ομολογία, ότι πολιτικές ελίτ στη Δύση [ΗΠΑ, ΕΕ] εφοουνταν ουσιαστικά, να μην ακούσουν την «άλλη άποψη» οι πολίτες τους. Πρωτοφανής κίνηση, από το 1960 τουλάχιστον, στο πώς ανακοινώθηκε επίσημα, τζαι έγινε προσπάθεια να επιβληθεί ευρύτερα μια νοοτροπία δαιμονοποίησης θα μπορούσε να πει κάποιος/α..
Ξαφνικά, η Δύση απαγόρευκε τον μηχανισμό που διαφήμιζε σαν χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας της...
Όμως, η τεχνολογική επέκταση των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, παρέμεινε σαν ελπίδα, ότι γενικότερα οι πολίτες μπορούσαν να έχουν εναλλακτικές πηγές/μορφές πληροφόρησης..
Τζαι μετά ήρτεν η Γάζα... Μετά την αρχική φάση όπου τα ΜΚΔ χρησιμοποιούνταν σαν χώρος πληροφόρησης, άρχισε σιγά σιγα να εμφανίζεται τζαι να βιώνεται ένα αόρατο είδος ελέγχου – τζαι στο facebook τζαι στο Χ Τουΐτερ...
Ουσιαστικά, η προσπάθεια λογοκρισίας [με shadowing κλπ] οδήγησε στην κατανόηση πως οι ιδιοκτήτες [τζαι τα συμφέροντα που εκφράζουν] των τεχνολογικών πλατφόρμων, μπορούν να λογοκρίνουν ..έστω τζαι έμμεσα/συγκαλυμμένα...
Τζαι η αποκάλυψη ήδη οδηγά τζαι τους πολίτες σε εναλλακτικές λύσεις, αλλά τζαι στην δημοκρατικη καχυποψία απέναντι σε μορφές οικονομικών τζαι άλλων συμφερόντων..
Σε τελική ανάλυση ο Ζούκενμπεργκ τζαι ο Μασκ, μπορεί να εβοηθήσαν κάπως την προπαγάνδα του Ισραήλ, αλλά μάλλον τζαι το Ισραήλ τζαι τζήνοι έχασαν μια βασική διάσταση – την εμπιστοσύνη του κοινού..
Η ανθρωπότητα [ακριβώς γιατί η Γάζα έγινε παγκόσμιο σύμβολο] κέρδισε την καχυποψία απέναντι στην εξουσία με την αντίσταση στην Γάζα τζαι το κύμα συμπαράστασης που υπονομευσε τις λογοκρισίες τζαι στο ίντερνετ, όπως κάποτε οι πλατφόρμες του ίντερνετ, υπονόμευσαν την προπαγάνδα των τηλεοράσεων σαν βασικού μηχανισμού μαζικής πληροφόρησης/χειραγώγησης ..κοκ..
Ένα απλό παράδειγμα, του τί λογοκρίνεται [αφού ξέρουμε πκιον τα κόλπα] στο Instagram μετά την επιβολή περιορισμών στο «πολιτικό περιεχόμενο»..
«A study by Accountable Tech found that progressive Instagram accounts (including this one) experienced a 65% drop in reach after Meta implemented restrictions on political content. Researchers analyzed viewership data from five prominent accounts, highlighting the significant impact of Meta’s changes on the visibility of politically oriented social media content.
The study analyzed engagement from five prominent accounts focused on topics such as voting and reproductive rights over a three-month period.
Meta’s strategy to reduce the visibility of unrequested political posts aims to create a more positive user experience, but critics argue that the policy’s vague definition of “political” is suppressing important information from activists and marginalized groups during a crucial election year. Meta has been distancing itself from political content amid past criticism over misinformation and bias.
According to our account’s Meta insights, our account reached 200% more users right after the U.S. election.”
· Ο τίτλος στους «Times of Israel» τα είπε όλα: «Για Πρώτη φορά, το Ισραήλ μόλις έχασε ένα πόλεμο»
«Σε αντίθεση με προηγούμενες εκστρατείες στην Γάζα [πολλά πιο μιτσιές συγκριτικά] σήμερα δεν υπάρχει καμία σημαντική μερίδα της ισραηλινής κοινωνίας, η οποία να διεκδικα νίκη, μετά την εκεχειρία.. Η ρητορική του «κόφκουμεν/κουρεύκουμεν το γρασίδι/χορτάρι» που εχρησιμοποιήτουν σε προηγούμενες επιθέσεις στην Γάζα, έλειπε τούτην την φορά.. Αντίθετα υπήρχε μια ημι-ομοφωνία στο εσωτερικό του Ισραήλ, ότι η συμφωνία ήταν αδιαμφισβήτητα κακή, ακόμα τζαι καταστροφική για την χώρα..
..Ο ακροδεξιός υπουργός εθνικής ασφάλειας, Ben-Gvir , ονόμασε την συμφωνία «απόλυτη παράδοση», ενώ ο Bezalel Smotrich, υπουργός οικονομικών, επίσης ακροδεξιός, εχαρακτήρισε τη συμφωνία «επικίνδυνη» που θέτει σε κίνδυνο την «εθνική ασφάλεια»...
Ο πρόεδρος Χέρσογκ απέφυγε να σχολιάσει κάτι συγκεκριμένο στην απόφαση για εκεχειρία, αλλά σχολίασε το όλο σκηνικό με ανάλογους όρους: «Ας μην έχουμε αυταπάτες. Αυτή η συμφωνία – όταν υπογραφεί, εγκριθεί τζαι εφαρμοστεί – θα φέρει μαζί της βαθκειά οδύνη, δύσκολες σοκαριστικές στιγμές..»
«The headline in the Times of Israel says it all: “For the First Time, Israel Just Lost a War.”
Unlike previous military campaigns in Gaza—on a much smaller scale compared to the current genocidal war—there is no significant strand of Israeli society claiming victory. The familiar rhetoric of “mowing the lawn”, which Israel often uses to describe its wars, is notably absent. Instead, there is a semi-consensus within Israel that the ceasefire deal was unequivocally bad, even disastrous for the country.
The word “bad” carries broad implications. For Israeli National Security Minister Itamar Ben-Gvir, it represents a “complete surrender”. For the equally extremist Finance Minister Bezalel Smotrich, it is a “dangerous deal” that compromises Israel’s “national security”.
Israeli President Isaac Herzog refrained from offering political specifics but addressed the deal in equally strong terms: “Let there be no illusions. This deal—when signed, approved and implemented—will bring with it deeply painful, challenging and harrowing moments.”
Foreign Minister Gideon Sa’ar, along with other Israeli officials, tried to justify the deal by framing Israel’s ultimate goal as the freeing of captives. “If we postpone the decision, who knows how many will remain alive?” he said.
However, many in Israel, along with an increasing number of analysts, are now questioning the government’s narrative. Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu had previously rejected similar ceasefire agreements in May and July, impeding any possibility of negotiation.»
Αφού είπαμε να αθθυμηθούμεν τις συγκαλύψεις της αστυνομίας που την δεκαετία του 1990, [ένεν τότε που εμάθαμε τζαι για την συγκάλυψη του αδελφού του Αναστασιάδη;], αξίζει να αθθυμήθουμε ότι ήταν τζαι η εποχή, που λανσάρονταν οι ιδιωτικοποιήσεις σαν... σωτηρία...
Οι απολογητές εχαθήκαν τωρά να εξηγήσουν τις ιδιαίτερες συμφωνίες στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Λεμεσού, ας πούμε..
Οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν τζαι ένει η κλοπή δημόσιου πλούτου, για τα συμφέροντα ιδιωτών... που φαίνεται τζαι να λαδώνουν διάφορους ποτζεί ποδά..
Μικρό παράδειγμα για ιστορική υπενθύμιση: ποιός ελεγχει το νερό στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ... Με φόντο τις πυρκαγιές στην Καλιφόρνια..
«Καθώς οι καταστροφικές πυρκαγιές μαίνονται στο Λος Άντζελες, η συμπεριφορά ορισμένων διασημοτήτων απέναντι στην τραγωδία εκατοντάδων χιλιάδων Αμερικανών προκαλεί έντονες αντιδράσεις, με τους κατοίκους να κατηγορούν τους πλούσιους και ορισμένους celebrities για σπατάλη νερού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην κατάσβεση, παρά τα αυστηρά μέτρα εξοικονόμησης, που ισχύουν από το 2022.
Διασημότητες όπως η Κιμ Καρντάσιαν, ο Σιλβέστερ Σταλόνε και ο Κέβιν Χαρτ έχουν δεχθεί κριτική για υπερβολική κατανάλωση νερού, την ώρα που οι κάτοικοι υποχρεώνονται να περιορίζουν τη χρήση του σε οκτώ λεπτά ποτίσματος, δύο φορές την εβδομάδα, αναφέρει η Mirror.
Συγκεκριμένα, στην Κιμ Καρντάσιαν, η οποία διαθέτει ακίνητο αξίας 60 εκατομμυρίων δολαρίων στην περιοχή The Oaks -η οποία βρίσκεται κοντά σε ένα μεγάλο πύρινο μέτωπο- είχε επιβληθεί πρόστιμο το 2022 για χρήση 878.215 λίτρων νερού, περισσότερο από το επιτρεπόμενο όριο.
Παρά τους ισχυρισμούς των διάσημων ότι είχαν συμμορφωθεί με τους κανόνες εξοικονόμησης νερού, γείτονες καταγγέλλουν πως αγνόησαν τους κανόνες, επειδή είχαν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τα πρόστιμα.
Αυτό σημαίνει πως πολλοί διάσημοι μπορεί να σπατάλησαν ζωτικούς υδάτινους πόρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν στην καταπολέμηση των καταστροφικών πυρκαγιών.
Χαρακτηριστικά, ένας γείτονας της Κιμ Καρντάσιαν, μιλώντας στη Mail on Sunday είπε: «Η Κιμ δεν είναι η μόνη που χρησιμοποιήσει το νερό αλόγιστα. Αυτές οι διασημότητες έχουν την αίσθηση ότι έχουν δικαίωμα στα πάντα. Σε όλους είπαν να μειώσουν το νερό ακριβώς για αυτή την κατάσταση, για να το διατηρήσουν για την καταπολέμηση των πυρκαγιών. Συνέχισαν να ποτίζουν επειδή μπορούσαν να πληρώσουν τα πρόστιμα».
Εν τω μεταξύ, η αντίδραση της αδελφής της Κιμ, Κλόε Καρντάσιαν, εν μέσω της καταστροφικής φωτιάς στο Λος Άντζελες ήταν απλά να στραφεί εναντίον των πολιτικών της πόλης, χαρακτηρίζοντας τον δήμαρχο «ανέκδοτο». Στην ανάρτησή της στο Instagram, υποστήριξε την επικεφαλής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, Κριστίν Κρόουλι, η οποία είχε δηλώσει ότι οι ανεπάρκειες στη διαχείριση των πυρκαγιών εμπόδισαν το έργο των διασωστών.
Σημειώνεται ότι οι φλόγες έχουν ήδη στοιχίσει τη ζωή σε περίπου 16 ανθρώπους, ενώ έχουν καεί πάνω από 37.000 στρέμματα γης και έχουν καταστραφεί 12.000 κατασκευές.
Τουλάχιστον 13 άνθρωποι παραμένουν αγνοούμενοι, σύμφωνα με αξιωματούχους.»
Γιατί εν πιστεύκουν την αστυνομία οι πολίτες – μπορεί να υπάρχουν εσωτερικές δομές συγκάλυψης, αλλά υπάρχει τζαι η ιστορική μνήμη της κοινωνίας σαν σύνολο
Η αστυνομία φαίνεται πκιον να μπαίνει επίσης στον δημόσιο διάλογο της απονομιμοποίησης... Η δολοφονία στην Ποταμιά, τζαι η άτσαλη τζαι αντιφατική απόπειρα της αστυνομίας να κάμει damage control, με φόντο μάλιστα τζαι όσα ανεξήγητα φαίνεται να αναδυθήκαν που το 2012, μάλλον ΄σννοιξεν μια πόρτα στο παρελθόν... Για δολοφονίες που συγκαλύφτηκαν...
Αλλά σιγά σιγά ιστορικά τα εσωτερικά σύστημα/δομές ελέγχου, γίνονται διάτρητα...
«Η Οξάνα Ράντσεβα ήταν ένα κορίτσι 20 χρόνων που το 2001 είχε έρθει στην Κύπρο για να εργαστεί ως χορεύτρια, όπως τουλάχιστον νόμιζε. Δώδεκα μέρες μετά την άφιξη της βρέθηκε νεκρή, σε πεζοδρόμιο της οδού Γλάδστωνος στη Λεμεσό, κάτω από διαμέρισμα όπου την είχαν φυλακίσει για να την εκπορνεύουν. Ο θάνατος της καταχωρήθηκε ως αυτοκτονία κι ο πατέρας της άρχισε ένα πολύχρονο αγώνα για να καταδείξει τις πραγματικές συνθήκες θανάτου του παιδιού του. Στην υπόθεση εμπλέκοντο και αστυνομικοί οι οποίοι, λίγες μέρες πριν, σε προηγούμενη απόπειρα απόδρασης, την είχαν συλλάβει και παραδώσει στον ιδιοκτήτη του καμπαρέ που την είχε φέρει στην Κύπρο. Βρίσκοντας πόρτες κλειστές, ο πατέρας προσέφυγε στο ΕΔΑΔ το οποίο καταδίκασε την Κύπρο. Μετά την απόφαση διατάχθηκε ποινική ανάκριση η οποία αθώωσε όλους τους εμπλεκόμενους. Ο πατέρας ωστόσο δεν πείστηκε και συνέχισε να στέλνει επιστολές στη Γενική Εισαγγελία λαμβάνοντας την απάντηση πως «η πάροδος του χρόνου κάνει αδύνατη τη συλλογή νέων στοιχείων» και πως μάλλον προσπάθησε να κατεβεί από το μπαλκόνι μεθυσμένη αφού χημική ανάλυση στην οποία βασίστηκε ιατροδικαστική εξέταση ανίχνευσε αλκοόλ στα ούρα της.
Κι ύστερα ήρθε η Αντριάνα Νικολάου επιμένοντας πως ο θάνατος του γιού της δεν ήταν αυτοκτονία. Εν μέρει δικαιώθηκε, αλλά κανένας δεν τιμωρήθηκε. Αστυνομικοί και ιατροδικαστής είχαν πείσει τους πάντες, εκτός από τους γονείς, πως επρόκειτο για αυτοκτονία.
Ακολουθήσε το 2012 ο θάνατος της Χριστίνα Καλαϊτσίδου ο οποίος προήλθε σύμφωνα με την πρώτη ιατροδικαστική γνωμάτευση, από πυρκαγιά που ξέσπασε από αναμμένο τσιγάρο στο δωμάτιο όπου κοιμόταν. Κι εδώ χρειάστηκε ο αγώνας του πατέρα για να αποδειχτεί πως δολοφονήθηκε από το σύζυγο της.
Ύστερα ήταν η υπόθεση της Πετράνα Μίλκοβα, στη σορό της οποίας έγιναν πέντε νεκροψίες για να διαφανεί πως η γυναίκα κατασπαράχθηκε από σκύλους. Ακολούθησε η περίπτωση 70χρόνου σε γηροκομείο, ο θάνατος του οποίου αποδόθηκε από ιατροδικαστή σε κεφαλοκλείδωμα. Κάμερες όμως στον χώρο έδειξαν πως ο άνθρωπος, έπεσε και μία εργαζόμενη, στην προσπάθεια της να τον σηκώσει τραβώντας τον από τα ρούχα, τον έπνιξε.
Και σήμερα είναι ο θάνατος του Πακιστανού (το όνομα του οποίου δεν θα μάθουμε). Με μία σφαίρα στην πλάτη ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε πως δεν υπήρχε εγκληματική ενέργεια. Και τώρα, πρέπει να πιστέψουμε πως ναι μεν η σφαίρα έφυγε από όπλο αστυνομικού, όπως διαφάνηκε τέσσερεις μέρες μετά, αλλά δεν υπήρξε προσπάθεια συγκάλυψης από μέρους της αστυνομίας. Απλά οι ιατροδικαστές δεν μπορούν να διακρίνουν πως είναι η πληγή από σφαίρα και πως από πέτρα. Όσο για τα θύματα, η Οξάνα ήταν πιωμένη και ο Πακιστανός διακινητής. Και ζήσαμε εμείς καλά και οι αρχές καλύτερα..»
Στην Ουκρανία πριν τον νυν πόλεμο, έγινε ένα πραξικόπημα το 2014, το οποίο ανέτρεψε ένα εκλεγμένο πρόεδρο, τζαι επέβαλε μια νέα εξουσία της οποίας η ιδεολογία ήταν η μορφή του Μπαντέρα, ουκρανού εθνικιστή συνεργάτη των ναζί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο..
Το αμόλημα των ακροδεξιών τραμπούκων [το οποίο ενίσχυε η Νούλαντ των ΗΠΑ, τζαι παρά τις επιφυλάξεις των Ευρωπαίων] οδήγησε σε ένα πογκρόμ ενάντια στην αντιπολίτευση, με κορυφαία μορφή φρίκης την πυρπόληση του κτηρίου των συνδικάτων στην Οδησσό στο οποίο βρίσκονταν διαμαρτυρόμενοι ενάντια στο πραξικόπημα – οι οποίοι κάηκαν ζωντανοί......
Το ουκρανικό κράτος της ιδεολογίας Μπαντέρα απαγόρευσε τα κόμματα της αντιπολίτευσης... τζαι προφανώς κυνηγά όπου μπορεί εκφραστές της διαφωνίας... Το ότι τωρά κατηγορούν βουλευτή της αντιπολίτευσης για «υπεξαίρεση αυτοκινήτου» εν ενδιαφέρον – σε μια χώρα με τόσα σκάνδαλα τζαι ημέτερους διαπλεκόμενους ολιγάρχες, το να στήνεται μια διεθνής δικαστική μάχη με μόνη κατηγορία, ένα αυτοκίνητο εν τζαι ενδιαφέρον τζαι ενδεχομένως αποκαλυπτικό της ουκρανικής εξουσίας σήμερα τζαι των επιθέσεων εναντίον των εκφραστών άλλων θέσεων από τις αυταρχικά επιβαλλόμενες από το καθεστώς Ζελένσκι..
Τουλάχιστον, τουλάχιστον με βάση τις αρχικές αποφάσεις των δικών μας δικαστηρίων, μερικοί δικαστές φαίνεται να μεν ακολουθούν το δόγμα της υποταγής...
«Σε εξέλιξη βρίσκεται δικαστική διαμάχη ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, σχετικά με το αίτημα από τις Ουκρανικές Αρχές για έκδοση πρώην Ουκρανού βουλευτή, μέλους του Κόμματος των Περιφερειών, γνωστού για τις φιλορωσικές του θέσεις.
Το αίτημα έκδοσης του αφορά κατ’ ισχυρισμό κατηγορία υπεξαίρεσης αυτοκινήτου το 2015 ενώ για το αίτημα, ο πρώην βουλευτής ενημερώθηκε το 2019 από τις Ουκρανικές Αρχές και το 2023 από τις Κυπριακές Αρχές.»
Το Δικαστήριο Λεμεσού, σε προηγούμενη διαδικασία, αποδέχθηκε την κατάθεση της γραπτής δήλωση του Ουκρανού εκζητούμενου, ως τεκμήριο, εντάσσοντάς τη στην κύρια διαδικασία εξέτασης της υπόθεσης. Στην προχθεσινή διαδικασία (14/1), οι συνήγοροι του κατηγορούμενου προσκόμισαν τεκμήρια ενώπιον του Δικαστηρίου εκ των οποίων αρκετά επιτράπηκε να κατατεθούν, ενώ η εκδίκαση της υπόθεσης αναμένεται να συνεχιστεί τέλος Ιανουαρίου.
Στη γραπτή του δήλωση, ο πρώην βουλευτής αναφέρεται στις πολιτικές του δραστηριότητες, υποστηρίζοντας ότι υπήρξε μέλος του Κόμματος των Περιφερειών από το 2006. Από το 2006 έως το 2012 διετέλεσε βουλευτής του Περιφερειακού Συμβουλίου του Ζιτόμιρ, ενώ κατείχε διάφορες θέσεις, όπως επικεφαλής της παράταξης του κόμματος και αναπληρωτής πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου. Το 2012 εξελέγη βουλευτής του Ουκρανικού Κοινοβουλίου στη μονοεδρική περιφέρεια Νο.64, από το Κόμμα των Περιφερειών, (τότε κυβερνών κόμμα), υποστηρίζοντας τον τότε πρόεδρο Βίκτωρ Γιανουκόβιτς. Μεταξύ άλλων αναφέρεται στη «Επανάσταση της Αξιοπρέπειας» που έλαβε χώρα το 2014 και στα όσα ακολούθησαν στην Ουκρανική Βουλή και γενικότερα στη χώρα του μέχρι σήμερα. Ισχυρίζεται ότι δέχθηκε απειλές από μέλη συγκεκριμένης οργάνωσης, τα οποία προσπάθησαν όπως λέει, να τον πετάξουν σε κάδο απορριμμάτων κατά την προεκλογική του εκστρατεία.
Ο Ουκρανός υποστηρίζει ότι οι κατηγορίες εις βάρος του είναι κατασκευασμένες και πολιτικά υποκινούμενες. Από το 2019 διαμένει στην Κύπρο, όπου έχει υποβάλει αίτημα για πολιτικό άσυλο, το οποίο εκκρεμεί ακόμη η εξέτασή του. Σύμφωνα με τον ίδιο, παρά το ότι προσφέρθηκε να καταθέσει στις Ουκρανικές Αρχές, από την Κύπρο, οι τελευταίες δεν προχώρησαν σε ανάκριση του εδώ και πέντε χρόνια από την ήμερα που προέβη σε αίτημα μέσω του δικηγόρου.
Ο στρατός του Ισραήλ έφκαλεν φιρμάνι να γίνονται blurred τα πρόσωπα ισραηλινών στρατιωτών, όταν δίνουν συνεντεύξεις σε ΜΜΕ...
The Jerusalem Post: 'From now on, almost all soldiers will be blurred in interviews with the media, the IDF announced on Wednesday.'
Εν είδος ιστορικής δικαιοσύνης, οι μια πρακτική την οποία ανάπτυξε το Ισραήλ, η αναζήτηση εγκληματιών πολέμου ενάντια στους εβραίους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τώρα θα εφαρμοστεί τζαι εναντίον του Ισραήλ... Όταν κάμνει τζαι τζήνο γενοκτονίες....
Μια ακόμα συνέπεια της απονομιμοποίησης του Ισραήλ με την δικαιολογία του Ολοκαυτώματος..
Μια αφήγηση για το πώς κατάφερε να γλυτώσει την σύλληψη ισραηλινός στρατιώτης στην Βραζιλία... Τζαι ένεν ο μόνος – καταζητούνται 50 ισραηλινοί στρατιώτες για εγκλήματα στην Γάζα..
Όλα εδώ πληρώνονται...
«A dramatic escape was cited by Israeli media as the reason that Yuval Vagdani, a soldier in the Israeli army, managed to escape justice in Brazil.
Vagdani was accused by a Palestinian advocacy legal group, the Hind Rajab Foundation, of carrying out well-documented crimes in Gaza. He is not the only Israeli soldier being pursued for similar crimes.
According to the Israeli Broadcasting Corporation (KAN), more than 50 Israeli soldiers are being pursued in countries ranging from South Africa to Sri Lanka to Sweden.
In one case, the Hind Rajab Foundation filed a complaint in a Swedish court against Boaz Ben David, an Israeli sniper from the 932 Battalion of the Israeli Nahal Brigade. He is also accused of committing war crimes in Gaza.
The Nahal Brigade has been at the heart of numerous war crimes in Gaza. Established in 1982, the brigade is notorious for its unhinged violence against occupied Palestinians. Their role in the latest genocidal atrocities in the Strip has far exceeded their own dark legacy.»
https://www.counterpunch.org/2025/01/16/the-gaza-genocide-the-fall-of-israels-immunity/
Σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα, οι Δημοκρατικοί έχασαν 19 εκατομμύρια ψήφους από τις προεδρικές του 2020 μέχρι τις προεδρικές ου 2024... Μια πρόσφατη έρευνα/δημοσκόπηση του YouGov καταγράφει σαν σημαντικό παράγοντα αυτής της απώλειας, την στάση του Μπάϊντεν στο θέμα της Γάζας.
Πόσους εκάμαν άποψη, 29% ανάφεραν ότι η αιτία ήταν η κατάσταση στην Γάζα. Συγκριτικά η αποχή λόγω της οικονομίας [το επιχείρημα του πληθωρισμού] ήταν 24%, η μετανάστευση μόλις 11%.. Στις πολιτείες που έχασε ο Μπάϊντεν στον Τραμπ, το ποσοστό που ανάφερε την Γάζα σαν αιτία αποχής ηταν 20%..
...Όσον αφορά τις κοινότητες, οι λευκοί άνδρες ανάφεραν τη Γάζα σε ποσοστό 34% σαν αιτία γιατί δεν ψήφισαν Χάρις, ενώ ανάμεσα στους ισπανόφωνους, η Γάζα σαν αιτία μη ψήφισης δημοκρατικών, ήταν στο 27%..
Between 2020 and 2024, Democrats experienced a significant decline in support at the presidential level, with approximately 19 million Joe Biden voters from 2020 choosing not to vote (or not submitting mail-in ballots) in 2024. A new YouGov survey suggests that Biden’s stance on Israel’s ongoing assault on Gaza played a notable role in this decline.
Among those who stayed home, 29% cited Gaza as their primary reason for not voting, surpassing other concerns such as the economy (24%) and immigration (11%). In states that shifted from Biden in 2020 to Trump in 2024, the percentage citing Gaza as their top issue was smaller but still significant, at 20%.
The poll was commissioned by the Institute for Middle East Understanding Policy Project, an organization critical of Israel’s actions in Gaza.
Diverging from Biden on Gaza did carry the risk of alienating voters who supported his policy, but the survey suggests that risk was minimal compared to the potential upside. Among voters who supported Biden in 2020 and stayed with Harris in 2024, respondents were asked whether breaking with Biden on Gaza would have influenced their enthusiasm for voting for Harris. By a 35-to-5 margin, they indicated it would have made them more enthusiastic, while the rest said it would not have affected their decision.
The survey revealed that Gaza was a particularly significant issue for white voters, with 34% naming it as the top reason they didn’t vote for Harris, and for Hispanic voters, at 27%. The issue was less prominent among Black voters, with only 9% citing it as their primary reason.
Geographically, Gaza’s influence was most pronounced in Arizona, Michigan, and Wisconsin. In Pennsylvania, 19% of respondents cited it as their top reason for not voting, while the numbers were lower in Nevada (13%) and Georgia (6%).
· Arizona: 38%
· Georgia: 6%
· Michigan: 32%
· Nevada: 13%
· Pennsylvania: 19%
· Wisconsin: 32%
·
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εφημερίδας Maariv το 73% των ισραηλινών υποστηρίζει την συμφωνία για εκεχειρία, ενώ μόνο 19% είναι εναντίον.. Όσον αφορά τους ψηφοφόρους κυβέρνησης τζαι αντιπολίτευσης, η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών της αντιπολίτευσης [σε ποσοστό 91%] υποστηρίζει την συμφωνία, ενώ το ποσοστό αποδοχής από τους οπαδούς της κυβέρνησης είναι 52% - μικρότερο μεν, αλλά τζαι πάλε πλειοψηφικά, πάνω από 50%...
Η είδηση της εφτομάδας ήταν η «συμφωνία για εκεχειρία» στην Γάζα... Το Ισραήλ, εκφράζοντας ούλλη την πρακτική της απόπειρας γενοκτονίας, σκότωσε 80 άτομα σε ένα βομβαρδισμό λλίον πριν την έναρξη της συμφωνίας. Τζαι οι ναζί θα εκάμναν μαζικές δολοφονίες, όταν αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν...
Γιατί δέχτηκε τελικά ο Νετανιάχου, μια συμφωνία που απέρριπτε προηγουμένως; Σαφώς οι δυο διακηρυγμένοι στόχοι αποτύχαν – ούτε οι ισραηλίτες όμηροι εβρεθήκαν [η εν νεκροι από ισραηλίτικους βομβαρδισμούς], ούτε η Χαμάς εδιαλύθηκε κλπ. Αντίθετα το Ισραήλ αναγνώρισε ουσιαστικά την Χαμάς, τουλάχιστον ως εταίρο σε/ για διαπραγμάτευση αφού με τζήνη την οργάνωση διαπραγματεύτηκε...
Από τις ΗΠΑ εβουρήσαν τζαι ο Τραμπ αλλά τζαι ο Μπάϊντεν, να διεκδικήσουν την εκεχειρία σαν επιτυχία. Ο Μπάϊντεν μάλιστα εκωδικοποίησεν το σαν «κορυφαία στιγμή» της προεδρίας του.. Ενώ η εικονα που διάρρεε εστίαζε στην παρέμβαση του Τραμπ.
Το ότι ο Μπάϊντεν εβούρησεν να οικειοποιηθεί κάτι για το οποίο εν έκαμεν τίποτε για μήνες [επιτρέποντας την σφαγή αμάχων στην Γάζα] εν ενδεικτικό της κατανόησης, ότι η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη από το εσωτερικό των ΗΠΑ, εστοίχισε του, όϊ μόνο το παρατσούκλι “Genocide Jo”, αλλά εστοίχισε του τις εκλογές, με την αποχή μερίδας των νέων, τζαι της αραβικής τζαι μουσουλμανικής κοινότητας. Τζαι ο Τραμπ, που από ότι φαίνεται ήταν ο παράγοντας που «ανάγκασε» [σύμφωνα τζαι με Ισραηλινά ΜΜΕ] τον Νετανιάχου τζαι την ακροδεξιά συμμαχία του, να αποδεκτούν την συμφωνία, λογικά επενδύει σε τζείνους τους ψήφους... Διότι εκατάλαβεν ότι οι εκλογές κερδίζονται όϊ μόνο με ψήφους υπέρ, αλλά τζαι με αποχή από τους ψηφοφόρους του αντιπάλου. Τζαι στις ΗΠΑ οι διαρροές του αντίπαλου, εν η αριστερά των δημοκρατικών....
Το αν θα κρατήσει η συμφωνία, θα φανεί... Η αδήλωτη δημόσια πρόθεση του Ισραήλ να εξαφανίσει ουσιαστικά την παλαιστινιακή παρουσία στην Γάζα, είτε με την μαζική σφαγή [οι νεκροί ξεπέρασαν τις 46,000], είτε με την πίεση να φύουν προς τα σύνορα με την Αίγυπτο, απέτυχε... Αλλά ένεν μόνο το αίσθημα αποτυχίας που θα βαρύνει το Ισραήλ – η Γάζα έγινε καταλυτής για μια μοναδική τζαι εντυπωσιακή από-νομιμοποίηση του Ισραήλ διεθνώς... Το «Ολοκαύτωμα», η Ισραηλιτική διεθνής νομιμοποίηση, θα είναι πκιον συνώνυμο της Γάζας. Το ότι το διεθνές δικαστήριο εζήτησε σύλληψη πολιτικών του Ισραήλ, θα ήταν αδιανόητο πριν το έγκλημα στην Γάζα... Ήδη το Ισραήλ φκάλλει φιρμάνια να κρύφκονται τα πρόσωπα των στρατιωτών του [που εκάμναν επίδειξη εγκλημάτων] γιατί κινδυνεύκουν να συλληφθούν διεθνώς...
Το Ισραήλ μετέτρεψε την Γάζα σε διεθνές σύμβολο – τζαι όπως τζαι να το δεις, είτε με την απόπειρα του Μπάϊντεν να διεκδικήσει την εκεχειρία [που εν επέβαλε όταν εμπορούσε] είτε με «απειλές» του Τραμπ, οι δυο ηγέτες των ΗΠΑ, του βασικού σύμμαχου/πλυντηρίου του Ισραήλ, προσπαθούν να κερδίσουν εσωτερικούς πόντους για την συνεισφορά τους στην υποχώρηση του Ισραήλ... Τζαι ευρύτερα, στρατιωτικά, η τεκμηρίωση της παραβίασης του Iron Dome [της τεχνολογικά προστατευτικής ασπίδας υποτίθεται] από το Ιράν τζαι τους Χούθι ή τζαι τους home made πυραύλους από την Γάζα, συμπληρώθηκαν τζαι με την νέα στρατιωτική αποτυχία του Ισραήλ στον Λίβανο...
Στα υπόλοιπα διεθνή, συνεχίζεται η ρωσική προέλαση στην ανατολική Ουκρανία – μέχρι την Παρασκευή αναφέρθηκαν 8 απελευθερώσεις/κατακτήσεις 8 χωρκών/κοινοτήτων τζαι νοτιοανατολικά στο Ντονμπάς, τζαι πιο βορειά στην περιοχή του Χαρκόβου...
H εκεχειρία στην Γάζα βάζει άνω τελεία στην μεγαλύτερη γενοκτονία της γενιάς μας αλλά και την ηρωικότερη αντίσταση των τελευταίων δεκαετιών.
Η τελευταία μπορεί να συγκριθεί μόνο με την αντίσταση στο Βιετνάμ και την Αλγερία αν και αυτές είχαν την υποστήριξη της Σοβιετικής ένωσης και του "Τρίτου Κόσμου".
Τα βιβλία του μέλλοντος θα περιγράφουν με ανεξάντλητη μελάνη πώς η πιο μεγάλη φυλακή στον κόσμο στάθηκε όρθια κι αγέρωχη απέναντι στις δυο πιο καταστροφικές θανατικές μηχανές του αιώνα μας και την ανοικτή υποστήριξη όλων των μεγαλύτερων οικονομιών, τεχνολογικών γιγάντων και εταιριών του πλανήτη. Τιμή στους δεκάδες χιλιάδες μάρτυρες - που όπως δείχνει η αμερικανική εκλογική κυνικότητα και το ιδεολογικό μίσος των Δημοκρατικών απέναντι στον αραβικό κόσμο - θα μπορούσαν να είχαν σωθεί.
Μακάρι αυτή η ήττα του Ισραήλ να είναι η αρχή του τέλους του σιωνισμού.
ΥΓ. Στις υποσημειώσεις των βιβλίων αυτών θα (δια)γράφονται και τα ονόματα όλων εκείνων των ακαδημαϊκών, δημοσιογράφων, πολιτικών, ανθρώπων του "πνεύματος και του πολιτισμού" που στήριξαν τους εθνοκτόνους, ή σιώπησαν, σχετικοποίησαν, πόιησαν την νήσσα όταν το παλαιστινιακό κι αραβικό αίμα έτρεχε ποτάμι.
Δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ.
Στο μεσανατολικό, το Ισραήλ συνέχισε τις δολοφονίες στην Γάζα. Αλλά τζαι η αντίσταση επιμένει. Πύραυλοι από την Γάζα στο Ισραήλ, τζαι υπερηχητικοί που τους Χούθι που εκτυπήσαν το αεροδρόμιο, κάμνοντας μιαν ακόμα επίδειξη του πώς το ισραηλίτικο iron dome εν διάτρητο.. με υπερηχητικούς πυραύλους.
Στην Συρία, μετα τις μαζικές διαδηλώσεις, το καθεστώς των ισλαμιστών, με ισορροπίες από άλλες τάσεις, επροσπάθησεν να κάμει επίδειξη δύναμης στην Χομς, με έρευνες για συλλήψεις. Τζαι όπλα. Το οποίο τεκμηριώνει ότι σε διάφορες περιοχές υπάρχουν δυναμικές αντιπαράθεσης [τζαι με όπλα] ..Οπότε θα φανεί αν η κίνηση των ισλαμιστών θα εν πρόβα καταστολής [τζαι θα φανούν τζαι οι αντιδράσεις], η μορφή απειλής...
Βορειότερα, στον άλλον δυτικό/western financed πόλεμο, στην Ουκρανία, συνεχίστηκε η προέλαση των Ρώσων, που φαίνεται να κάμνουν τζαι γενικότερη επίδειξη πολεμικού εξοπλισμού..
Αρχή έντασης τζαι στην λατινική Αμερική; Μετά τις δηλώσεις Τραμπ για απέλαση λατινοαμερικάνων [περιλαμβανομένων πολλών από τις Ονδούρες] η πρόεδρος της Ονδούρας απείλησε με κλείσιμο των αμερικάνικων βάσεων σαν αντίποινο.. Εν ενδιαφέρον ότι αρκέφκει τζαι τούτο το είδος συζήτησης – για τις αμερικάνικες βάσεις...
Η κουλτούρα του συνδυασμού στοιχείων από διαφορετικές θρησκείες, από τα κάτω, την καθημερινότητα, ήταν ένα βασικό χαρακτηριστικό της Κύπρου ιστορικά. Τζαι στην περίοδο πριν τους πολέμους των εθνικιστών [1958-1974] τούτο το φαινόμενο εκφράζετουν με διάφορους τρόπους. Η πιο γνωστή κοινότητα διασταύρωσης θρησκειών, που εμφανίζετουν τζαι στην Μεσαορία τζαι στην Τηλλυρκά τζαι στο Τρόοδος, ήταν οι Λινοπάμπακοι... Αλλά τα στοιχεία συμβίωσης ήταν διάχυτα τζαι στις καθημερινές τελετουργίες...
Η πιο κάτω καταγραφή του Αζίζ εν τεκμήρια της σοφίας, αλλά τζαι της γοητείας, τζηνης της ιστορικής καθημερινότητας :)..
«Η μάνα μου, μουσουλμάνα αγύριστη, μας κάπνιζε με φύλλα της ελιάς που έπαιρνε από την εκκλησιά του χωρκού. Μια φορά που πήγαμε με τα δικά μου παιθκιά, να τη δούμε στο χωρκό, και έτυχε να ήταν το μπαϊράμι, όταν μας κάπνηζε της είπα, άννε- μητέρα, οι κάμποι στο χωρκό εν γεμάτες ελιές. Σαν έρκουμαι να κόψω τζιαι να σου φέρω… απάντησε μου με ένα σεμνό ειλικρινές ύφος: «Όι γιε μου, τούτη εν δκιαβασμένη…» Δηλαδή, την διάβαζε και την ευλογούσε ο παπάς!… Μουσουλμάνα, πήγαινε και έπαιρνε τη … διαβασμένη ελιά από την εκκλησία! Αυτό να πει σεβασμός! Έτσι ζούσαμε στο χωρκό. Με χαιρετίσματα στον σημερινό αρχηγό της εκκλησιάς… Κι όταν βκάλλει εγκυκλίους να ξέρει να μιλά και με τη γλώσσα της μάνας μου…»
· Weekly Review –διεθνή: Εμάθαμεν τζαι για τις υπόγειες σχέσεις Ισραήλ τζαι ισλαμιστών στην ανατροπή του κοσμικού καθεστώτος στην Συρία, ενώ στην κατεχόμενη [από τους ισλαμιστές] χώρα, εμφανίζονται ήδη μορφές αντίστασης με διαδηλώσεις...
Στα διεθνή, είχαμε ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις για τους τρόπους με τους οποίους το Ισραήλ χρηματοδοτούσε/εβοήθαν ισλαμικές οργανώσεις για να ανατραπεί το κοσμικό καθεστώς στην Συρία... Ένα κύκλωμα με Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Κατάρ – με αμερικάνικες ευλογίες, έφκαλε τους ισλαμιστές στην εξουσία, ενώ κατά τα άλλα η Δύση εκήρυσσεν, υποτίθεται, αγώνα εναντίον των ισλαμιστών..
Στην Συρία, είχαμε τις πρώτες κινητοποιήσεις αντίστασης – στα νότια σύνορα όπου προσπαθεί να επεκταθεί το Ισραήλ, αρκέψαν οι εντάσεις με τους ντόπιους... ενώ πιο βόρεια είχαμε μαζικές κινητοποιήσεις αλεβιτών με αφορμή την πυρπόληση ενός ιερού τους τεμένους..
Δακάτω, στον ρότσο μας, η στρατηγική νίκη της Τουρκίας στην Συρία άρκεψε να γίνεται κατανοητή, μέχρι τζαι στους χαζοχαρούμενους του εισαγομένου εμβατήριου «δημοκρατική” ανατροπή του καθεστώτος Άσσαντ...
Προφανώς, η Τουρκία τωρά έσιει φιλικές σχέσεις τζαι με χώρες ανατολικά [Συρία] τζαι νότια [Λιβύη] όσον αφορά την ΑΟΖ...
Τζαι μερικοί που θέλουν να φκάλουν κέρδη, θέλουν μας να δεσμευτούμε με το καλώδιο.. να πληρώνουμε, χωρίς να λάβουμε υπό οψιν την θέση της Τουρκίας, τζαι άμα μπλοκάρει το καλώδιο η Τουρκία [όπως έκαμεν σε διάφορα στάδια με τις Ναφτεξ για τις έρευνες για φυσικό αέριο] να πληρώσουμε τζαι αποζημιώσεις, στους επιχειρηματίες που θέλουν να εξυπηρετήσουν μερικοί ...
· Το ισραηλινό κόστος των επιθέσεων ενάντια στην Γάζα τζαι τον Λίβανο: έλλειψη στρατιωτών τζαι μαζικές παραιτήσεις [ανάμεσα σε άλλα τζαι λόγω «όχι και τόσο ικανοποιητικού» μισθού»]….. Η αποτυχία του Ισραήλ να προελάσει στον Λίβανο, ήταν τζαι σαφής ένδειξη των στρατιωτικών του ορίων. Ή να αυξήσει τον μισθό ή να πάρει μισθοφόρους κατά το μοντέλο Ζελένσκι;
Η πιο κάτω αναφορά από ισραηλίτικες πηγές καταγράφει τα συμπτώματα των ορίων το ισραηλίτικου στρατού:
«Εκατοντάδες Ισραηλινοί αξιωματικοί αποσύρθηκαν φέτος από τη στρατιωτική θητεία – επικαλούμενοι το «βάρος του πολέμου» και τις μη ικανοποιητικές συνθήκες για τους εφέδρους, ανέφερε η ισραηλινή εφημερίδα Israel Hayom στις 19 ΔεκεμβρίουΠερίπου 500 ταγματάρχες έχουν ήδη αποσυρθεί φέτος», ανέφερε το Israel Hayom. Ο ισραηλινός στρατός είναι «έκπληκτος από την έκταση του φαινομένου και παραδέχεται ότι εκτιμούσε ότι το κύμα των αποχωρήσεων θα επεκτεινόταν όταν οι μάχες υποχωρήσουν και όχι εν μέσω του πολέμου», πρόσθεσε η εφημερίδα.
Ένας από τους λόγους είναι «το αφόρητο βάρος που έχει επιφορτιστεί [οι στρατιώτες] από τον πόλεμο». Πολλοί έχουν κουραστεί να εγκαταλείπουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους και να θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο για έναν «όχι και τόσο ικανοποιητικό» μισθό…..
Οι χερσαίες μάχες στη Γάζα και τον Λίβανο έχουν επιβαρύνει τις ισραηλινές δυνάμεις. Λίγες εβδομάδες πριν από τη λήξη του πολέμου και των χερσαίων επιχειρήσεων στο νότιο Λίβανο, η Yedioth Ahronoth ανέφερε ότι το Ισραήλ αντιμετώπιζε «τεράστια» έλλειψη στρατιωτών λόγω σοβαρής κρίσης κατάταξης.
Η εφημερίδα ανέφερε τότε ότι χρειάζονταν επειγόντως 7.000 νεοσύλλεκτοι.
Οι φρικαλεότητες και τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται εναντίον αθώων Παλαιστινίων στο πλαίσιο της γενοκτονίας που διεξάγει το Ισραήλ στη Γάζα εδώ και πάνω από ένα χρόνο έχουν επίσης επιφέρει ψυχολογικό φόρο σε ορισμένους στρατιώτες.
Νωρίτερα φέτος, δεκάδες ισραηλινοί έφεδροι υπέγραψαν επιστολή διαμαρτυρίας στην οποία έλεγαν ότι δεν θα υπακούσουν σε κυβερνητική πρόσκληση για τη Γάζα, επικαλούμενοι τις θηριωδίες που διαπράττονται εκεί…..
….Ο πόλεμος έχει επίσης προκαλέσει σημαντικό σωματικό φόρο, πέρα από την ψυχολογική πτυχή.
«Ο στρατός εκτιμά ότι μέχρι το 2030, ο αριθμός των ανάπηρων στρατιωτών θα φτάσει τους 100.000, ενώ το 60% αναμένεται να πάσχει από ψυχικές διαταραχές», ανέφερε την Τετάρτη το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο του Ισραήλ (KAN).
Όλο και περισσότεροι στρατιώτες αρνούνται επίσης να υπηρετήσουν στο στρατό. Πολλοί έχουν κατάθλιψη, είναι εξαντλημένοι, ψυχολογικά κατεστραμμένοι και χωρίς κίνητρα, σύμφωνα με έκθεση του περιοδικού Ha-Makom που δημοσιεύθηκε στις 20 Οκτωβρίου.»
«Ένας ισραηλινός διοικητής δήλωσε στην εφημερίδα Haaretz στις 18 Δεκεμβρίου ότι οι στρατιώτες που σταθμεύουν στο διάδρομο Netzarim στη Γάζα, ο οποίος χωρίζει τη Λωρίδα στα δύο, έχουν αυστηρές εντολές να «πυροβολούν οποιονδήποτε» εντοπίζουν να πλησιάζει την «περιοχή δολοφονίας».
«Η περιοχή θανάτου είναι το πεδίο βολής των ελεύθερων σκοπευτών … Σκοτώνουμε πολίτες εκεί και αυτοί λογίζονται ως τρομοκράτες», πρόσθεσε, αποκαλύπτοντας ότι υπάρχει “ανταγωνισμός” μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του στρατού που κατέχουν τον διάδρομο από ανατολικά προς δυτικά. «Αν η Μεραρχία 99 σκότωσε 150, τότε η επόμενη στη σειρά θα προσπαθήσει να φτάσει τους 200».
Για να συνεχίζουν να έχουν εγγυήσεις ή να μην πληρώνουν για τα υπερκέρδη, επικαλούνται μόνιμα τον ..κίνδυνο κρίσης όπως την προηγούμενη δεκαετία. Η κρίση όμως τότε ήταν προϊόν των τραπεζών... τζαι όχι της φορολόγησής τους..
Η αθλιότητα την οποία στηρίζει η εξαρτωμένη από τις τράπεζες πτέρυγα της Βουλής, τζαι η νυν κυβέρνηση, ουσιαστικά λαλεί – αν δεν υπακούσουμε στις τράπεζες, θα μας σύρουν σε καμιάν κρίση πάλε...
Είπαμε με το συμπάθκειον, αλλά τούτη η ρητορική [τζαι πρακτική] που την Αννίτα ως την Ατταλίδου τζαι τα χαζοχαρούμενα του Ν. Παπαδοπούλου, αθθυμίζουν με απλά λόγια, εκβιασμό – όπως, ας πούμε, το «αν δεν θέλεις καμιάν πόμπα..»..
Υπάρχει νομοθεσία για σύγκρουση συμφερόντων στη Βουλή. Ο Ν. Παπαδόπουλος καλά κάμνει να αθθυμάται..
Τούτοι/ες οι τύποι/τύπισσες που εψηφίσαν, στη βουλή, για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των κερδών των τραπεζών, έχουν ή εν έχουν προσωπικά συμφέροντα;
Έχουμε τζαι τον καημένο τον Νικόλα να παπαγαλίζει ατάκες που την εποχή που εβούραν να ξεπλύνει τα συμφέροντα των τραπεζών, κάμνοντας ότι εν θωρεί την δίκη του σύγκρουση συμφερόντων..
Τζαι οι τοκογλύφοι κάποτε ενομίζαν ότι ελέγχαν ...
Υστέρα εξυπνήσαν στην οργή απέναντί τους...
Όσο για την Ατταλίδου – μόνη αυτό-αναιρέθηκες αγαπητή..
Το ότι οι τράπεζες εβουρήσαν μετά την απειλή στη βουλή, να κάμουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις, απλώς τεκμηριώνει ότι φοούνται παρά τα φερέφωνα που έχουν στα ΜΜΕ τζαι ανάμεσα στους βουλευτές..
Να συνεχιστούν σε τακτικά χρονικά διαστήματα οι εισηγήσεις για προτάσεις νόμου φορολογίας των υπερκερδών τους κοκ. Αν θέλουν εκβιασμό στη βουλή, η κοινωνική οργή μπορεί να την προμηθεύσει...
Τζαι στις φυλακές των αμερικάνικων στρατευμάτων στις περιοχές των κούρδων τι θα γίνει; Οξα τζηνες οι φυλακές τζαι τα γυναικόπαιδα εν αόρατοι;
Η Δύση μπορεί να επέβαλε Ισλαμοφοβια μετα την 11 Σεπτέμβριου, αλλα τωρα τα πειθήνια ΜΜΕ πρέπει να ξεπλύνουν ότι δαιμονοποιουσαν εχτες...
Έτσι τώρα ο κακός εν το κοσμικό καθεστώς της Συρίας...
Αλλά οι επιλεκτικές αναφορές έχουν την κακή συνήθεια να έρκουνται αντιμέτωπες με την πραγματικότητα. Φυλακές για ισλαμιστές υπάρχουν τζαι στο κουρδικό μέρος της Συρίας.. Τζαι αφού πλανιούνται οι φόβοι για νέους Μπιν Λάντεν, ιδού τζαι μια καταγραφή: «χιλιάδες τζιχαντιστες και δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και τα παιδιά τους κρατούνται μετά την κατάρρευση του ΙΣΙΣ σε κέντρα κράτησης υπό τον έλεγχο. Συμμαχίας πολιτοφυλάκων υπό τους Κούρδους.... Κάπου 900 Αμερικανοί στρατιώτες παραμένουν στην Συρία και «βοηθούν στην φύλαξη των» τζιχαντιστών.
[Φιλελεύερος,13/12,
«Φόβοι για ανασύνταξη του ΙSIS»,
σελ. 24
https://www.philenews.com/kosmos/diethni/article/1537957/sinagermos-sti-disi-fovi-gia-anasintaxi-tou-isis/
Το πιο κάτω απόσπασμα είναι από ένα πολύ καλό άρθρο στο Jacobin για τις πρακτικές των ισλαμιστών που βοήθησε η Δύση να νικήσουν, για την ώρα, το κοσμικό καθεστώς στην Συρία...
Τα πιο κάτω ήταν κοινή γνώση τζαι παντού στα ΜΜΕ την περίοδο της κατασκευής της ισλαμοφοβίας.. Σήμερα κρύφτηκαν πίσω από την συγκυριακή συμμαχία της Δύσης με τους ισλαμιστές...
Αναφορές στην ιατρική βοήθεια του Ισραήλ στους τζιχαντιστές, στην καταπίεση των γυναικών, τζαι τις δολοφονίες ομοφυλόφιλων. Από τους τώρα «δημοκρατικούς» τάχα μου ..ισλαμιστές..
«Η (ιατρική) βοήθεια βοήθεια των στρατιωτών της Al-Qaeda, από το Ισραήλ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Όταν τραυματίζονταν πολεμώντας το καθεστώς του Άσαντ, μπορούσαν να προσφύγουν στο Ισραήλ, να γίνουν καλά και να επιστρέψουν στις θέσεις τους, όπως δείχνει ρεπορτάζ της Jerusalem Post. Υποτίθεται ότι επρόκειτο για ανθρωπιστικό καθήκον του Ισραήλ. Θα μπορούσαν ποτέ άραγε οι μαχητές της Χεζμπολάχ αν τραυματιστούν, να τους περιθάλψει το Ισραήλ και μετά να τους αφήσει να επιστρέψουν στη μάχη ενάντια στον ISIS; Ρητορικό το ερώτημα.
.....H HTS [ σημ. η οργανωση του νυν στρατιωτικου επικεφαλης των ισλαμιστων] ερμηνεύει αυστηρά τις αρχές του ισλαμικού νόμου (σαρία) με τρόπο που κάνει συστηματικές διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και των κοριτσιών. Για παράδειγμα, οι γυναίκες και τα κορίτσια απαιτείται να λάβουν την έγκριση των ανδρών κηδεμόνων τους (wali) πριν συνάψουν γάμο, και οι κηδεμόνες έχουν επιπλέον την εξουσία να επιβάλλουν γάμο σε μια γυναίκα ή ένα κορίτσι χωρίς τη ρητή συγκατάθεσή της. Ένας άνδρας μπορεί επιπλέον να χωρίσει τη σύζυγό του με μονομερή αποκήρυξη (talaq) και δεν υποχρεούται να δικαιολογήσει τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτό. Με την επανάληψη της λέξης “talaq” τρεις φορές, το διαζύγιο θεωρείται αμετάκλητο (bain).
Μια γυναίκα ή ένα κορίτσι, από την άλλη πλευρά, πρέπει να λάβει τη συγκατάθεση του συζύγου της πριν από το διαζύγιο, ή πρέπει να λάβει δικαστική ακύρωση από δικαστήριο της Σαρία της HTS βάσει συγκεκριμένων λόγων (δηλαδή ζημιών) που της προκάλεσε ο σύζυγός της. Σε όλα αυτά τα δικαστήρια στην επαρχία Ιντλίμπ, η HTS σταθμίζει τη μαρτυρία δύο γυναικών ως ισότιμη με εκείνη ενός άνδρα. Μάλιστα, οι μητέρες μπορεί να χάσουν το δικαίωμα επιμέλειας των παιδιών τους εάν ξαναπαντρευτούν. Επιπλέον, η υπακοή θεωρείται καθήκον της συζύγου, ενώ η ανυπακοή (μια εξαιρετικά ασαφής έννοια που αφήνεται στην ερμηνεία των νομικών-μελών της τρομοκρατικής ομάδας) έχει ως αποτέλεσμα να χάνει το δικαίωμά της να την συντηρεί ο άντρας, σύμφωνα με ευρήματα που κατατέθηκαν στην Ανεξάρτητη Διεθνή Επιτροπή Έρευνας για τη Συριακή Αραβική Δημοκρατία, που συστάθηκε από τον ΟΗΕ
Ο εξαναγκαστικός γάμος φαίνεται να έχει εφαρμοστεί εκτεταμένα υπό την εξουσία της HTS και σε άλλες περιπτώσεις. Σύμφωνα με το έγκριτο Middle East Eye (MEE) πολλές γυναίκες προκειμένου να μπορέσουν να φύγουν, από στρατόπεδα που τις κρατούσαν, θα έπρεπε να συμφωνήσουν να παντρευτούν κάποιον άντρα από τους μαχητές της HTS αλλιώς κινδύνευαν να πέσουν θύματα διακίνησης στην Τουρκία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, σύμφωνα με τις πηγές του MEE, οι γυναίκες που κατάφεραν να διαφύγουν καταδιώχθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας της HTS και είτε φυλακίστηκαν είτε επιστράφηκαν αναγκαστικά στο καμπ της al-Jumailya.
.....
....Στις αρχές του 2016, δύο άνδρες, που κατηγορούνταν ότι ήταν ομοφυλόφιλοι, πετάχτηκαν από τον τρίτο όροφο ενός κτιρίου στο Χαν Σεϊχούν (Ιντλίμπ). Τα χέρια τους ήταν δεμένα πίσω από την πλάτη τους και οι μαχητές της Jabhat al-Nusra ανακοίνωσαν από τα μεγάφωνα την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Και μετά το πρώτο rebranding όμως, η βαρβαρότητα συνεχίστηκε. Τον Σεπτέμβριο του 2016, άντρες της νεοσύστατης αυτοαποκαλούμενης Jabhat Fatah al-Sham (που αποτελεί πρόδρομο της HTS) εκτέλεσαν επτά άνδρες στη Ραστάν (Χομς) κατηγορώντας τους ότι ήταν ομοφυλόφιλοι. Στα τέλη Αυγούστου 2016, η Jabhat Fatah al-Sham λιθοβόλησε μέχρι θανάτου μια γυναίκα από το Χάις, ένα χωριό στην επαρχία Ιντλίμπ, αφού μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης την κατηγόρησαν ότι είχε εξωσυζυγική σχέση.»
Στο εσωτερικό, είχαμε ακόμα μια, αποκαλυπτική στιγμή για το νέο-αποικιακό καθεστώς με το οποίο λειτουργούν οι τράπεζες σε βάρος της κοινωνίας – δεν πέρασε στη Βουλή η πρόταση νόμου για φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών... Είναι ίσως ευχάριστο ότι ήταν οριακό το αποτέλεσμα [ουσιαστικά ήταν ισοπαλία], άρα αυξάνονται όσοι κατανοούν την ανάγκη ελέγχου αυτών των οργανισμών, των τραπεζών, οι οποίες ζουν με κρατικές εγγυήσεις, τζαι φκάλλουν κέρδη με ένα καθεστώς αυθαιρεσίας – μέχρι τζαι ευρωπαϊκές οδηγίες παραβλέπουν τζαι αγνοούν, τζαι η πολιτεία παίζει πελλόν.....
Οι τράπεζες τζαι το καθεστώς διαπλοκής τους [με κράτος, δικαστικό σύστημα, ΜΜΕ κοκ] είναι πκιον μια ντε φάκτο υπονόμευση της Δημοκρατίας...
Τζαι θα πρέπει να γίνονται πιο συχνά έτσι ψηφοφορίες στη Βουλή, για να αθθυμούμαστε σταθερά ποιοί εν οι εκπρόσωποι των υπερκερδών στη Βουλή..
Κατά τα άλλα εζήσαμε, τούτην την εφτομάδα, το ξέπλυμα σαν μιντιακή γελοιότητα – με τους μέχρι χθες απειλητικούς ισλαμιστές, που κατασκεύαζαν σαν εργαλείο, την Ισλαμοφοβια, να ξεπλένονται από την δυτική προπαγάνδα, σαν «αγωνιστές ελευθερίας» πάλε – όπως στις σφαγές στην Ινδονησία, τα εγκλήματα στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ κοκ. Τωρά οι τζιχαντιστες έγιναν οι αγαπημένοι της Δύσης για να διαλυθεί μια κοινωνία από το δυτικό club.. Οι ρίζες της αντιαποικιακής αντίστασης, του πλουραλισμού της ανοχής της κοσμικότητας, όμως, εν βαθκιες... Τζαι θα επανέλθουν σαν η εκδίκηση της Ιστορίας...
Andreas Hassapopoulos Ομάδα Καταπολέμησης της Διαφθοράς
«Ο Λουρουτζιάτης πήρε μίζες για να επεκτείνει τη σύμβαση της Κόσιης κατά 10 χρόνια, αντί να λήγει το 2020 να λήγει το 2030. Πήρε τις μίζες, αλλά βρήκε μπροστά του τον Οδυσσέα και δεν μπόρεσε.
Η σύμβαση έληξε το 2020, αλλά η διεφθαρμένη Κυβέρνηση Αναστασιάδη, με Υπουργό τον κολλητό του Χριστοδουλίδη, Καδή, την επέκτεινε από τρίμηνο σε τρίμηνο κάνοντας μελέτες επί μελετών. Τα ίδια κάνει έκτοτε και η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Σήμερα, η Υπουργός, η Μαρία που ζήτησε από τους υφιστάμενους της να βγάλουν σκασμό, μας είπε ότι θα κάνουν και άλλες μελέτες και η σύμβαση επεκτείνεται κι άλλο. Άγνωστο πόσο.
Ότι δεν μπόρεσε να κάνει ο Λουρουτζιάτης το κάνει ο Χριστοδουλίδης.
Ο εργολάβος είναι ο Άκτωρ. Αυτός έχει και το δρόμο Πάφου-Πόλης. Είναι αυτός που η Κυβέρνηση ξέχασε να τους πιάσει την εγγυητική.
Ο Χριστοδουλίδης άξιος μαθητής του Αναστασιάδη.
Γενικός Ελεγκτής υπάρχει?
Βουλή υπάρχει?»
Τζαι αν οι δυτικοί φιλελε αγχώνονται για τις διαδοχικές ήττες υποψήφιων τους, εν καλά ίσως να ανησυχούν τζαι για την σταθερή μείωση της πειστικότητας του βαρύ τους πυροβολικού ως τωρα – των καθεστωτικων ΜΜΕ..
Αμα παίζεις την χειραγώγηση με την επιλογή λέξεων δαιμονοποιησης τζαι ξεπλύματος,
μάλλον εν λογικό να περιμένεις ότι στο τέλος, εν με εσένα που εν να γελούν...
Τζαι να μεν σε πιστευκουν...
Δυτική δημοσιογραφία – η Ρωσία σκοτώνει, ενώ τους νεκρούς των επιθέσεων του Ισραήλ σκοτώνει τους ο αέρας κουπανιστός....
Αφού εν τζαι η δημοτικότητα του χαμηλή, ειπεν τζαι το επιτελείο Χριστοδουλίδη να σύρει κανένα θέαμα, τζαι ετσι εφτασαμεν στην παράσταση «ΝΑΤΟ» [του 74 αλλα τωρα σαν κιτς – κωμωδία μετα την τραγωδία, που θα ελαλεν τζαι ο Κάρολος..:)]...Προσπαθούν να έβρουν «επίπεδο» συνεργασίας με τους δυτικούς για να πουλήσουν το «έργο» ότι εν να «ενταχθεί η Κύπρος στο ΝΑΤΟ»...ετσι παίζει στα πρωτοσέλιδα των καθεστωτικών ΜΜΕ...
Πέρα από την ανηθικότητα [αλλα σιγά που εν να νοιώσουν ηθική] των δυτικο-στροφων προσφορών υπηρεσιών, με φόντο το έγκλημα στην Γάζα, τζαι το ότι για το ίδιο το «γεγονός» [πιθανή ένταξη στο ΝΑΤΟ σαν ρεαλιστική πιθανότητα] θα πρέπει να εκλιπαρήσουν την Τουρκία για διχοτόμηση, το σκηνικό αθθυμιζει σκλαβοπάζαρο όπου κάποιοι πουλούν τους εαυτούς τους [τζαι στον νουν τους τζαι την χώρα τους/μας].. «Δουλαρες»....όπως το κωδικοποιησεν η Μ. Χριστου...Αλλα εισιεν Ιστορικά άλλην στάση πραγματικά η δεξιά, από το να εκλιπαρεί ξένες επεμβάσεις για να κρατά η να αποκτά καρέκλες εξουσίας;..δαμέ που τον 19ο αιώνα, ο Χατζηγεωργάκης, σαν τότε εκπρόσωπος της διαπλοκής πολιτικής τζαι οικονομικής εξουσίας, έφερνε στρατό να σφάξει τους εξεγερμένους ιθαγενεις, με χρήματα της εκκλησιάς....
Τα διαπλεκόμενα κατακτημένα, της εξουσίας τζαι του χρήματος..
· Τζαι μια φωνή/απόηχος της Ιστορικής εμπειρίας, απέναντι στην γλοιώδη δουλοπρέπεια μερικών για την πιθανότητα δυτικής εξάρτησης: «Σε ποιο κανονικό κράτος θα υπήρχε πλήρης άγνοια για ότι προβλέπει μια στρατιωτική συμφωνία;» Τάκης Χατζηδημητρίου
Γιατι ο κύριος Τάκης, έζησε για να αθθυμαται..Πως οι ηγέτες της εθνικοφροσύνης ηταν διορισμένοι των Άγγλων αποικιοκρατών, πως το 64, οι τωρα, δήθεν «προστάτες» έστηναν το σχέδιο Ατσεσον, του διαμοιρασμού της Κύπρου ανάμεσα στις νατοϊκές εγγυήτριες, με κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας...Τζαι ότι η τραγωδία στην Κύπρο το 1974, έγινε σε μια περίοδο που το ΝΑΤΟ, μετα το πραξικόπημα, έλεγχε στρατιωτικά, ολοκληρωτικά την Κύπρο..Τζαι εν εσταμάτησαν την σύμμαχο Τουρκία..Παλε ονειρευκουνταν σχέδια Ατσεσον..
Αντεξαμεν...
Τζαι εν θα ξεχάσουμε..Για να μεν τα ξαναπαθουμεν....
Τζαι για να μεν επικρατήσει στην περιοχή μας «το δίκαιο» των όπλων, όπως κάμνει το προστατευόμενο της Δύσης στην περιοχή, το Ισραήλ...
Αμα νομιμοποιηθεί που τους ναζί του Τελ Αβίβ η επιβολή χωρίς διεθνή προστασία, όπως γίνεται στην Γάζα, εν τζαι εν δύσκολο να δει κάποιος/α τις συνέπειες για τον ροτσο μας...
Στις 11 του Απρίλη 1965 έπεσαν από τα δολοφονικά βόλια της φασιστικής ΤΜΤ οι ήρωες της κοινής ταξικής πάλης όλων των Κυπρίων, Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστας Μισιαούλης. Οι φασίστες έστησαν καρτέρι στους δύο αγωνιστές και τους δολοφόνησαν άνανδρα. Τους βρήκε ο θάνατος αγκαλιασμένους στον παλιό δρόμο Λευκωσίας-Λάρνακας κοντά στην Κόσιη.
Σήμερα, 58 χρόνια μετά, για άλλη μια φορά τιμούμε τη μνήμη των δύο ηρωομαρτύρων συνεχίζοντας τον αγώνα για απαλλαγή από την κατοχή, απελευθέρωση και πραγματική επανένωση της πατρίδας και του λαού μας. Η θυσία τους εμπνέει την αντιφασιστική πάλη του σήμερα και την αναγκαιότητα για κοινό αντικατοχικό αγώνα και ταξική πάλη. Μισιαούλης και Καβάζογλου έγιναν σύμβολα της φιλίας και της συνεργασίας των δύο κοινοτήτων, σύμβολα της κοινής ταξικής πάλης, σε μια δύσκολη περίοδο για τον κυπριακό λαό.
Περισσότερα σε παλαιότερο αφιέρωμά μας: Αγκαλιασμένοι στους αγώνες και στο θάνατο
35 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο του Εζεκία Παπαϊωάννου, του μεγάλου αγωνιστή και ηγέτη της εργατικής τάξης της Κύπρου. Έφυγε από τη ζωή στις 10/4/1988, έχοντας υπηρετήσει την εργατική τάξη μέχρι το τέλος με πίστη αφοσίωση και πλήρη αυταπάρνηση. Ένας κομμουνιστής που έδωσε τη ζωή του στους αγώνες για τους εργαζομένους, στην ταξική κι αντι-ιμπεριαλιστική πάλη και στον πόλεμο κατά του φασισμού.
Μόνο μέσα από την ενδυνάμωση των ταξικών αγώνων και τη διατήρηση της πάλης για τον πραγματικό σοσιαλισμό μπορεί να τιμηθεί η μνήμη του Εζεκία Παπαϊωάννου. Είναι η μόνη πραγματική τιμή που αρμόζει στο βίο και τους αγώνες του, σε αντίθεση με όσους υπηρετούν σήμερα ακριβώς το αντίθετο όλων όσων εκπροσωπούσε ο Πάπης.
Ας θυμηθούμε παλαιότερα άρθρα μας για τη ζωή και τη δράση του Κύπριου κομμουνιστή ηγέτη.
Γιατί επέλεξε ο Εζεκίας το δρόμο της ταξικής πάλης
Χρόνια πολλά στη γυναίκα, αλλά ποια γυναίκα;
Τη γυναίκα του βασιλιά ή την γυναίκα του καθημερινού μόχθου, της ευθύνης, της αγωνίστριας για τα δικαιώματα του λαού;
Αυτό είναι το ερώτημα.
Τα θέματα είναι πολλά: εξάρτηση σε οικονομικό επίπεδο, προβλήματα ορατότητας ειδικά σε χώρες που οι γυναίκες δεν έχουν καν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, ενδο-οικογενειακή βία, αναπαραγωγικά δικαιώματα, ζητήματα ταυτότητας, ρόλων και δημιουργίας στερεοτύπων ως προς τι είναι και δεν είναι γυναίκα, πως πρέπει και πως δεν πρέπει να συμπεριφέρεται.
Όσοι είναι λίγο πιο φιλελεύθερα διαβασμένοι και εκλεπτισμένοι από τους εντελώς “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια” και της εθνικόφρονης αντίληψης “γυναίκας που ο ρόλος της στην κοινωνία να μεγαλώσει παιδιά στο σπίτι” θα μας μιλήσουν για Πατριαρχία. Αλλά τι είδους θεώρηση της Πατριαρχίας είναι αυτή που τσουβαλιάζει τους άντρες ανεξαρτήτως τάξης ως μέρος του συστήματος εκμετάλλευσης της γυναίκας; Είναι η Πατριαρχία έτσι όπως την βιώνουμε κάτι άλλο εκτός από κομμάτι και χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού συστήματος;
Οι γυναίκες δεν είναι ούτε ενιαίο στρώμα ούτε ταξικός προσδιορισμός, όπως μας χωρίζει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα η ίδια η πραγματικότητα. Οι περισσότερες γυναίκες όπως και οι άντρες εμπίπτουν σε κατηγορίες που δεν επιθυμούν οι ίδιες. Άλλες εκμεταλλεύονται ανθρώπους (γυναίκες και άντρες) από τη θέση της μανατζαρέας, της CEO, της πολιτικού και άλλες προσπαθούν να βγάλουν το ψωμί τους, σε συνθήκες σκληρότερες απ’ ότι οι περισσότεροι άντρες διότι το καπιταλιστικό σύστημα θέλει να αποστάξει και τον τελευταίο ιδρώτα και ενέργεια τους για ιδιωτικό όφελος, άλλων γυναικών και αντρών.
Το σύστημα (οι αστικές δυνάμεις, είτε στην πολιτική είτε στον επιχειρηματικό κόσμο) προσπαθεί να ενσωματώσει τον μεγάλο αγώνα των γυναικών, ζαχαρώνει μια μειοψηφία με θέσεις για να εκμεταλλευτεί την πλειοψηφία, όπως έκανε με τους άντρες στο παραλθόν και συνεχίζει να κάνει. Τι σημασία έχει αν η κυβέρνηση έχει μόνο γυναίκες υπουργούς αν η πολιτική είναι ενάντια στους ανθρώπους συνολικά; Τι κερδίζει η καθημερινή γυναίκα εαν μια στα εκατομμύρια έχει γίνει “πετυχημένη επιχειρηματίας”; Ο καταμερισμός εργασίας (εντός και εκτός οικίας) δεν εξυπηρετεί απλά και αόριστα τους άντρες αλλά το σύστημα εκμετάλλευσης, στο οποίο συμμετέχουν και γυναίκες. Άρα ο αγώνας δεν είναι γυναίκες γενικά και αόριστα αλλά ως γυναίκες και της θέσης τους στο σύστημα εκμετάλλευσης, τον καπιταλισμό. Κοινώς, η οικονομική βάση του συστήματος, ενισχύει και επανακαθορίζει τον έμφυλο διαχωρισμό και διακρίσεις σε άλλα επίπεδα της κοινωνικής ζωής.
Οπόταν για εμάς, αν σημαίνει κάτι η μέρα της γυναίκας είναι ένας αγωνιστικός χαιρετισμός στις γυναίκες που καθημερινά προσπαθούν να διαλύσουν τα ταξικά όρια που τους θέτει το σύστημα. Στην προσπάθεια τους να ξεπεράσουν δοτές απαρχαιωμένες ταυτότητες δεν συμμαχούν διαταξικά ενάντια σε άλλο φύλο αλλά αντιλαμβάνονται τους φυσικούς τους συμμάχους μέσα στο εκμεταλλευτικό σύστημα. Που αντιλαμβάνονται ότι αποθράσυνση των βιαστών και κακοποιητών δεν έγκειται απλά στο φύλο τους αλλά στην ίδια τη φύση του κπαιταλιστικού συστήματος, που επιβραβεύει την κυριαρχία και την εκμετάλλευση.
Χαιρετίζουμε λοιπόν, τις γυναίκες που οργανώνουν και οργανώνονται με άλλα φύλα για να τελειώσει το σύστημα που απελευθερώνει δυνάμεις καταστολής, που υποθάλπτει τη βία είτε σωματική είτε λεκτική, που σταματάει τα όνειρα και υποσκάπτει την ελευθερία των γυναικών για το σώμα τους και τα άλλα δικαιώματα τους.
ΥΓ: Αναγνωρίζουμε και δεν αναιρούμε πως και οι γυναίκες ανώτερων στρωμάτων είναι συνδεδεμένες πολύπλοκα μέσα στο υπάρχον σύστημα, ενδέχεται και γίνονται διακρίσεις και κακοποιήσεις εις βάρος τους. Δεν θεωρούμε πως τυχόν αλλαγή του συστήματος, αυτόματα θα έρθουν και αλλαγές σε νοοτροπίες και συμπεριφορές. Όμως, η αλλαγή ενός συστήματος που έχει σαν βάση του την κυριαρχία μέσω της ιδιοποίησης του πλούτου και αποκοπής από τον κοινωνικό του χαρακτήρα στη παραγωγή, μπορεί να ανατρέψει το περιβάλλον στο οποίο ανθούν αυτές οι συμπεριφορές και στη θέση τους μπορούν να αναδειχθούν και καλλιεργηθούν άλλες κοινωνικές σχέσεις.
Cover: ‘After Emory Douglas’ (1968) by Lazaro Abreu Padro
The post Μέρα της γυναίκας appeared first on Αγκάρρα.
Η εξουσία δεν είναι μονοδιάστατη ούτε μονοπολική, καθότι εμπεριέχει διαβαθμίσεις αναφορικά με την ισχύ και την ένταση του κάθε πόλου που την συγκροτεί συνολικά (κεφάλαιο, κράτος, ΜΜΕ κλπ). Υπό αυτή την έννοια, η κυβερνητική εξουσία και η εκλογική κατάληψη της αποτελεί μόνο το ένα σκέλος, το πολιτικό τμήμα που υψώνεται πάνω στο οικονομικό. Γιατί, στις ταξικά προσδιορισμένες αστικές κοινωνίες η εξουσία κατέχεται από εκείνους που ελέγχουν τα κλειδιά της οικονομίας, που έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής και τον κοινωνικό πλούτο που παράγεται.
Σε αυτό το πλέγμα κοινωνικών σχέσεων υπάρχουν οι εκμεταλλευτές και οι εκμεταλλευόμενοι, οι κοινωνικές τάξεις (αστική – εργατική) που συγκροτούνται γύρω από την κεντρική σύγκρουση της αντιθετικής σχέσης κεφαλαίου – εργασίας, Μια εκλογική νίκη, ακόμη και ενός κόμματος που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό (όπως του ΣΥΡΙΖΑ το 2015) δεν αρκεί για να μετασχηματιστεί η κοινωνία. Δεν καταργείται η ταξική πάλη, δεν αίρονται οι κοινωνικές τάξεις με την άνοδο του Α ή Β κόμματος στον κυβερνητικό θώκο, ούτε η ταξική σύγκρουση μπορεί απλά να μεταφερθεί από τη οικονομική σφαίρα (χώροι εργασίας, επιχειρήσεις, λιμάνια κ.ά.) στη κρατική σφαίρα (κυβέρνηση, υπουργεία). Το αστικό κράτος δεν μπορεί παρά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να συνιστά την εκτελεστική επιτροπή της άρχουσας τάξης (όπως το έθεσε ο Μαρξ) που το διευθύνει, όπως και το κοινοβούλιο δεν μπορεί παρά για τους κομμουνιστές να αποτελεί ένα πεδίο αξιοποίησης για την απογύμνωση του ως αστικού θεσμού. Συνεπώς, δεν είναι αρκετή η βούληση, η θέληση, η τόλμη κ.ά. μιας «αριστερής» κυβέρνησης για να αλλάξει θεμελιακά η κοινωνία, πόσο μάλλον όταν δεν θέτει καν το ζήτημα εκεί που δημιουργείται, δηλαδή στην παραγωγική διαδικασία (καπιταλισμός), αλλά αποσπασματικά στον τρόπο αναπαραγωγής/διαχείρισης του (αναδιανομή, ανακατανομή).
Σε αυτό το πλαίσιο και στον αστερισμό του επαναπροσδιορισμού του αστικού/καπιταλιστικού διπολισμού όπως χαρτογραφήθηκε στις ελληνικές εθνικές εκλογές μπορούν να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα, με ευρύτερες προεκτάσεις που αφορούν και την Κύπρο, όσον αφορά τη πολιτική ουσία των πραγμάτων:
(α) Το πολιτικό δίπολο (νεοφιλελευθερισμός – σοσιαλδημοκρατία) όπως εξακτινώνεται και σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο διατηρείται με ορισμένες όμως τροποποιήσεις στο εσωτερικό του δεύτερου καθώς αντανακλάται περισσότερο μια μεταμοντέρνα νεοαριστέρα και όχι μια παραδοσιακή-ρεφορμιστική σοσιαλδημοκρατία.
(β) Σε ο,τι αφορά την κομματική εκπροσώπηση του δεύτερου πόλου (σοσιαλδημοκρατία) έχουμε μια εδραιωμένη μετατόπιση αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει οριστικά πάρει τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ (νυν ΚΙΝΑΛ) και αυτό αποτυπώνεται στα αποτελέσματα του εκλογικού χάρτη. Το νεοκομματικό δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει το πολιτικό δίπολο νεοφιλελευθερισμού/συντηρητισμού – σοσιαλδημοκρατίας/νεοαριστερας που κυριαρχεί σε εκλογικό επίπεδο.
Είναι ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο οι κινήσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσουν σε μια εκ νέου επανεκτίμηση της ταυτότητας του, και μετατροπή του από κινηματική-πολιτισμική νεοαριστερά του «ατομικού δικαιωματισμού», των identity politics, των πλατειών κ.α. (βλ. Ποδέμος, Ντιε Λίνκε) σε μια δεξιά σοσιαλδημοκρατία ευρωπαϊκής κοπής (βλ. συμμαχία S&D σε ευρωκοινοβούλιο). Βέβαια, η κοινωνική βάση στην οποία απευθύνεται παραμένει η ίδια, δηλαδή τα μεσαία αστικά στρώματα θεματοποιώντας κυρίως ζητήματα αισθητικής, ετερότητας, τρόπους ζωής, κατανάλωση κ.ά. και ούτε κατά διάνοια δεν αναφέρεται σε αλλαγή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και οργάνωσης της εργασίας (ακόμη και μέσω μεταρρυθμίσεων). Πηγαίνοντας ξανά πίσω στο 2015 και ιχνηλατώντας την πορεία του μέχρι σήμερα, καταδεικνύεται ακόμη εμφατικότερα πως δεν τίθεται κανένα ζήτημα του τύπου «ήθελε, αλλά δεν μπορούσε», «προσπάθησε, αλλά συνθηκολόγησε», «αναγκάστηκε να υποχωρήσει» κ.ά.
Επί του πρακτέου, και σε ο,τι αφορά τον «πόλεμο θέσεων» είναι σημαντικό να καταγραφεί ότι η αστική τάξη έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να (επανα)διαμορφώσει και να στήσει το πολιτικό παιχνίδι με τέτοιους όρους όπως καθρεφτίστηκε στις εκλογές ώστε οι κύριοι παίκτες, είτε φορούν ροζ, είτε μπλε, είτε πράσινη φανέλα να βάζουν γκολ για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ενώ φαινομενικά εμφανίζονται ως να έχουν διαφορές, αυτές δεν αφορούν καμία ουσιαστική διαφοροποίηση σχετικά με την εξυπηρέτηση, προώθηση και υλοποίηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Η αστική τάξη, ως η κυρίαρχη επί των κοινωνικών σχέσεων, έχει οριοθετήσει ηγεμονικά το πεδίο της κοινωνικό-πολιτικής αντιπαράθεσης και κανονικοποιήσει τα όρια του πλαισίου σύγκρουσης, με τρόπο που δεν αμφισβητείται η λογική του καπιταλισμού, ο πυρήνας των εκμεταλλευτικών του σχέσεων (ατομική ιδιοκτησία μέσων παραγωγής / εμπορευματοποίηση εργατικής δύναμης).
Έχει λοιπόν εδραιώσει και θεμελιώσει το αξίωμα που λέει πως σημασία δεν έχει ποιος ασκεί την εξουσία (π.χ. ΝΔ, ή ΣΥΡΙΖΑ, ή ΚΙΝΑΛ), αλλά το ποιος την κατέχει (αστική τάξη) καταφέρνοντας να προβάλει τα συμφέροντας της τόσο μέσω μιας νεοφιλελεύθερης-συντηρητικής κυβέρνησης όσο και μέσω μια σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης (ακόμη και κυβέρνησης της «ριζοσπαστικής αριστεράς, της ρήξης, της ανατροπής κοκ»). Πρέπει δε να τονιστεί, ότι αυτό το δίπολο στην παρούσα συγκυρία δεν ενσαρκώνει καν μια υποτυπώδη αντίθεση ανάμεσα σε διαφορετικές λογικές διαχείρισης του καπιταλισμού καθότι το εύρος των διαχειριστικών επιλογών έχει ουσιαστικά σμικρυνθεί, ενώ σε ο,τι αφορά το γεωπολιτικό κομμάτι (συμμαχίες με ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, συνεργασία με Ισραήλ, εξωτερική πολιτική) υπάρχει πλήρης και κρυστάλλινη ευθυγράμμιση των αστικών κομμάτων.
Έτσι, είναι επιτακτικό να τονισθεί και να αναδειχθεί ακόμη μια φορά το προφανές (που πολλές φορές μπουρδουκλώνεται από δήθεν «αριστερές ψαγμένες αναλύσεις») πως οι (όποιες) διαφορές ανάμεσα στο πολιτικό/κομματικό προσωπικό της αστικής τάξης είναι αφενός περισσότερο (α) έκφραση ορισμένων μικροδιαφορων ως προς τον τρόπο και την τακτική επιβολής των ταξικών συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης που ελέγχει τα μέσα παραγωγής και την εξουσία συνολικότερα, και αφετέρου (β) απόρροια ενός ανταγωνισμού σε μικρό-επίπεδο ανάμεσα στο πολιτικό προσωπικό ως προς το δηλαδή ποιο κόμμα θα εξυπηρετήσει καλύτερα το κεφάλαιο (επιχειρηματίες, βιομήχανους, τραπεζίτες, εφοπλιστές κ.α.) διαχειριζόμενο το αστικό κράτος για να απολαύσει και το ίδιο μέρισμα από τη νομή της κυβερνητικής εξουσίας. Δεν υπάρχει καμία, επί της ουσίας, αμφισβήτηση της στρατηγικής του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, καθώς το ζήτημα δεν είναι αν θα βρίσκεσαι στην αριστερή ή τη δεξιά λωρίδα αυτού του δρόμου, αλλά το κατά πόσο θα ακολουθήσεις μια διαφορετική στρατηγική, συνεπώς ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Αυτόν που δεν θα εδράζεται στο κέρδος και την αδιάκοπη τάση αναζήτησης κερδοφορίας, αλλά θα τοποθετεί τις σύγχρονες ανθρώπινες ανάγκες στο πυρήνα του σχεδιασμού της οικονομίας.
Δεν είναι τυχαία άλλωστε τα λόγια του κατά πολλούς σκληροπηρυνικά ακροδεξιού Άδωνη Γεωργιάδη στην παράδοση παραλαβή του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, που ενώ ευχαρίστησε τον Γιάννη Δραγασάκη “για την ωραία συζήτηση που είχαν” ανέφερε, “δεν ερχόμαστε εδώ για να γκρεμίσουμε, ερχόμαστε για να χτίσουμε κι εμείς αυτά που θεωρούμε σωστά” ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει πολύ συγκεκριμένα ότι “πολλές από τις δικές σας πρωτοβουλίες έτυχαν και της δικής μας συναίνεσης στη Βουλή”. Κλείνοντας, ευχήθηκε απευθυνόμενος στον κ. Δραγασάκη “κι εγώ να τύχω της δικής σας συναινέσεως εφόσον το κρίνετε στο μέλλον. Έχουμε πολιτική αλλαγή, αλλά το κράτος πρέπει να έχει συνέχεια, δεν έχουμε σκοπό να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου”.
Κλείνοντας, σε ο,τι αφορά την Ελλάδα, αυτόν τον δρόμο, τη λεωφόρο του μέλλοντος, την αναγκαία προοπτική οικοδόμησης του σοσιαλισμού – κομμουνισμού μπορεί να εκφράσει ο ιστορικά διαμορφωμένος, εργασιακά ριζωμένος και συλλογικό πολιτικός φορέας (ΚΚΕ) της εργατικής τάξης και των συμμαχικών της λαϊκών στρωμάτων – τάξη που αποτελεί το επαναστατικό κοινωνικό υποκείμενο, και την εν γένει πολιτικά κινητήριο δύναμη, στις παρούσες ιστορικές συνθήκες του καπιταλιστικού συστήματος.
The post Εκλογές, αστικά δίπολα και…καπιταλιστική συνέχεια appeared first on Αγκάρρα.
One Radical Planet 